Bana Ait

Bana Ait 13. Bölüm

Yaşı ve konumundan dolayı, önem arz eden operasyonlar dışında saha görevine katılmayan adam, uzun zamandan sonra çıktığı görevden zevk aldığını hissetti. Kişiliği ve hizmetleri ile saygısını kazanan ve değer verdiği Çınar'ın, selametini düşünerek her şeyin yolunda gitmesi için dikkatle çevresini inceledi. Sivil kıyafetleri içerisindeki sıradan görüntüsüyle, tetikçiyi tespit ettikleri apartmana hâkim bankta otururken gazetesini okuyan yaşlı bir adam gibi davranmaya devam etti. Rolünü başarılı bir şekilde sergilediği sırada, yanına yaklaşan genç komiserini fark edince ona doğru döndü.

"Apartmanın çevresi kuşatıldı, Komiserim."

"Güzel... Tarık, mecbur kalmadıkça adamı vurmasınlar. Sağ ele geçmesi çok önemli." Çınar'ın sponsor olduğu ve bilgi toplamak için kullandıkları, teşkilatın en gizli birimi olan gölge birliğin başındaki adamı merak ederek, "Cemal yakınlarda mı, hissediyor musun?" diye sordu.

"Hayır efendim, şu dakikalarda tetikçiyi kontrol ediyor olmalı..." Hala alışamadığı yöntemi düşünürken yüzünü buruşturan genç adam, "Omzuma dokunduğu anda haber vereceğim." derken astral düzlemde gezen ve bilgi toplayıcısı olarak görev yapan abisine odaklanmaya çalıştı. Özel birliğin astral korucularını hissettiği anlaşılınca, operasyonlarda iletişim kurmak için bu iğrenç duruma katlanmak zorunda kalmasına içerledi. Ekip üyeleri ile birlik dışındaki polislere belli etmeden, bu yöntemi uygulamalarının faydalarını yadsıyamadı. Abisiyle yaptıkları uzun çalışmaları hatırlayıp, algılarını çevresine açarak beklemeye başladı.

"Tamam, oğlum. Ne günlere kaldık, bir türlü kabullenemedim şu gariplikleri!"

"Ben de efendim, hatta bu durumla iç içe yaşadığım halde hala yadırgıyorum! İşin komik yanı kendi öz abim, astral düzlem polisi çıktı. Her ne kadar resmiyette değilse de!.. Çevremdeki insanların hepsi garip, bunları hissedebildiğime göre ben de pek normal değilim. Astral düzlem denilen şey her ne haltsa, aramızda görünmeden dolanmalarını algılayamıyorum. Bu kadar şeye şahit olmasam, hala inanmakta zorlanırdım."

"Orası öyle..."

"Sanırım evet... Komiserim, kafamı kurcalayan bir konu var. Size ne kadar güvendiğimi söylememe gerek yok, yine de Çınar Beyin..."

"Çınar'ın güvenilirliğini sorguluyorsun değil mi? Haklısın oğlum, çok zengin bir adam ona keza tam bir vatansever olduğuna ben kefilim, o konuda için rahat olsun, Tarık... Şunu bilmeni isterim, Çınar'ın kişiliği hakkında kafamda en ufak bir tereddüt yok. Sana, abine veya içinizdeki diğer adamlarıma ne kadar güveniyorsam, Çınar'a da en az o kadar güvenirim. Zamanında babasıyla çalışmışlığım var, müthiş bir adamdı. Aile olarak kendilerini vatana vakfetmiş ve o yolda canını düşünmeden verecek karakterde insanlar. İçinde bulunduğumuz birlik onların eseri, özellikle gölge birlik... Ailecek zamanla gevşeyebilir, ülkeye fayda sağlayacak gelişmelere para yatırmak yerine kendi ceplerinin sefasına düşmeyi seçebilirlerdi. Elemanların yetişmesinden, olabilecek her türlü ihtiyacına kadar aklına ne gelirse, hepsini Osmanoğlu ailesi karşılıyor."

"Ya!.. O kadar adamı, öyle mi?"

"Evet."

"İlginç!" Şaşkınlıkla komiserinin yüzüne bakarken, hissettiği garip vızıltıyla yakınında birisi olduğunu anlayarak kımıldamadan durdu. Astral düzlemdeki insanları, sadece çok yaklaştıkları zaman algılayabildiği için konsantre olmaya çalışarak dikkat kesildi. Omzunda hissettiği hafif temasla, abisinin dokunduğunu anlayıp bütün vücudu ürperdi. "Tamam anladım!" demesinin ardından ikinci teması sırtında hissederek, davranışlarındaki değişimi izleyen amirine dönüp harekete geçmeden başıyla onayladı. "Cemal abim geldi, başlıyoruz efendim."