Welcome to Omegaverse (Complete)

Part ~ 20

zawgyi

ႀကီးမားက်ယ္၀င္းသည့္ ၿခံ၀င္းအတြင္းက စိမ္းစိုလ်က္ ရွိေနသည့္ အလွစိုက္ျမက္ခင္းျပင္ထက္ ေျပးလႊားေဆာ့ကစားေနၾကေသာ အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦးနွင့္ ကေလးငယ္တစ္ဦး ။

" သားေရ.. သိပ္မေျပးနဲ႔ ေခ်ာ္လဲပါမယ္ဆို.. "

" မိေအာင္ လိုက္ဖမ္းေလ.. ေမေမကလည္း.."

ေတာက္ပသည့္ အၿပံဳးေလးမ်ားနွင့္ ကေလးငယ္က လြတ္လပ္ေပါ့ပါးစြာ ရယ္ေမာေနခဲ့သည္ ။

ေပ်ာ္႐ႊင္မႈမ်ား စြန္းထင္းေနသည့္ အၾကည္ေရာင္ မ်က္၀န္းအိမ္ေလးက သူ႔အေနာက္ကေန ေျပးလႊားလိုက္ဖမ္းဟန္ ျပဳေနပါသည့္ မိခင္ျဖစ္သူကို လွည့္လွည့္ၾကည့္ေနသည္ ။

မိခင္ျဖစ္သူ၏မ်က္နွာက ေ၀ဝါးေနခဲ့ေပမယ့္ သူ႔အထင္ သူ႔လိုပင္ ရယ္ေမာေနခဲ့သည္ပဲ ။

ရယ္သံခ်ိဳခ်ိဳမ်ား ပ်ံ့လႊင့္ေနခဲ့သည့္ ျမင္ကြင္းကေန ရုတ္တရက္ အခန္းက်ယ္တစ္ခုဆီက တံခါးေပါက္၀၌ ရပ္ေနခဲ့သည့္ ကေလးငယ္ ။

အေမနဲ႔ အေဖက အေခ်အတင္ စကားမ်ားေနခဲ့ၾကသည္ ။
နွစ္ေယာက္လံုးက Alphaေတြျဖစ္၍ ေဒါသတရားေၾကာင့္ ျပင္းထန္ေနခဲ့သည့္ pheromoneမ်ားက သာမန္Beta,Omegaဆို မူးေမ့သြားေလာက္စရာ ။

" ေကာင္းၿပီေလ.. ငါ မင္းကို rejectလုပ္မယ္!!.. "

အေဖက အေမ့ကို မာန္မဲၿပီး အခန္းထဲကေန ထြက္လာစဥ္ အေပါက္၀၌ ရပ္ေနသည့္ သူ႔အား ခက္ထန္စြာ ၾကည့္လာသည္ ။

" ေတာက္!.."

အေဖ ထြက္သြားသည္နွင့္ လဲၿပိဳက်သြားခဲ့သည့္ အေမ ။
အလုပ္သမားတစ္ခ်ိဳ႕၏ အကူအညီနွင့္ အိပ္ရာထဲက ကုတင္ထက္ ေရာက္ရွိလာခဲ့ေသာ အေမ့လည္ပင္းကေန တဆစ္ဆစ္ ေသြးစိမ့္ထြက္ေနပါသည့္ အမွတ္အသားတစ္ခု ။

သူ ထိုဒဏ္ရာဆီ လက္ေသးေသးေလးနွင့္ လွမ္းလိုက္လ်ွင္ အိပ္မက္ကေန ရုတ္တရက္ နိုးထလာခဲ့ရလ်က္ ။

ေဂ်ာင္ကုတစ္ေယာက္ ကိုက္ခဲေနသည့္ ဦးေခါင္းနွင့္အတူ အခန္းအတြင္းရွိ အပ်က္အစီး အကြဲအရွမ်ားၾကားကေန ကုန္းရုန္းထလိုက္သည္ ။

သက္မဲ့အရာ၀တၳဳမ်ားအေပၚ ပံုခ်လိုက္ရသည့္ ေဒါသမ်ားေၾကာင့္ သူ႔စိတ္က အနည္ထိုင္သြားၿပီ ။