„Niewielkie, lśniące płatki wirowały na wietrze, na ziemi zdążyła powstać cienka warstwa puchu. Wargi rozciągnął mu bezwiedny uśmiech - błonia niknęły w ciemności i drobinach bieli i było pięknie. Było cudownie; szkło w ręce paliło zimnem, mróz kąsa...
Jestem ciekawa waszych wrażeń z tego opowiadania, i to bardzo. Z tego co widziałam do tej pory, chyba mogę stwierdzić, że się wam podoba — trochę się tego spodziewałam, trochę też bałam się, że to ff będzie kompletnie nietrafione XD W zamyśle miało być luźne i zabawne, a wiem, że zawsze bardzo krytycznie podchodziłam do humorystycznych fragmentów innych prac; nie potrafiłam i nie lubiłam ich pisać.
Inna sprawa to też krótka forma tego opowiadania. Uwinięcie się z fabułą to było kolejne wyzwanie. Podczas pisania miałam odczucie, że wydarzenia lecą na łeb i na szyję, ale niewykluczone, że właśnie takie tempo dla czytelnika jest optymalne (?). Jeszcze inna kwestia to kreacja bohaterów, a szczególnie Draco, w ten pozornie płytki sposób - wiecie, że w reszcie moich prac czegoś takiego nie ma, więc będę bardzo wdzięczna każdemu, kto podzieli się jakimś wrażeniem.
Hibiskus to trochę synteza wszystkich wątków, których jakoś chciałam użyć, a nie miałam jak. Głównie mam tu na myśli hedric XD Ale tak jak wspominałam we wstępie, jest motyw, który za zgodą jego właściciela wykorzystałam w tej pracy - mam na myśli wydarzenia z Blaise'm i Ronem, do których kiedyś zainspirował mnie fanart:
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Wspominałam też, że cały zamysł opiera się na poście z Instagrama i że wstawię go na końcu; zgodnie z obietnicą zostawiam link:
https://www.instagram.com/p/CKr7dwigNB6/
Pasuje też wyjaśnić to, co powiedziałam o mojej przerwie - potwierdzam. Mam za dużo na głowie, żeby wyrabiać się z pisaniem i, szczerze mówiąc, nie wydaje mi się, żeby w najbliższym czasie ta sytuacja się zmieniła. Nie chciałabym tego całkiem porzucać, bo pisanie ogromnie mnie rozwinęło, dało ogrom frajdy i satysfakcji, a poza tym dostałam od was już tyle wsparcia, że nie mam słów, żeby wyrazić, ile to dla mnie znaczy. Nie zmienia to jednak faktu, że priorytety mam inne, a jeśli przyjemności postawię przed obowiązkami, to przez stres ta przyjemność przestanie nią być.
W moim sercu dla drarry i całego uniwersum HP zawsze będzie specjalne miejsce. I bardzo chciałabym jeszcze kiedyś przedstawić Wam kolejne opowiadanie - będę się starać, ale nie spodziewajcie się tego w żadnym najbliższym czasie. Dziwnie mi będzie nie mieć stale otwartego pliku na laptopie, nad którym obecnie pracuję. W razie czego wciąż jestem na Wattpadzie, po prostu w moim trybie ninja.
I na sam koniec oczywiście ogromnie dziękuję wszystkim osobom, które dobrnęły ze mną aż tutaj. To chyba dalej do mnie czasami nie dociera. Nie wiem, ile już razy wywoływaliście szczęśliwy uśmiech na mojej twarzy. Chciałabym mocno wyściskać każdego z Was.
Dla tych, którzy są tutaj na bieżąco: Wesołych Świąt! Uwielbiam Boże Narodzenie i to kolejny powód, dla którego Hibiskus jest dla mnie trochę specjalny. Spędźcie ten czas na odpoczynku, ze sobą i z rodziną, odetchnijcie i zadbajcie o siebie. Mam nadzieję, że spędzicie ten czas tak, żeby wracać do wspomnień z uśmiechem <3
Wszystkiego dobrego i, mam nadzieję, do zobaczenia.
