The Goddess Nerd

Chapter 35

Naglalakad ako ngayon papunta sa classroom ko nang hilahin ako bigla at napaharap ako sa nang hila sa akin. Bigla akong napasimangot nang makita ko si Zach.

" What do you want? " Malamig na tanong ko sa kanya. Lumamlam naman ang kanyang mga mata dahil sa pagiging cold ko sa kanya.

" Can we talk? " Tanong niya.

" Hindi pa ba tayo nag uusap? " Sinagot ko din siya ng isa pang tanong.

" Not here please. " Pagsusumamo niya sa akin. Napabuntong hininga ako at sumuko sa kakulitan ni Zach.

" Fine, saan mo gusto na mag usap tayo? " Hindi ako tumitingin sa kanya dahil baka ipagkanulo ako ng puso ko.

" Follow me, I know a place where we can talk peacefully. "Sabi niya sa akin.

Nauna na siyang naglakad at nakasunod naman ako sa kanya. Nakatingin ako sa malapad niyang likod. How I loved all his movements. Pero lahat ng iyon sinarili ko na lang. Tumigil na siya sa paglakad kaya nabunggo ako sa likuran niya dahil sa lalim nang iniisip ko. Dinala niya ako sa tagong part ng garden dito sa school. Walang ibang estudyante ang nandito maliban sa aming dalawa.

" Have a seat. " Itinuro niya ang bench sa harapan ko. Pinaunlakan ko naman ang paanyaya niya.

" Start talking now. May pasok pa tayo. " Untag ko sa kanya.

" Kumusta ka na pala? Sorry for your loss. " Simula niya.

Tumingin ako sa kawalan at nag buntong hininga. Bumalik na ba ang alaala niya?

" Okay naman ako pero nagluluksa pa rin sa pagkawala ng parents ko. " Bigla na naman akong nalungkot dahil pinag usapan na naman namin ang parents ko. Kailan kaya ako masasanay na wala na sila?

" Anong nangyari sa ating dalawa? Bakit tayo nag hiwalay? " Sunod-sunod na tanong niya. Hindi ko naman na paghandaan ang kanyang tanong.

" You lost your memory, Zach. Sinubukan ko na ibalik yun pero ayaw mo akong papasukin sa buhay mo ulit. " Malamig ko na tugon sa kanya. Nakatingin siya sa akin na puno ng kalungkutan ang mga mata.

" Sana hinintay mo man lang na bumalik ang alaala ko bago mo ako hiniwalayan. Ang unfair mo naman Skye. " Sumbat niya sa akin. Nagpanting naman ang tenga ko sa sinabi niya.

" So dapat pala hinintay ko muna na bumalik ang alaala mo bago ako nakipag hiwalay? Wala ngang assurance kung kailan babalik ang nawawala mong alaala eh. Hindi ako naging unfair katunayan ikaw ang naging unfair sa akin. " Inis na sabi ko sa kanya.

" Kung tungkol ito kay Tasha, wala siyang kasalanan dito. It's all my fault. " Sumikip ang dibdib ko dahil sa pag tanggol niya sa babaeng iyon. Wala naman akong pakialam kung ipagtanggol niya si Natasha kasi kahit hindi pa nawawala ang alaala niya importante na sa kanya si Natasha.

" Okay! Kasalanan mo nga. Hindi mo man lang pinaniwalaan ang mga sinabi sayo tungkol sa ating dalawa. Tuwang-tuwa ka na kayo ni Natasha samantalang ako durog na durog dahil sayo. " Pinipigilan ko ang mga luha ko na pumatak dahil ayaw ko nang umiyak na siya ang dahilan. I'm so done with all this shit.

" I lost my memory, Skye. I'm sorry. " Hinging paumanhin niya. But it's too late for that.

" You lost me. And I don't need your sorry. Siguro nga hindi talaga tayo ang para sa isa't isa. " Tumalikod ako para punasan ang umalpas na luha sa mata ko.

" I love you Skye. Ikaw pa rin. " Bumilis ang tibok ng dibdib ko nung sinabi nya iyon. Pumatak naman ang luha sa mga mata niya. I can't bear to see him cry. Ang sakit lang sa dibdib.

" It's too late, Zach. You have Natasha now. Kahit maldita ako hindi ko ugali ang mang-agaw ng boyfriend ng iba. " I want to congratulate myself for not crying. For showing my strong side. Pero sa loob-loob  ko para na akong mamamatay sa sobrang sakit. Damn you, heart.