Bana Ait

Bana Ait 61. Bölüm

Şirketteki işlerini erken bitiren genç adam, evden içeriye girerken kendisini karşılayan emektar çalışanını gülümseyerek selamlarken, bir yerlerden çıkmasını beklediği Pınar'ı gayri ihtiyari gözlerinin aradığını fark etti.

"Nasılsın Hafize abla?"

"İyiyim Çınar'ım, hayırdır erkencisin oğlum!.."

"Bugün evde zaman geçirmek istedim."

"Yaaa!.." derken hem de pazartesi günü diye içinden geçiren kadın, sebebini anlasa da anlamazlığa gelerek, ciddi oğlunun hayatına bomba etkisiyle düşen gelinini sormasını sabırla beklemeye koyuldu.

"Eee... Pınar nerede, ortalıkta görünmüyor. Bugün dersi yok diye biliyorum."

"Bahçede, geçerken görmediğine göre arka tarafa dolandı herhal... Evde olduğu öğleden sonraları yürüyüş yapıyor."

"Hıııımmm... İyi... Hamile kadınlar için faydalı olduğunu okumuştum... Güzel..."

"Onu düşündüğünü pek zannetmiyorum ama!.." diyerek sırıtan kadın, bütün gün hareket halindeki karısının ilginç, bir o kadar da sevimli olduğunu düşünmeden edemedi.

"Ne?"

"Yok oğlum bi şey..."

Yaşlı kadının garip yüz ifadesinden işkillenen genç adam, "O zaman neden öyle dedin abla?" diye sorarken, Pınar'ın yine ne yaptığını merak ederek kaşlarını çattı.

"Hiç!.."

"Ablaaa!.."

"Beni tanırsın oğlum, karı koca arasına girmem, Pınar kızım çok tatlı, kötü bir şey yaptığı da yok... Biraz değişik alışkanlıkları var diyelim."

"Haaa!.."

Kolundaki saate bakan kadın, "Neyse, birazdan kendi gözlerinle görürsün... Sürprizi bozmayayım..." diyerek sözlerini bitirdi.

"Tanrım... Off Pınar, yine ne haltlar karıştırıyorsun!.."

Üzerine değiştirmek için homurdanarak yukarıya çıkan, evladı yerine koyduğu adamı gülerek izleyen kadın, uzun süredir durgun, atalet içinde geçen hayatlarının hareketlenmesinden memnun, başını sallayarak mutfağın yolunu tuttu.

***

Acele hareketlerle günlük kıyafetlerini giyen genç adam, kafa karışıklığından çalışma odasına bırakmayı unuttuğu iş çantasını eline alarak aşağıya inerken, evden içeriye giren Faruk'un kendisine yöneldiğini görünce durakladı.

"Ne oldu Faruk?"

"Abi, müsaitsen seninle özel bir şey konuşmak istiyordum."

"Tabi Faruk!.. Buyur, odama geçelim."

Arkasından gelen dostuyla beraber özel alanına giren genç adam, elindeki çantayı masasına bıraktıktan sonra koltuklardan birisine otururken eliyle Faruk'a işaret etti. Kendisi için özel bir yeri olan, dostu yerine koyduğu elemanının karşısına yerleşmesini bekledi. Kafası hala Pınar'ın ne yapmış olabileceği konusuna takılıyken, kendisini zorlayarak, bütün ilgisini saygıyı hak eden sağ koluna yöneltti.

"Bir sorun olmadığını umuyorum!.."

"Hayır abi, öyle bir şey değil... Eee... Düğününüz esnasında Pınar Hanımın arkadaşı olan Çağla Hanımı hatırlarsınız."

"Evet!.."

"O gün tanışmamızın arkasından aramızda bir yakınlaşma oldu. Birbirimizden hoşlandığımıza karar verdik... ve... eee... yakın zamanda görüşmeye başladık... Pınar Hanımın arkadaşı olması dolayısı ile bilmen gerektiğini düşündüm. Senin için problem teşkil etmeyeceğini umuyorum."