My 500-Year-Old Boyfriend (M5YOB)

81-Transfer

Hey buddy, I know it's been a long time and it's only now that I was able to update but I hope you'll like this. <3

Kudos to my 1420 follows and still counting. I love the readers of my works especially the readers of this one, because you never let me down. Hope you're still there for this update guys.

-nonalita

“Hey, what are you doing?” pagrereklamo ko.

“Obviously? We’re tying you up. You might have something up on your sleeve any time right now.” ZID smirked. We raw e siya lang naman ang kumikilos. Sa sobrang tanda ba naman kasi ni former Pres Helian. Ewan ko nga kung bakit buhay pa iyan hanggang ngayon. Nakaka-extend nga talaga siguro ng buhay ang pagiging masamang damo?

“Kami pa talaga ang pinag-isipan niyong gagawa ng ganoon.” Mas shady kaya sila.

May isang box sa dulo ng mesa na kanina pa tumatawag sa pansin ko at oaring gusto kong alisin ang nakataklop na tela roon pero hindi ko ginagawa dahil seryoso ang usapan namin nitong mga kontrabida sa buhay ko at sa mga minamahal kong bampira sa buhay ko.

“Kol, ayos ka lang?” bulong ko sa katabi ko na nakatali rin pero he’s obviously wincing in pain.

“These ropes have vervain. Ugh!”

“Tss. Kaunting tiis lang. Makakalabas rin tayo sa empyernong ito.” Parang hindi na pinakinggan pa ni ZID ang pagpaparinig ko kaya tumahimik na lang ako at pinagmasdan ang paligid.

Kanina pa nagpapausok sa tabi si ZID kahit wala namang lamok sa loob ng mini-kuta nila ng matanda. Para raw iyon sa pagbara ng correspondence namin nina Elijah at Klaus. Ibig sabihin, hindi nila kami ni Kol mapapakiramdaman. Tss. Pwede ng violation of constitutional right of correspondence and communication?

“Do you remember  your childhood years?” pagsisimula ni tandang Helian.

“I’ve been through something before I was able to remember.” Right. If not for a vampire’s blood from Kol, I won’t be able to remember everything.

“Tell us anything you remember,” sabi naman ni ZID.

“Bakit ko sasabihin sa inyo? Kung hindi po ako nagkakamali, kayo ang may kailangan sa akin,” mariing pagtanggi ko.

“There’s no need interrogating her. Just tell us what you need,” pagsang-ayon naman sa akin ni Kol.

“We need to go back to know what messed up,” argumento pa rin ni ZID.

“I suffered enough already, and to talk about it is just mental torture,” sabi ko.

“Allow me to have the recap then,” pagsasuggest pa rin ng matanda.

“That’s fine with me.” Teka nga, sa dami ng sinabi namin nina tanda at ZID e isang beses lang nagsalita itong katabi kong si Kol ha? Tsk. Nasanay yata ako kay Klaus na madaldal, walang modo, at walang pake sa anumang maramdaman ng makarinig sa anumang sabihin niya. Oops, scratch that. Si Kol ang kasama ko ngayon. Ganito pala siya kapag kausap ang kontrabida. Silent mode.

Pagtingin ko sa kanya, naka-pout siya. Oops, binasa niya na naman ang iniisip ko? Haish...

“It all started with my government’s mighty glory.” Blah. Blah. Blah.

Hindi ko pa rin alam hanggang ngayon kung bakit kailangan kong makinig sa history niya. More like human evolution, from human to certified monster. Hindi iyong trademark ha! Monster ang ugali e. Sobrang mas malala pa sa pinagsamang Klaus at Elijah na may mga topak. Speaking of those two, kumusta naman kaya sila sa labas nitong mini-kuta nina tandang Helian at ZID? Dati-rati naman madali kong ma-sense ang aura nila. Bakit ngayon hindi? There must be something wrong with this room. Dahil siguro sa pausok kanina.

Klaus and Elijah.. I’m worrying for you buddies..

“Nakikinig ka ba?” tanong ni tandang Helian.

“She’s so stiff. Hey you, just relax. Nothing will happen to your pets outside,” pang-aassure ni ZID kahit hindi naman katiwa-tiwala.

Parang na-gets ni Kol ang ibig kong sabihin nang tumingin ako sa kanya dahil hinawakan niya ang kamay ko sa ilalim ng mesa kung saan magkakaharap kami ng mga atribidang kalaban. Sina Jaz at Nath ay nasa dulo, walang ni isang salita at tulala lang ang huli na blangko ang isip.

“Aha... May nalalaman pa kayong HHUTT ha?” nakasmirk na remark ni ZID habang nakatingin sa amin ni Kol kahit takip naman ng mesa ang magkahugpong naming kamay. Duh! This half vampire slash half witch is so nosy!

“Ano iyong HHUTT?” parang ewan na tanong ni tanda. Matanda na nga talaga.

“Holding hands under the table,” bored na sagot ni ZID.

“What did you do to him, dad?” Jaz exclaimed matapos ang ilang failed attempts to make Nath say anything.

“Mamaya na tayo mag-usap, nak.”

“You promised me that you will treat me as your child now, but you hurt the one I love. How true are you to your words?”

“Tumahimik ka! Anak lang kita kaya wala kang karapatang kwestyunin ang mga plano ko! Or would you rather let him know your true nature?” Omoo!!?? Ganyan ba umasta ang isang ama? Nahuwaran pa namang dating Presidente tapos ganyan kung itrato ang sariling anak. Hay. It disappoints me. A lot. Pero natahimik na si Jaz, hindi nga yata alam ni Nat hang tungkol sa pagiging mangkukulam niya. Kung makapanakot naman kasi si tanda sa sariling anak, nakup.

“But surely, your father won’t be that way,” Kol commented.

“Ay paniki! Nambabasa ka na naman ng iniisip ko ha!”

“Ay hindi tuloy.”

“Tss. Natuto ka lang mag-Filipino, pati pang-aasar sa Filipino marunong ka na.”

“Kasama kaya sa itinuro nila,” turo niya kay Nath.

“Nila ka dyan e iisa lang naman si-... Teka nga, oo nga no. Tatang!!” mabilis pa sa alas syete na tawag ko kay tatang. Bakit syete? E gusto ko e. Hindi ko nga ma-gets kung bakit iniinsist ng iba na alas kwatro e mas mabilis kaya iyong alas syete dahil rush hour iyon. Get my point?

“O bakit? Napag-isip-isip mo ng pumayag sa gusto kong mangyari?” Ang ampfff nitong si tatang.

“Hindi niyo pa nga sinasabi, papaya na agad ako?” paalala ko. “Ano ito? Contract of adhesion kung saan prepared na ng isang party at pipirmahan na lang ng isa?”

“Ay oo nga pala, pasensya naman. Ginamitan mo pa talaga kami ng Obligations and Contracts. Tatanda ka rin.” Neknek nito. Kakaasar na ha. Kanina pa kami nandito sa clandestine kuta niya pero hindi pa rin niya sinasabi kung anong gusto niya. Madali lang naman akong kausap e. Kung tungkol sa pagconvert sa kanya para maging origin, hindi ako papayag.

“That’s not it, but most likely it,” sabi ni ZID.

“O c’mon, stop giving confusing answers. Ano ba talaga?” sabi ko.

 “He needs you to transfer the Madrigals in his care.” Huuuuuwwwaaaaatttt??? Transfer in his care? P-Pero nakapangako na ako kay Klaus na tutulungan ko siyang buhayin ang mga Madrigals. Hindi ako nangako sa kanya na ako ang magiging head origin ng mga iyon pero... to transfer them in tandang Helian’s care would be too much for Klaus to accept. Malamang na magkaroon kami ng alitan dahil dito kung papayag ako.

Napalunok ako bago magsalita ulit and the moment I opened my mouth, only one question came out. “At paano?”

“With this.” Inalis niya ang taklob sa box sa isang dulo ng mesa.

Good heavens!! Totoo ba itong nakikita ko? “Papa!!??”