KARLI SOKAK MAHALLESİ

BÖLÜM-4-

İYİ OKUMALAR :)

_______________________________________

Biraz da olsa sakinleştikten sonra Lavin'in yardımı ile yatağıma oturdum o da benim yanıma. Saçlarımı kulağımın arkasına sıkıştırdı, gözümdeki yaşları yavaşça sildi. Kafamı kaldırıp yüzüne baktığımda o da ağlıyordu. Onu görünce bir damla daha düştü gözümden. O düşen damlayı da sildi ve kendi yüzündeki yaşları da silip önüne gelen saçları eliyle geri itti ve ellerimi tuttu sımsıkı.

''Bak Asu'm bu hayatta nefes almak kadar doğal bir şey nefes almak. Bunu ilk önce söylemeliyim ki kendini daha fazla üzüp yıpratma. Biliyorum korkuyorsun. Çevrendekilerden, mahalleden ve ailenden. Ama bu ilk önce senin kararın olan bir şey. Eğer gerçekten seviyorsan önüne hiç bir engel çıkamaz. Buna senden önce zaten ben engel olurum bundan emin ol!'' dedi emin bir sesle derin bir nefes aldı ve devam etti.

''Açıkcası bu ismi hiç beklemiyordum. Bu konuda sana kızgınım haberin olsun. Nasıl bu kadar aşık olup da dışarı belli etmezsin hele ki bana yani! Yani kendi aşk radarlarımdan şüphe ettim ne yalan söyleyim'' dedi ve beni bu halde bile güldürdü canım arkadaşım.

Öne doğru eğildim ve ona sıkıca sarıldım o da çok gecikmeden bana sarıldı zaten.

''Seni seviyorum kardeşim'' dedi çatallı çıkan sesimle.

Hafifçe güldü ve,

''Bende seni seviyorum canım kardeşim'' dedi ve daha sıkı sarıldık.

Sarılmamızı annemin sesi böldü. Kapıya sertçe vurdu ve bağırdı.

''Asu ne yapıyorsun kaç saattir orada. Hadi gel bana yardım et. Biraz sonra gelecekler.'' dedi.

Tam gittiğini sanarken tekrar sesi geldi.

''Ha bu arada unutma o üstündeki çuvalları çıkart doğru düzgün bir şeyler giy. Tamam mı?'' dedi bağırarak sonlara doğru.

Lavin ile göz göze geldik ve aynı anda göz devirdik anneme. Sonrada üzgün olsak bile gülümsedik. Kısa süre sonrada ayağa kalktık ve ben gardrobuma Lavin'se kapıya yöneldi. Kapıdan çıkarken bana öpücük attı ve göz kırpıp dışarı çıktı. Arkasından sadece gülmek düşmüştü bana. Derince bir nefes çekerek. Gardrobımdan  ispanyol paça bir kot pantolon ve üzerine gözlerimle aynı renk olan mavi bir bisiklet yaka tişört giydim. Aynada kendime baktığımda baya beğenmiştim. Saçlarımı elimle hafifçe kabartıp, çok az rimel sürdükten sonra, ten rengimde olan bir ruj sürüp odadan çıktım sonunda.

Sesimi hafifçe öksürerek düzeltip çalan kapıya yöneldim. Kapıyı açtığımda karşımda yaşlarına göre baya süslenip, püslenmiş tam 3 teyze gördüm. Meryem teyze mahallenin en dedikoducusudur, Efsun teyze 2 apartman yanımızda oturan çok dobra olan bir ablamız ve Perihan teyze geçenlerde bakkalda Melis'le Ayaz abinin dedikodusunu yapan Hazal'ın annesi. O an gelince aklıma gene üzülmüştüm ama çok kısa sürmüştü. Çünkü eve paldır küldür girmişlerdi bir anda. Şaşırmamıştım çünkü onlar böyleydi.

Hemen önlerine 3 çift terlik çıkarttım ve salona buyur ettim. Hepsi bana yandan kibirli bir bakış atıp salona yürüdüler. Bende Lavin'in yanına oturdum sandalyelerden birine. Oturduğum gibi tekrar kapı çaldı ve ben tekrardan ayağa kalktım ve kapıyı açtım. Bu sefer karşımda Ayaz abinin annesi Ayşe teyze ve yanında Hilmi amcanın karısı Feride teyze vardı. Sertçe yutkunup elimle içeriyi gösterdim ve içeri girdiler. Ayşe teyze çok kibirli biriydi. Ayaz abinin aksine. Annem ve babam Ayaz abiyi çok ama çok severlerdi ama annesini hiç sevmezlerdi. Oğlu ile övünüp durur, yaptığı işleri anlatır dururdu etrafta. Ayaz abinin babası ise melek gibi bir adamdı karısının aksine.