CHAOS AND STORMS

014.

⸺ | ryker’s pov

“tangina! kung di lang sana kami natagalan dito edi sana kanina pa kami nakauwi sa mga bahay namin!” inis na sabi ko sa sarili ko habang naglalakad dito sa hallway ng building two.

basang basa na naman ako ng ulan at paniguradong magkakasakit na ako sa lagay na ito kahit hindi naman ako gaano nilalamig.

i can feel someone following me while i was walking and even though i could see anything in a peripheral view, wala naman ako nakikitang tao o kung ano naman.

i swear parang may tumatawag sa akin pero wala nga tao dito dahil sobrang dilim na rin ng nilalakaran ko. i even stopped midway and checked every room kasi baka may tao at tinatawag ako pero wala talaga.

‘maybe i'm just paranoid’ i said to myself and walked away again.

hindi ko na pinansin at nagpatuloy na ulit ako sa paglalakad. habang naglalakad naman ako ay ramdam kong may tumutulo mula sa itaas ko kaya napatigil ulit ako.

“huh? ano ba ito?” something dripped from the vent above me and hindi ko naman makita nang maayos dahil sa dilim nito.

something fell from my forehead and it was sticky so i wiped it. “what the fuck?!”  it was blood! dugo yung kanina rin na tumulo habang naglalakad ako!

tumingin ulit ako sa itaas at napansin na parang sobrang dami ng dugong tumutulo mula doon. i tried finding something to use para mabuksan ito at tanging handle lang ng mop galing sa rest room ng girls ang nakuha ko.

inalis ko yung ulo nito at saka ginamit para mabuksan yung vent. paulit ulit ko itong nilikot hanggang sa unti-unti na rin ito nabubuksan.

nilakasan ko nang isang beses ang pag hampas dito gamit ang mop at saka ito nabuksan nang tuluyan. napatakip ako ng mukha dahil ramdam kong may bumagsak sa tabihan ko mula sa taas.

i looked down in fear only to see archer’s body with blood dripping from his chest. i knelt down and tried checking his pulse, he was still breathing but his whole body was unconscious.

i gulped and backed away with fear indulging my whole body sa mga nakita ko. guile was right, someone's messing with us at nasa loob lang rin ng campus ang gumagawa nito or di kaya naman ay kasama lang namin.

i tried waking him up but it was no use so, hinubad ko na lang muna yung varisty jacket na suot ko sabay idiniin ito sa sugat niya sa dibdib to stop the bleeding.

nagtaka lang ako na sobrang sariwa ng dugo ni nox at halatang ngayon lang ito nangyari kaya todo ang pag tagos nito sa katawan niya.

kung kanina pa sana ito ay naubusan na siya ng dugo at saka kanina pa din sana ito nangamoy o di kaya patay pero yung amoy nito hindi ko napansin nung nasa vent pa siya.

i realized something is in his body too. it seems like someone used chemicals on his body para hindi ito mangamoy o para wala agad makapansin nito.

“ryker?” nagulat ako nang biglang may tumawag sa akin sa likuran.

“anong ginaga-” napatigil si paris sa pagsasalita at napasigaw ito sa nakita niya sa harapan namin. i told her to lower it down dahil baka kami pa ang isunod ng gumagawa nito.

“what happened to him?!” she panicked and knelt down beside me to help me stop the blood from gushing out of archer’s body.

“arch, please wake up” bulong ko at ginagalaw ang mukha niya pero hindi talaga ito nagigising. i then realized baka nilagyan siya ng pampatulog na chemical na nilalagay lang sa katawan ng tao kaya walang kibo ito.