Deceiving Mistake (Salvador Series #3)

Kabanata 49

Kabanata 49

Uneasy

Nasa loob ako ng kotsye habang si Enzo ay kinakausap ang manager. He payed for the damage that we cost.

Napalingon ako sa labas ng biglang bumuhos ang ulan. Tumingin si Enzo sa aking gawi bago bumalik sa manager. May binigay siya dito at agad tumakbo patungo sa kotsye niya kung nasaan ako.

Binuksan niya ang driver seat at agad pumasok. Nabasa ng konti ang long sleeve niya at slacks pinagpagan niya ito at inayos ang nabasang buhok.

"Umuwi na tayo...ipagluluto kita. Anong gusto mong kainin?"

"Mac and cheese."

Tumango siya at pinaandar na ang kotsye. Nakatulogan ko ang byahe patungo sa penthouse niya. The valet come to us with a umbrella.

Kinuha ni Enzo ang isang payong at binigay sa valet ang susi pumasok ang valet sa loob at nginitian ako. Umikot si Enzo at binuksan ang aking pinot lumabas ako at dumukit sa kanya upang hindi mabasa ng ulan.

Binalik niya sa ibang valet ang payong at tuluyan na kaming pumasok sa loob ng building.

Huminga ako ng malalim ng makita ang mga pinsan ko sa couch. Una akong nakita ni Prince kaya agad niya akong nginuso at nag si lingonan ang ibang pinasan ko. Unang lumapit ang dalawang babae sa akin at agad akong niyakap.

Hindi ko nagawang yakapin sila pabalik.

Bumitaw sila at hinarap ako.

"Buhay ka nga!" Ani ni

Ang mga lalaki naman sa kanilang likod ay tahimik nakatingin sa akin tila pinoproseso sa kanilang utak na buhay ako.

Nilingon ko si Enzo. Isang tingin niya lang sa akin agad na siya pumagitna. Kumapit ako sa damit niya.

"Galina had a tough day. We'll set a dinner when she's ready to talk..."

Nakita ko ang pag lungkot ng mga mukha ng mga babae habang mataman naman akong pinagmamasdan ng mga lalaki. Nag iwas ako ng tingin at tinignan nalamang si Enzo. Hinawakan niya ang aking bewang at nilayo ako doon.

Enzo prepare my bath. I deep in the warm water and look at the window covered by raindrops.

I sighed. Today was a lot. I have this heavy feeling inside me, seeing them for the first time in seven years...I can feel there's a thin line between us which neither one of us can't cross. May lamat na ang pagsasamahan namin. I felt as if they were strangers meeting me for the first time.

Hindi ko alam kung maibabalik pa ba ang dati naming samahan. Pero kasi I feel uncomfortable with them, for sure being with them ma awkwardan lang ako.

My mind wondered about Victoria and Ray. Napaungot ako at nilublob ang sarili sa bathtub.

I have nothing else to say, my hatred towards them is unexplainable...but I know time will heal our wounds. Hindi nga lang ngayon.

Bumukas ang pinto at bumungad si Enzo may dalang bowl ng mac and cheese at isang baso ng orange juice..umahon ako ng konti. Kinuha ko ang towel na binigay ni Enzo at pinunasan ang aking mukha. Kinuha ko ang bowl ng mac and cheese at kinain ito.

"Hmm..." Napatango tango ako.

"Is it good?"

Tumango ako. It was good, creamy but good. I took a spoonful and bring it to his lips.

"Tikaman mo."

He opened his mouth and accepted the food.

"Ginalingan ko ata masyado..."he acted problematic". Mahuhulog ka nanaman sa akin nyan."