xxxviii.
Mabilis lumipas ang panahon, last day na ng final exams! Pinahawak ko muna sa butler na nandito ang mga gamit ko saka nag cellphone para tignan ang kaganapan sa prom bukas ng gabi. Hanggang ngayon kasi ay wala parin akong mahanap na kapartner ko eh.
Halos mga nakikita ko sa page ay may mga kapares na, huwag na siguro akong pumunta? Kaya lang first time ko ito kung sakali man.
Tumawag si Jay habang nagiisip ako, naka turn off ang camera namin pareho. Kinausap ko siya habang nakanguso,
"How are you?" he asked.
"Okay lang." sagot ko.
"Our finals just ended, ikaw ang nauna kong isipan na tawagan." aniya.
Umirap ako, "Ngayon?"
"How's your exam?"
"Nakakatuyo ng utak!" reklamo ko.
I heard him chuckle kaya napatawa na rin ako, nang may biglang lumapit sa akin saka ako inabutan ng chocolate.
"Wait!" sigaw ko. "Sa iyo ba galing to?" I asked sa isang high school student na mukhang nerd.
Umiling ito at agad na umalis.
"Why? What happened?" he asked. "Is that bastard still giving you presents?" tanong niya.
Nagsalubong ang dalawa kong kilay, "P-Pano mo nalaman?"
I heard him groaned a little, "Porke wala ako jan ay nagpapaligaw kana ba sa iba ha?" tanong niya. "Wait until my scores comes out, uuwian kita jan."
Natapos ang araw na wala akong nahanap na kapartner sa prom. Siguro pupunta nalang ako mag isa? Gustong gusto ko talaga siyang maranasan eh kahit kumain lang siguro ako doon ay pwede naman? Ang kaso lang ay hindi pupunta si Reilaña dahil may check up daw siya ngayong araw and she needs to rest.
Maya-maya ay may papel akong nakita sa ilalim ng mga books ko. It's so happen na walang gaanong tao sa room kung kaya't nang buklat ko ito ay may sulat.
To Karen Emille of Section A- Accountancy,
Hi, I am still shy to approach you but since the prom is tonight can I ask you to be my partner? It's fine if you refuse, I will wait for your answer. I'll wait sa may school field at 7pm :)
Napatingin ako sa butler na nakatalikod at nakaharap sa mga dumaraan sa may hallway, sino naman kaya ito? Then, I noticed some ferreros and bouquet of sunflowers sa tabi nito. May sulat din doon sa may bulaklak,
To Karen of Section A- Accountancy,
You might not remember me, but we already met before, and I gave you some chocolates. Nothing, I just want you to remember who am I. See you tonight!
Mas lalo akong nahiwagaan sa sinabi niyang nagkita na kami. Sino ito? Wala akong maisip kung sino ba itong nagpapadala ng mga regalo at sulat sa akin. Is he close to me?
"Ano? Saan tayo pupunta niyan?" tanong ni Yeonjun nang magkita kami sa labas ng school. Napatingin siya sa likuran ko, "Sino yan?"
"Butler ni Jay." ngiwi ko. "Sa may arkilahan ng gown, meron ba?" tanong ko.
Tumango siya saka pinasakay ako sa kotse niya, sumunod naman ang butler at sumakay din sa van na gamit niyang paghatid sundo sa akin. Nakasunod parin ito hanggang sa pagpasok namin ng isang rentahan ng mga gown.
Habang nagtitingin kami ng mga gown ay biglang tumunog ang phone ko at tumatawag nga itong si Jay. Sinagot ko ito at tumingin kay Yeonjun na nakikiusisa sinong tumatawag.
"Hello?"
"Hello, how's your day?" masiglang bati nito.
Nagtaas ng kilay si Yeonjun sa akin, "It's okay naman."
"Where are you now?"
"In a uhmm store. I'm looking for a gown." Sagot ko.
Sandaling natahimik ang kabilang linya, "With my butler?"
"With your butler." sabay lingon ko sa butler nitong nasa gilid ko. "And my boyfriend." sinenyasan kong manahimik ang mga kasama ko.
"Baby, I'm not even there. What do you mean?" confused niyang tanong.
Napairap ako, kapal ha? Kailan ko nga ba siya sinagot? Wala pa naman diba? Maka assume itong lalaking ito.
Kinuha ni Yeonjun ang phone ko saka binuo ang boses niya, natatawa na siya sa umpisa pero pinilit nya paring magseryoso.
"Hello? This is Karen's boyfriend, who are you and why are you calling her?"
Tumahimik ang linya ni Jay, hindi siya kumibo, kaya inakala ni Yeonjun ay binabaan na siya ng telepono nito nang bigla itong tumawa.
"HAHAHA! Wait ang bobo ko, napindot pala ang mute kanina pa ako hello ng hello walang nagsasalita." aniya. Ay gago. "Bro, you don't need to pretend. I know who you are, Yeonjun hyung." aniya.
"Huh? I'm not Yeonjun-"
"Sige, prank mo pa ako." sagot niya.
Ngumuso nalang ang kaibigan ko dahil Prank gone wrong ito, "My butler already told me who are you with, baby. You can't hide anything from me. And alam ko naman na hindi mo ako ipagpapalit."
"Kapal mo ha?" singhal ko. "Kayang kaya kita ipagpalit!"
"Sino ba yang ipapalit mo? Gwapo ba yan? Mas gwapo yata ako. Matalino ba? Kayang pumasa ba sa entrance exam ng ADMU?"
"Ang yabang mo!" sigaw ko sakaniya.
Tumawa ito saka na ako nagpaalam dahil marami pa akong gagawin, gusto nga daw sana ni Yeonjun na siya nalang ang partner ko kaso bawal ang mga outsiders, kung pwede nga lang na masquerade ball ang event ay gagamitin ko ang Enhyfun ID ni Jay.
"Are you okay naba with this gown?" he asked me. Tumango ako, binayaran na niya ang kalahati saka na kami umalis, nag part kami ng way dahil ipapa laundry niya daw ng mabilisan iyon habang sinasamahan ako ni Reilaña magpa ayos.
She texted me earlier na she won't attend the prom but she will help me para makapag ayos. I just wanted to look simple, dahil hind namna ako nag attend para mag party talaga. I just want to enjou this night eating and jamming to the music.
"Who's your partner tonight?" Reilaña asked.
"Wala." I replied.
Nagtaas siya ng kilay sa akin saka umiling. Medyo excited ako sa prom, ewan ko kung bakit. Nagpa handa na rin ng light snacks si Rei para may makain daw ako bago umalis. Dumating na si Yeonjun pagkatapos ng isang oras, sumisilim na rin at pagsapit ng alas syete ay magsisimula na ang party. I was curious who is the man behind my gifts.
And before Yeonjun and I parted ways, he gave me so much doubt.
"H-Hey Karen." tawag niya. "Nagustuhan mo ba mga regalo ko sa iyo?" he asked.
What kind of gifts are they, Yeonjun?
BINABASA MO ANG
Possessive You (Enhypen Series #2)
Fiksi PenggemarJay Solarez Park, or Jongseong Park is a half Korean, half Filipino. He's the youngest son of the famous travel agency CEO, and the grandson of the CEO in an Entertainment Company in Seoul. Despite of being rich, Jay stayed humble and selfless. Alwa...