Part 12 IWHY

593 28 4
                                    


Disclaimer. This is a work of fiction. Names, characters, business, events, and incidents are the products of the author's imagination. Any resemblance to actual persons, living or dead, or actual events is purely coincidental.


Irene Pov:

Buti nalang at nawala wala ang sakit ng ulo ko ( Nakakagutom na anong oras na ba ) Pag katingin ko sa orasan it's already 7 pm ang tagal ko palang nakatulog ( bumaba ako sa kusina para kumain ) Bakit sobrang tahimik ng bahay? asan si ate? Ya? asan si ate ? at saka ang mga bata?

Yaya: Umuwi na po kanina si maam imee. Ang alam ko po ay nakila kuya bongets po yung dalwang lalaki si celeste naman po hindi ko po napapansin.

Irene: ( Biglang tumunog yung telepono kaya tumayo ako para sagutin ito ) Hello?

Imee: Ading ko gising kana pala, pasensiya na ha umalis akong walang paalam ang himbing kasi ng tulog mo, at saka remember ha! hindi ka nag iisa sa problema mo wag mo munang kaisipin yon okay? Mag s-stay muna ako diyan sainyo inaayos ko gamit ko ngayon.

Irene: Ayos lang ate, so see you bukas? Btw ate alam mo ba kung saan pumunta si bunso? Wala kasi dito sa bahay.

Imee: Ha? wala pa diyan si celeste 7 pm na ah. Pinayagan ko kasi siya kanina pupunta daw siya sa bestfriend niya tatapusin yung project para sa event bukas.

Irene: Sige ate, tatawagan ko nalang. Ate thank you kagabi ha, please ate wag mo sasabihin sa mga boys yung problema ko lalong lalo na kay celeste.

Imee: Oo naman ading, don't worry hindi malalaman ng mga bata pero alam na ni bongets. kunwento kasi nung mga boys kanina ang nangyari kagabi at kinausap ako ni bongets. Alam mo naman si bongets nag mana kay daddy parang ako kilala niya pag may problema at pag may itinatago.

Irene: Sana lang hindi sabihin ni kuya kay mommy.

Imee: Wag kana mag-alala sinabihan ko na din si bongets na wag sabihin kay mommy, pupunta diyan dapat si bongets pero sinabi ko sakanya na bukas nalang at diyan na din siya matulog.

Irene: Thank you ate, pipilitin kong maging matatag, kahit mahirap.

Imee: Wag ka mag-alala ading malalagpasan mo din ito, simula naman bukas ng hapon masasamahan na kita diyan. Tawagan mona si celeste kasi sabi ko hanggang 5 pm lang e, aba! at nag pa gabi na yung batang yon. Mag aayos pa ako ng gamit ko.

Irene: Sige ate. ( Ibinaba ko na at tinawagan ko na si celeste ) Bakit kaya nakapatay ang cellphone ni celeste? Asan na kaya anak ko?


Samantha Pov.

It's already 7 pm masyado ng lumalalim ang gabi pero heto padin kami sa may tabing dagat ni celeste hindi padin siya tumitigil sa pag iyak. Nag-aalala na ako kasi baka lalong lumala ang depression niya. ( Habang iniisip ko kung anong pwede kong gawin para mapakalma si celeste biglang nag ring ang phone ko ) B--bes si Tita irene tumatawag saakin hinahanap kana ata.

Celeste: S--sagutin mo. sabihin mo maya maya ako uuwi.

Samantha: Hello Tita?

Irene: Yes, Sam kasama mo ba si celeste?

Samantha: Yes po tita kasama ko po siya.

Irene: Naka off kasi ang phone niya kaya hindi ko siya matawagan. Pwede ko ba siyang makausap?

Samantha: P-po saglit lang po. ( Sumenyas ako kay celeste na gusto siyang makausap ni tita ) ( Kaso sumenyas din siya saakin na ayaw niyang kausain si tita) Hello tita? Tita sorry po, nasa CR po kasi si celeste.

Irene: Oh it's okay, pwede bang pakisabi na umuwi na din siya kasi lumalalim na ang gabi.

Samantha: Sige po tita, Don't worry po ihahatid ko nalang po siya diyan sa inyo.

Irene: Thank you iha. sige bye.

Samantha: Bes pinapauwi kana ni Tita, ihahatid na kita. Sayo na din muna yang sombrero at ilugay mo lang buhok mo para hindi ka mahalata ha? ( Pinatakbo ko na ang sasakyan at inihatid ko na si celeste ilang oras ko palang napapatakbo ang sasakyan nag simula nanaman siyang umiyak. ) Idinaan ko sa may coffee shop at bumili ako ng dalwang Iced latte at isang tubig sana mapakalma nito si celeste kasi malapit na kami sa kanila baka makita siya ng mama niya. ( Pag ka pasok ko sa sasakyan ibinigay ko agad yung Iced latte ) Bes Ito inumin mo muna para pag dating natin sa inyo kalmado kana.

Celeste: S--salamat bes.

( Ilang minuto ang nakalipas at nakarating na sila sa bahay ni celeste )

Irene: Anak? ikaw na ba yan ( sigaw ko )

Samantha: Tita? andito na po si celeste, inihatid ko na po. ( Biglang bumukas ang pinto )

Irene: Salamat naman at andito kana.

Samantha: Tita uuwi na din po ako.

Irene: Salamat iha sa pag hatid kay celeste.


I Will Hold YouTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon