DKT- Dokuz Kuyruklu Tilki

4

Kıramadım, buyrun.

Umarım beğenirsiniz.

İyi okumalarr.

🌪️🌪️🌪️🌪️🌪️

Sanırım artık anlatmak zorundaydım.

Hepsinin merak dolu bakışları üzerimdeyken ve birbirleri arasında gidip gelirken gerginlikle bir nefes verdim.

Reha rahatça yayıldığı koltukta parmaklarıyla ritim tutarak ne kadar sabırsız olduğunu belli ederken merakla karışık sert bakışlarını üzerimde hissediyordum. Israrla gözlerimin içine bakmasına karşın dakikalardır inatla onunla göz göze gelmezken en sonunda mavilerimi yavaşça ona çevirdim.

Gözlerimle gözleri hemen buluşurken onun zaten beni izlediğini anlamak zor değildi. İkimizde birşey demeden birbirimizin gözlerine baktık ve en sonunda bu bir savaşa dönerken Lara'nın sesiyle birlikte ikimizde gözlerimizi aynı anda ona çevirdik.

"Yeter!"

Lara bizi izlerken Laden sessizce olduğu köşeden bizi izliyordu. Bars'ın verdiği bir nefesle gözlerim ona çevrildi. Elini şakaklarına götürmüşken sabırlı kalmaya çalıştığı her halinden belli oluyordu.

"Burada kaldığın sürece şu gördüğün herifi idare et. Tapınaktan kovmamıza rağmen gelmeye devam ettiği için burada olmasına engel olamadık."

Bars Reha'ya bakma tenezzülü bile göstermeden sakin bir sesle benimle konuşurken sessizce kahvelerine baktım. Bana o günden sonra daha ılımlı yaklaşmaya başlamıştı.

"Ama bize ne olduğunu anlatman gerekiyor artık."

Onun benden bir cevap beklercesine suratıma bakmasıyla ben yavaşça yutkunurken Reha ona bakarak çatılan kaşlarıyla konuştu.

"Beni görmezden mi geliyorsun?"

Bars bir cevap vermeden bağdaş kurarak oturduğu yerde yazdığı şeylerle ilgilenirken dikkatini sadece oraya vermiş gibiydi. Reha ona etki etmiyor gibiydi...

"Sana diyorum. Karşında bir ilah konuşuyor."

Reha sertçe dişlerinin arasından konuşurken Bars gözlerini yavaş bir şekilde dikkatle tılsımlarda gezdirdi. Sanırım yaptığı tılsımları bitirmeden önce son kez kontrol ediyordu.

"Lara, o ilah bozuntusuna ilahların genellikle kimseye muhtaç olmadığını ve tapınağı evsizler gibi kullanıp sefalet içinde yaşamadıklarını söyler misin?"

"Ne dedin sen?!"

"Ne duyduysan onu."

Bars umursamazca omuz silkerken Reha'nın öfkeli tavrına karşılık Lara en sonunda araya girmesi gerektiğini hissetmiş olmalı ki ikisini de susturdu.

"Hey! Konumuz şuan bu değil!"

Laden her ikisine de umursamazca ufak bir bakış attıktan kimseyle tek bir kelime konuşmazken en sonunda onun da gözlerini bana çevirdiğini hissettim.

Yolun sonuna geldiğimi anlamanın verdiği kabullenişle yutkunurken önümdeki bardaktan birkaç yudum su aldım.

Reha artık sabredemiyormuş gibi parmaklarıyla tuttuğu ritme sertçe devam ederken dudaklarımın arasından bir nefes bıraktım.

"Duyduklarınız doğru, lanetlendim."

Reha bana hafif çatık kaşlarıyla tepki vermeden bakarak dinlemeye devam ederken yavaşça devam ettim.