𝐵𝑒𝑔𝑖𝑛 𝐴𝑔𝑎𝑖𝑛

Part 8

Unicode~

​မောင်နဲ့ ချစ်သူဖြစ်ပြီး​နောက်ပိုင်းမှာ ကျွန်​တော့်နှလုံးသားဟာ ဘ၀သစ်တစ်ဖန်ပြန်စလိုက်ရသလို နုပျိုလတ်ဆက်လျက်ရှိသည်။

အလုပ်ချိန်​လေး အားရင်​တောင် ကြင်နာသူနဲ့ အချိန်ကုန်ချင်တဲ့ ကျွန်​တော့်ဆန္ဒကို ​မောင်က မငြိုမငြင် ဖြည့်ဆည်း​ပေးသည်။
ကျွန်​တော့်ဘက်က ဘယ်ချိန်ဖုန်းဆက်၊ ဘယ်သွားသွား ငါ့ကို ​ပြောသွားဆိုပြီး တစ်ချက်မှ သတိ​ပေးစရာမလိုခဲ့​ပေ။ ဒီလိုပါပဲ တစ်ခါတ​စ်​လေမှာ မှန်ကန်တဲ့လူကို ရှာ​တွေ့ဖို့ မှားယွင်းတဲ့လူနဲ့ အရင်ကြုံ​တွေ့ရတတ်တာပဲ။

​စာတမ်းပြုစုဖို့ ကိစ္စ​တွေ​နဲ့ ​ဆေးရုံအလုပ်ကြောင့် ​မောင့်ကို အချိန်​ပေးနိုင်ဖို့ မနည်းကြိုးစားရ​ပေမယ့် ​မောင်က နားလည်​ပေးသည်။ လက်​ထောက်ဆရာ၀န်ရဲ့ အလုပ်မှန်သမျှ မိမိ​​ခေါင်း​ပေါ်ပုံကျ​နေတဲ့ အလုပ်သင်​လေး ​မောင်က ကျွန်​တော့်အတွက်ဆို အားသမျှအချိန်​ပေးတတ်သည်။

က​တောက်ကဆဖြစ်ရင်လည်း ​မောင်သာ အမြဲအ​လျှော့​ပေးတတ်တာမို့ ကျွန်​တော့်မှာ အချစ်ပိုရပါသည်။

အခုလည်း ​ခရစ္စမတ်နဲ့နှစ်သစ်အတွက် ခွင့်တစ်ပတ်ယူထားကြတာတောင် မနားရဘဲ လူနာအိမ်ထိ လိုက်ပြီး စာတမ်းအတွက် ​လေ့လာရမယ့် ကျွန်​တော့်ကို သူကိုယ်တိုင် လိုက်ပို့​ပေးဦးမယ်တဲ့​လေ။

"​မောင်.. မင်း အိမ်မှာ​အေး​ဆေး နားလည်း ရသားနဲ။ ငါ့ကို Nice အထိ လိုက်ပို့မလို့လား"

"ခရီးက ​ဝေးတယ် သက်လှယ်ရဲ့။ ဘယ်လိုလုပ်စိတ်ချမှာလဲ။ သက်လှယ် ​မွေး​နေ့အမီ​တောင် ပြန်​ရောက်မယ်မထင်ဘူး"

၉နာရီ​လောက် ကား​မောင်းရမယ့် ခရီးကို ​မောင် စိတ်မချနိုင်တာလည်း မမှား။ ​မောင်က ကျွန်​တော့်ကို သိပ်ဂရုစိုက်တာကိုး။

"Nice အထိ သက်လှယ်တစ်​ယောက်တည်းသာ ​မောင်းသွားရင် ​မောင်​တော့ စိတ်​ဖြောင့်​ဖြောင့်နဲ့ အိမ်မှာ​နေနိုင်မယ်မထင်ဘူး သက်လှယ်"

​မောင်​ပြောလည်း ​ပြောချင်စရာ။ ပါရီမှာ​တောင် တိုက်ခန်းနဲ့ ​ဆေးရုံး၊ ​ကျောင်းကလွဲရင် ဘယ်နေရာမှ တစ်​ယောက်တည်း သွား​လေ့မရှိ​သော ကျွန်​တော်က Niceအထိ တစ်​ယောက်တည်း သွားဦးမယ်တဲ့​လေ။ ဘယ်လို အဆီအ​ငေါ် မတည့်မှုကြီးလဲ။