Ertesi gün Arda'nın bana gönderdiği konuma gitmek için biraz erken kalktım. Hemen internetten nasıl bir yer olduğuna bakıp ona göre kıyafetler giydim. Malum zengin gibi davranacağım için her şeyi bilmem gerekirdi. Bu sefer şoförle değilde taksiyle gitmeye karar verdim. Nedense bu teklifimi Tarık ikiletmeden veya yalvartmadan kabul etmişti. Mekana geldiğimde gözlerim ile hızla etrafı tarayıp Arda'nın yanına oturdum. Biraz düşünceli bir hali vardı.
" Kötü birşey mi oldu ? Düşünceli gibisin. "
" Normalde bunu kimseye söylemem ama... Okul para mı harcadım. "
" Eee... Ne var bunda ? Bugün vermen şart mı parayı. Yarın babandan alır verirsin. "
" Günü sorun değilde. Babama bunu diyemem. "
" Sizin bankada hesabınız yok mu ? Oradan çek. "
" Boşver Duru. Yorma kafanı bunlarla. Ne içersin ? "
Eliyle garsona işaret verdi. Siparişleri söyledikten sonra uzunca bir sohbet ettik. Ama dün geceden hiç bahsetmedi. Sanırım bilinmesini istemiyordu. Her zengin gibi gazetecilerden korkuyordu. Saat geç olmaya başlayınca Arda'ya veda edip evin yolunu tuttum. Tarık her zaman ki gibi salondaydı.
" Bil bakalım ne oldu ? "
" Nolmuş ? "
" Arda okul taksidini harcamış ve zavallım bunu babasına söyleyemiyor. Sence de güzel koz değil mi ? "
" Biliyorum. Çünkü ben aldım. "
" Neee !! "
Bir çığlık attıktan sonra dün geceyi hafızamda tarayıp konuştum.
" Onunla kumar oynadın. O yüzden hemen gelmedin değil mi ? Peki şimdi ne yapacaksın. Okuldan atılmasını falan mı bekleyeceksin. "
" Aferin Maviş. Kafan çalışmaya başlıyor. Parayı sen yatıracaksın. "
" İyi de kabul etmez ki... "
" Parayı önüne at demiyorum. Kimlik belirtmeden yatır. O bir şekilde öğrenir seni. "
" Vayy... Önce parasını al. Sonra kendi parası ile hayatını kurtar. Kutlarım Patron seni. "
Önümdeki masada duran parayı çantama attım. Oyalanmadan doğruca okula gittim. Okul şu sıradan özel okullar gibiydi. Gerçi Sarper soyadını taşıyan bir insan devlet üniversitesine gidemezdi ki. Ya benim gibi hiç okumayacaktı ya da bunlar gibi özel okulda okuyormuş gibi yapacaklardı. Üzerimde gezinen gözlere aldırmadan ' Öğrenci İşleri ' yazan yazıları takip ettim. Masanın başında oturan kadının yanına oturdum.
" Okul taksidini ödemeye geldim. "
Kadın gözlüklerinin ardından yüzüme baktı.

ŞİMDİ OKUDUĞUN
DERİNE
RomansaOnsuz hayat çekilmiyormuş. evlerinin önüne gittiğimde cesaretimi kaybettim. Kapının önünde bir aşağı bir yukarı dolanıp durdum. Ne diyecektim ki. Ailesi asla biz olmaya izin vermeyecekti. Üstelik ' O senin abin. ' diye sürekli başıma vuran biri de v...