Aika's POV
Magkakasama kaming tatlo nila Vincent at Almira. Si Vincent ang driver at ako ang nasa unahan. Nasa likod lang si Almira. Papunta kaming Tagaytay Cavite para mamasyal. Bihira na din namang umuwi si Vincent sa kanila dahil pinatira ko na siya sa suite ko. For now, ayoko munang malaman ni Daddy ang lahat. Masaya akong kasama si Vincent at magkakagulo pag nalaman ni Daddy agad. Okay na kami ni Daddy dahil masipag ako sa trabaho. Ayoko munang maudlot ang pagsasaya ko kaya mas maiging itago ko muna si Vincent pansamantala. Dadating din ang araw na mag-aaway kami ni Daddy. "Ano ba 'yan? Always dalayed ang byahe dahil sa traffic." Sabi ni Almira.
"Nagtaka ka pa?" Sagot ko.
"Andami kasing nakaharang sa daan eh. Lalo na 'yang mga jeep na 'yan. Wala silang paki kung may sasakyan sa likod. My gosh, hindi ba sila nag-iisip?!"
"Pssst!" Saway ko kay Almira. Nakita ko na napatingin sa kaniya si Vincent. Noon hindi ko siya sinasaway. I think kahit hindi ko kasama si Vincent ay sasawayin ko siya. Mali kasi pala ang mag-isip kami ng ganun dahil naghahanap buhay lang sila.
"Alam mo Almira, hindi sila kikita kung lalampasan nila ang mga pumapara." Sabi ni Vincent
"Kahit na, may tamang sakayan naman. Kaya nagkakabuhol buhol ang traffic eh. Dahil sa makukulit na driver na 'yan!"
"Ikaw talaga Almira. Magpasalamat ka nalang dahil hindi mo na kailangang maging makulit para kumita." I said and I gave her a smirk. Pokerface lang siya.
"Tama na nga 'yan!" Saway ni Vincent. Nakarating kami at tumambay muna. I could see the view. Ang ganda talaga dito. Nakakatanggal ng problema. I know I don't have any problem for now but in the future, I'm gonna give my Daddy insanely thought pag nalaman niyang boyfriend ko si Vincent. Natapos ang araw ay masaya kaming umuwi.
Tumawag si Daddy. "Aika! Nasaan ka?"
"Andito sa suite ko. Bakit?"
"Why did you do such a thing that I don't wanna happen?"
"What?"
"May nakapagsabi sa'kin na may boyfriend ka na hindi ko kilala?!" Oh my god. Not now.
"Sino nagsabi?"
"Aika! I have so many ways to know and I'm really wondering where are you frequently going? I hired a man to know. Now I know that you have a boyfriend!!"
"Daddy!" I quickly glance on Vincent. He sees me talking to my Dad.
"Kung hindi mo din lang kayang pumatol sa nirereto ko sa 'yo. Pumili ka ng matino at mai-pagmamalaki. Oras na puntahan kita diyan. Ayokong makikita siya diyan ah. Maliwanag?! Sa lalong madaling panahon, hiwalayan mo na siya." Alam kong hindi na ako makakatanggi pa. I need to admit it. It wasn't the first time that my Dad hired a man to know what he wants to know.
"Dad! I do my responsibilities. Please, give me that thing. I may help you to our company. I'm allowing you to command me anything in my whole life. Please not in the man that I wann-"
"Damn it! Stop Aika! From now on, uuwi ka sa Mansyon araw araw and if you didn't follow, you will know what the consequence."
"Dad! Please!" He ended the call. Oh my! It couldn't be. Why did my Dad do it? I thought he is busy on his Job. Lagot ako nito! Nakatingin si Vincent sa'kin.
Lumapit ako sa kaniya."Okay ka lang?" Tanong niya.
"I'm okay. Sa 'yo ko dapat itanong 'yan." Alam ko kasi na narinig niya ang mga sinabi ko at alam niya kung ano ang ibig sabihin ng kausap ko sa phone.
"Alam na ng Daddy mo ang tungkol sa'tin?" Niyakap ko siya at hiniga sa kama. Hinalikan ko siya na parang ako ang lalaki.
"Don't be afraid. Magtutulungan tayo."
"Alam ko." He seriuosly Answered me. Bumangon siya at inayos ang pinamili namin. Alam kong hindi siya galit sakin pero alam kong may tampo siya sa nangyari. I don't care even my Dad knows about us. About myself and Vincent.
"Vincent."
"Oh."
"Tell me, what's on your mind please!"
"Wala 'to." Niyakap ko parin siya.
"I told you. Don't you ever attempt to accept the money that they're gonna be offered. I love you Vincent. I don't wanna happen it again anymore. You know what I mean. I just need to assure you."
"Mahal din kita. Hindi ko rin alam ang gagawin ko, hindi ko alam kung ano ang sasabihin ko pag nakausap ko sila." Humarap siya sakin. Hinaplos ang pisngi ko.
"Ayoko lang mawala ka? Oo minahal ko ang nakaraan ko. I did love him, the former boyfiend of me, so I cried when he left me because of the money offered. But now is difference. You must say to them that you love me."
"Aika! Hindi ko magagawang tanggapin ang iaalok nila. Kahit anong mangyari dahil mahal kita." Niyakap ko siya at umiyak ako. Mahal ko talaga si Vincent. Hindi ko inaakala na mamahalin ko siya ng ganito. Ang akala ko, sapat na ang inisin ko lang sila. Balak kong mag asawa ng mahirap lang pero wala akong kasiguraduhan. Pero ngayon, magkamatayan na, ayokong maghihiwalay kami ni Vincent. "Haharapin ko sila." Sabi niya.
"I don't know if you will convince them. The most important is... We love each other. No one can separate us. If we'll discontinue what we started. I rather die than to be follower of my Dad forever." Niyakap niya ako. I know I am secure. My feeling was empty but Vincent make me colorful.
"Aalis muna ako." Umiyak ako dahil sa sinabi niya. Hindi ako sanay ng wala siya.
"Wag kang aalis Vincent. Samahan mo ako." Huminga siya ng malalim. Ang gusto ko lang ay makasama siya kahit alam kong mapanganib. Anytime, dadating si Daddy.
"Hindi ko pa siya kayang harapin. Pero makapag isip lang ako. Ako mismo ang haharap sa kanila."
"I will buy the house. As soon as you can, lumipat kayo doon pag nabili ko na."
"Hindi na kailangan. Saka na 'yan."
"Pero--"
"Kung bukas din ay makikita ko siya. Baka ano lang ang gawin niya. Maigi kung patagalin natin na alam niya para maisip niya na matatag tayo. Sa ngayon wala siyang gustong gawin kundi pigilan ka. Hintayin natin na ako na mismo ang gusto nilang kausapin. Saka ko sila haharapin para sabihing mahal kita at hindi ako tatanggap ng pera."
"Pero gusto ko pa din na magkita tayo araw araw."
"Pwede naman. 'Wag lang dito."
"Promise!"
"Sige promise." Nagyakap kami at umalis na siya para umuwi.
