FİNAL

575 50 10
                                    

Angelina Görkem'in bedenini ödünç aldıktan sonra yüzyıllardır uyuyan ilk ve son sevgilisi Alexander'ın yanına gitmek için işe koyulmuştu.

Ardına saklandığı bedenin içinde ruhu titriyordu. O'nu görmeye hazırlı olmasada, o'nun kötü bir şey istemediğini bilsede sıkışıp kalan ruhunu kurtarmak için başka şansı yoktu.

Çok geçmeden içinde sadece cam tabut olan odanın içine girebilmişti, o içeri adımını attığında içinde Kai'nin ruhu bulunan Alexander çoktan ayağa kalkmıştı.

Angelina Görkem'in bedenini alsada, Alexander Angelina'nın ruhunu görebiliyordu.

''An..An..Angelina''

Uzun zaman sonra gördüğü sevgilisinin yanına koştu.

''Büyü..gerçekleşti mi?''

Angelina ellerinin yüzeyini Alexander'in suratında gezdirirken gözleri dolmuştu. Arkasından çıkardığı bıçağı, Alexander'ın kalbine sapladı.

''Üzgünüm sevgilim..''

--

09.03.2015

Gözlerimi açtığımda evimin çatı katında duruyordum. Üzerimde pijamalarım, sağ elimde pelüş oyuncağım sol elimde ise Kai'nin resmi vardı. Sol elimde sımsıkı tuttuğum resmi kalbimin derinliklerine bastırırken karşımda duran dolunaydan gözlerimi alamadım.

Saate baktığımda dolunayın gitmesine 1 saat olduğunu farkettim. Üzerimi değiştirdikten sonra her akşam yaptığım gibi Han Nehri'ne gidip Kai'yi görebilmek için saatlerce oturduğum banka oturmaya gittim.

Uçuşan saçlarımdan sıyrılan şiddetli rüzgar, elmacık kemiklerime hafifçe dokunuyordu. İki yana koyduğum kollarım, her zaman yaptığı gibi sürekli Kai'yi aran gözlerim, bana sonsuz huzuru veren o nehir sesi.

Tepemde parlayan dolunaya tekrar tekrar tekrar bakıyordum. Her şeyin sebebi oydu, her şey onunla başlamıştı.

''GÖRKEM!''

Kafamı çevirdiğimde nehrin üzerindeki köprünün üzerinden bana doğru koşan Kai'yi gördüm.

''GÖRKEM İYİYİZ! KURTULDUK! BİZE HİÇ BİR ŞEY OLMADI!''

Konuşmaya devam ederken beni olduğum yerde döndürüp kollarıma ve bacaklarıma bakıyordu.

''Hiçbir şey olmamış. Hiçbir yerin incilmemiş. İyiyisin.. Görkem ben..ben her şeyi hatılıyorum. Sen uyurken büyüyü yaptım.. Her şeyi hatırlamak için ve yanında kalmak için''

Heyecanlı heyecanlı konuşmayı kesmedi. Saniyeler içinde yüzlerce mimik yapıp hep sağa sola baktı.

''Ben sana aşıktım. Ben seni dilemiştim Görkem! Kadın haklıydı. Bak şurayı görüyor musun''

Oturduğum bankın çaprazında kalan çalılıkları işaret etti.

''Ben her gece oradan seni izliyordum. Sen her gece 23:00'da buraya geliyorsun değil mi? Doğru değil mi?''

Gözümün önüne uçuşan saçlarımı kulağımın arkasına koydum. Yere diktiğim bakışlarımı parmak uçlarımla beraber kaldırıp Kai'nin suratını avuçiçlerime aldım.

Yavaşça kendimi çekip, dudaklarımı dudaklarının arasına iliştirdim.

''Her şey için teşekkür ederim. Her şey için teşekkür ederim''

Kafamı minik bir aralıkla çektikten sonra dudaklarımızı araladım.

''Seni her şeyden çok seviyorum''

-Alexander'ın öldüğü gece-

Kai ve Görkem, Michael gelmeden, yani şişelerini içmeden önce Angelina Görkem'i ziyaret etmeye gelmişti. Ona her şeyi tam olarak anlatmadığını, konuşmaları gerektiğini söylemişti.

''Sana bunu yapamam. Her şeyi bilmen lazım.''

Görkem yavaşça kalkıp parmaklıkların arkasında duran mavi-beyaz ışık süzmesine doğru adımlar atmıştı.

''Neyi? Neyi yapamazsın?

''Kai..''

Görkem arka tarafta yatan Kai'ye baktı.

''Ne oldu Kai'ye''

''Senden habersiz ruhlarınızı bağladı. Ben.. bu büyüyü bozsamda büyü ruhların birleşmesini önleyemez''

''Ama.. biz kurtulacağız değil mi? Biz kurtulduktan sonra Kai'nin yaptığı bu büyü sadece Kai'nin her şeyi hatırlamasını sağlayacak? Beraber ölmeyeceğiz çünkü sen büyüyü bozacaksın değil mi?''

''Büyü bozulduktan sonra ruhlar ayrılmamış olursa ikinizde.. ebedi sonsuzluğun içine sıkışacaksınız..''

Görkem yutkunduktan sonra konuşmaya çalışmak istedi ama konuşamadı. Uyuyan Kai'ye esir ettiği bakışlarını Angelina bozdu.

''Ruhlarınızın ayrılması için bir kişinin kendini dolunay gitmeden feda etmesi lazım. Ruhu bağlanan kişilerden biri ölür ise... diğerinin onun hakkındaki tüm anıları silinir. Sanki onu hiç tanımamış gibi yaşamaya devam eder.''

09.03.2015

''Ben de.. Ben de seni seviyorum.''

Parmak uçlarıma indikten sonra kafamı kaldırıp gülümsedim. Kai'nin her hücresine, her milimine defalarca baktım. Ellerimi yüzünde bir çok kez gezdirdim. Kafamı göğsüne dayayıp kokusunu iliklerime kadar çektim.

O'na, yarın akşam tekrar gelmesini söyledikten sonra eve gitmek için ayrıldım.

Görkem, gidene kadar bir çok kez arkasına dönüp Kai'ye el salladı. Kai ona bakıp her güldüğünde, tutmaya çalıştığı göz yaşları tüm parıltısıyla yer yüzüne düştü.

Koşarak girdiği evinin çatı katına çıktıktan sonra bağırdı.

''DİLEĞİMİ GERÇEKLEŞTİRDİĞİN İÇİN TEŞEKKÜR EDERİM KIM JONGIN! ELLERİMİ TUTUP BANA BAKTIĞIN İÇİN TEŞEKKÜR EDERİM! BENİ SEVDİĞİN İÇİN TEŞEKKÜR EDERİM!''

Dolunayın batmasının son anına kadar bağırmaya devam etti. Dolunay gittiğinde ise, Görkem'de onunla beraber gitti.

Görkem, öldü.

Full MoonHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin