20. This Is The End

125 3 1
                                    

Aika's POV

"You might have to talk with Jerico!" Sabi ni Daddy bago kami umalis. Ilang araw na ang lumipas. Hindi ko alam kung hanggang saan aabot ang relasyon namin ni Vincent. Kung gugustuhin ko ay wala namang magagawa si Vincent pero ayokong gustuhin. Bakit ba sa kabila nang pag-iwas ko sa kaniya ay hindi ko siya magawang iwasan?

Nagmamadali akong pumasok sa office para matawagan ko si Vincent. "Hello Vincent, andito na ako sa office."

"Bakit ngayon ka lang tumawag?" Kahapon kasi hindi ko siya nakasama dahil maghapon kong kasama si Daddy. Naka oo narin ako sa kasal namin ni Jerico. Medyo panatag na si Daddy but he doesn't have idea about Vincent na nagkikita pa kami.

"I'm sorry, I'm going to go there later."

"Ngayon na!"

"Vincent, oras ng trabaho. Pag nakatyempo ako, aalis ako at magkikita tayo!"

Vincent is very obsessed right now. And ang masaya dun ay mahal na mahal ko siya. Masarap ang feeling even wala na sa lugar ang mga gusto niya. Limitado na kasi ang bawat pagkikita namin. "Mamaya na! Pangako, bago mag lunch, magkikita tayo." Mula nang mangako akong magpapakita sa kaniya ay hindi na kami nagkikita kung saan saan lang. Madalas nag hohotel kami. Mahirap tanggihan ang isang taong mahal na mahal mo. Lalo't alam mong mas mahal ka niya kaysa sa pera. Naintindihan ko na ang sitwasyon pero hindi kaya ng puso kong iwan na lang basta basta si Vincent. It's gonna be up to our destiny.

I ended the call and after a while ay nagpunta sa office ko si Jerico. "Alam kong kailangan natin mag-usap pero wala tayong pag-uusapan Jerico. Palabasin lang natin kay Daddy na nag-usap tayo."

"I know but.. Your Dad is going to announce our wedding, I'm luckily surprise na malamang ikakasal na tayo but, I wish soon hindi na maging ganiyan ang turing mo sakin."

"Jerico, I would be an ordinary wife. 'Yun lang at makakaalis ka na. Sa ngayon--"

"Sa ngayon kahit ilang lalaki pa ang magdaan sa'yo, parang hindi parin ako nararapat feeling ko. Pero kahit arranged marriage lang 'to, gagawin kong hindi. I mean, kahit mag asawa na tayo, liligawan parin kita."

"Whatever!! I can be your wife."

Ngumiti lang ako. "Salamat Aika." Umalis na siya at wala na naman akong magagawa. Alam na ni Vincent na pumayag na akong magpakasal at ang posibleng mangyari sa hinaharap ay pwedeng hindi ko kayang mangyari. Isa sa mangyayari ang patuloy parin kami ni Vincent pero oras na malaman ni Daddy, baka ipakulong niya si Vincent kung hindi niya papatayin. Looking forward naman akong magkaka-asawa si Vincent at sasaya siya kahit ang hirap ma-imagine. Lalong ang hirap ma-imagine kung kami ang magkakatuluyan dahil magkaiba kami ng mundo. Tanggap ko na at sinusulit ko nalang ang mga huling araw namin. 2pm at kinakabahan na ako. Kakatapos lang naming maghiwalay ni Vincent and currently using a phone to talk with him.

"Sorry Aika ah."

"Para saan?"

"Sa nangyayari!"

"Okay lang. I love you. Ako ang dapat na--"

"Hindi Aika, sa'kin pala nakasalalay ang lahat at hindi sa'yo."

"This will be okay. Pareho nating hindi pa kayang maghiwalay." Every single minutes ay namimiss ko siya. Kinabukasan ay wala na. Hindi siya man lang nagtetext at tumatawag. Oo ayokong tatawagan niya ako para hindi ako mahalata pero sobrang natakot ako! Why he doesn't call me? Bakit hindi ko siya makontak? Iniwan na ba niya ako? Pumasok si Daddy sa office ko. Kinabahan ako dahil bihirang bihira niya itong gawin. Ginagawa lang niya ito pag seryoso na ang usapan. Madalas niya akong ipatawag pag kakagalitan niya lang ako o may iuutos sa'kin. But now is different. Kinabahan ako.

"Aika! Why did you do that?"

"Ang alin Dad?"

"Bakit ka nakikipagkita pa kay Vincent?" Nagulat ako. Alam na pala ni Daddy?!

"Dad! I-i did it cause--"

"WHY ARE YOU VERY STUBBORN?!"

"Dad! How did'-"

"Bakit gusto mong pumatay pa ako ng tao para lang mapasunod kita?" Oh my god! It couldn't be.

"Ano ang ginawa mo Dad?" Lumapit ako sa kaniya at paluhod na niyakap siya. Lumuha ako. "Dad I'm begging you, this will be your final warning. Hindi na ako makikipag kita sa kaniya." Lumuha ako.

"Love makes you crazy?!"

"Dad!" Oh my god sana hindi niya sinaktan si Vincent! Alam kong kaya hindi tumatawag si Vincent dahil nalaman ni Daddy ang lahat. Wag naman sana...

"Why Aika?! Why?!"

"Dad, ano ang ginawa niyo kay Vincent? I promised Dad. I'm begging you, huwag niyong saktan si Vincent!"

"This is the end."

"Dad sagutin mo ako!"

"Hindi ko siya pinatay! This will be my final warning. Pinayagan na kitang makipagkita sa kaniya and I never thought na hindi mo pala ako susundin. Ganiyan mo ba siya kamahal hah?! Okay lang sa'yo kahit mamatay siya at maging kriminal ako!!" Salamat naman. Nangangako akong ito na ang huli. Hindi ko inaasahan na malalaman ni Daddy na nagkikita pa kami ni Vincent. This will be the last and I don't want Vincent died.

"Pangako Dad! Hindi na kami magkikita ni Vincent, 'wag niyo lang siya saktan!"

"Sinabi ko na kasi sa'yo diba? Bakit hindi mo ako sinunod?! Hinawakan niya ako sa balikat at tumayo ako. "Sinusubukan mo ba ako Aika?!"

"Dad hindi! Maybe hindi ko pa kaya pero--"

"Siguro ang akala mo hindi ko siya kayang patayin no?!" Hawak parin niya ako sa balikat pero kahit madiin ang pagkakahawak ni Daddy, mas masakit parin isipin na ito na ang huli. Binirahan ko lang ng iyak. Hindi na galit ang nararamdaman ko kay Daddy kundi takot na.

"Dad, I'm begging you. From now on, hindi na ako magpapakita kay Vincent. Magpapakasal na ako kay Jerico. I promised Dad. I didn't try to test you. Maybe that time I can't but now I promised, I won't do it once again if Vincent will alive. Please Dad. I want Vincent Alive."

"Nagtataka lang ako, bakit ba nagagawa niyo ang bagay na 'yan?! Why Aika? Because of love? Impossible!! Thought to be an impossibly difficult to do!!"

"Dad!! I'm sorry!"

"It's just a sorry?"

"Dad, you better understand that we loved each other but we know I'm not an ordinary and no matter what happens, Jerico will able to marry me. I'm sorry Dad. I'm so in love, I admit it but don't be so furious. I'm gonna do what you want. I can't explain what's going onto me. But please Dad, give us a chance. Don't kill the man that I loved. I will accept my destiny. But so far I still love him but I promised, this will be the last." Nakatingin lang siya sa'kin at napayuko ako. Puno ng luha ang mata ko.

"You have to be a married woman as soon as possible. You should do something Aika. I know you both love each other but, you need to know that you have a destiny individually. Forgive me Aika. I need you to be happy." I was so afraid and I supposed to follow my Dad. I was crying while I'm seeing his face. This is the end. Goodbye Vincent. God knows why I do this. God knows how!

Pagkauwi ko ay nagkulong ako sa kwarto. "Aika! Aika! Buksan mo ang pinto!" Rinig kong tawag ni Mommy at alam ko naman na kaya nilang buksan ang pinto. Pumasok si Mommy at nakita niya akong umiiyak. "Aika! I need to tell you something. Just the sake of our Family why your Dad did that. Your Dad is ready to be a criminal."

"Mommy, leave me alone. I just want to cry. I already understand at all. Me and Vincent want no more. Maybe we're going to talk someday when I'm already married. Nothing to worry Mommy, I just wanna cry, that's all. Give me some space for now. You don't know what's on my mind."

"I leave you alone but you promised me, don't hurt yourself!"

"Leave me alone Mommy, I'm not went crazy, I love myself but I still love him that's why I'll do this. Just give me days."

"I love you Aika. Soon, you will be happy, trust me." Hindi ko yata kaya 'to? Nung una, hindi ko maramdamang wala na si Vincent. Pero ngayon dama ko na. Sobrang sakit na makasal ako sa iba.

Destiny Can't Be ChangedTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon