Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Namjoon elinde ki peçeteyle adamın küçük burnunu sildi.
"Ah, acıyor!" Dedi Jin değişmiş sesiyle.
"Bebeğim bastırmadım bile."
Jin ağlar bir ifadeyle tekrar başını adamın göğsüne koyup gözlerini kapattı. Namjoon gülerek elinde ki peçeteyi koltuğun yanında ki çöpe attı. Tekrar ilaçların üstünü okuyup saatlerini kontrol etti.
Dün akşam restoranın önünde konuştukları şeylerden sonra Jin biraz daha yumuşamıştı. Namjoon onu yeni evine görürmüş, ardından da bir doktor çağırmıştı.
Jin bu evi hiç görmediğini söylediğinde, Namjoon eve ilk girenin Jin olduğunu söylemişti. Jin altında yatan imayı anlamıştı. Namjoon onu Vien'in ayak basmadığı, adının dahi geçmediği eve götürmüştü.
"Ateşin çıkıyor Jin, acaba doktoru tekrar mı çağırsak?" Dedi Namjoon ciddi ve düşünceli sesiyle.
"Joon, iyiyim. Sadece sarılmak istiyorum." Dedi Jin adama biraz daha sıkı sarılırken.
"Bir şey fark ettim," dedi Namjoon karşısında ki duvara bakıp. "Bana sinirlendiğinde Namjoon diyorsun, ama duygularını gizleyemezken de Joon."
"Tebrikler yıldızlı pekiyi aldın." Diyerek cansız sesiyle dalga geçti hasta olan.
"Hastayken hiç çekilmiyorsun. " Dedi Namjoon. Kafasını koltuğa yan yatırıp, Jin'in yüzüne baktı.
"Çekmek istediğin başka şeyler olduğuna eminim." Dedi arsızca.
"Hey, hastayken bana bunu yapamazsın." Dedi Namjoon kaşlarını çatıp.
Jin kıkırdayarak gözlerini açtı. Onun üstünde böyle bir etki bırakmaya bayılıyordu. Gülüşü normale dönerken, Namjoon adamın saçlarını hafifçe kenara çekti. İkisi de kendi içlerinde ki sevginin sınırının tehlikeli olduğunu düşünüyordu. Birini bu kadar sevmek tehlikeli olmalı, diye düşündü Namjoon. Hayatı boyunca ilk defa birine bu kadar önem veriyordu. İlk defa bu kadar çok her şeyi yapabilirmiş gibi hissediyordu.
