His Own Property Mini Series (7)

Chapter 15

a/n:UNEDITED HELLO EVERYONE SO AYUN NGA A VERY MERRY CHRISTMAS TO ALL AND A PROSPEROUS NEW YEAR WE WELCOME 2022 WITH THE GRACE OF OUR LORD JESUS CHRIST BECAUSE THAT WHAT HE DESERVE ACTUALLY HE DESERVED MORE THAN THAT.... BECAUSE OF GOD'S GRACE AND FAITHFULNESS NALAGPASAN NATIN ANG 2021 KAYA NAMAN SA 2022 PATULOY PA RIN TAYONG MAGKAROON NG INTACT AND STRONG RELATIONSHIP WITH HIM DAHIL SA BUHAY NA ITO ONLY GOD ONLY JESUS CAN SATISFY OUR NEEDS. AMEN! GOD BLESS US ALL!

LUKE 2:14 GLORY TO GOD IN THE HIGHEST HEAVEN, AND ON EARTH PEACE TO THOSE ON WHOM HIS FAVOR RESTS. 

Chapter 15

MY PARENTS welcome me and my daughter Dhally in their house isang mahigpit na yakap ang ipinagkaloob nila sa aming mag-ina nakikita ko sa mata nila they want to comforts me and saw pain in their eyes but I always reminding my self to keep on moving that life most go on dahil ang buhay hindi parati naayon sa gusto natin minsan sinusubok talaga tayo ng problema.

Upon arriving in our house nagsalo kami ng pamilya ko sa munting hapunan and Dhally make the moods lighter tuwang tuwang si Daddy at Mommy sa apo nila ng matapos ang hapunan ni ayaw na nilang bitawan si dhally kaya hinayaan ko naman I check on my phone and received a series of message coming from Mama Viah nasa bahay daw sila ngayon ng kaibigan ni Francis na si Ron since ayaw nga ni Mama na umuwi sa dati nilang bahay.

Mama Viah was planning to tell Francis the truth I was convincing her not too since mahirap sa kalagayan ni Francis isa pa he been too much pero ewan ko kay Mama Viah... she was thinking of me and Dhally lalo na't Francis was asking and asking about his father and Maureen. Ang swerte ni Maureen hindi siya nakalimutan ni Francis.

Sa araw na iyon hindi lang si mama Via hang text ng text sa akin to check on me and Dhally naramdaman ko yung concern ng mga taong nasa paligid ko si Mapple, si Dalton si kuya Amson ang lolo at lola ko si Nia, ang mga kaibigan ni Francis at ang mga asawa nila they even added me to their groupchat and send me comforting words. Dalangin ko lang talaga n asana kahit sa konting pag-asa ko na maalala niya kami kahit si Dhally lang kahit wag na ako.

Later that night umiyak na naman ako habang nakatunghay ako sa aking anak na mahimbing na natutulog kaya lang hindi naman ako pwedeng humagulgol dito ng iyak alam kong mag-aalala ng sobra si Mommy at Daddy kaya naman nag paalam akong makikipagkita kay Mapple kahit hindi naman... I found myself going to a nightclub unang beses na gagawin ko ito na mag-isa masyadong mabigat kasi kailangan kong ilabas ang bigat sa dibdib ko since low tolerance ako sa alak dalawang bote lang ng hard drinks ang inorder ko I was thinking na kahit isang bote na nga lang ang ubusin ko at uuwi na pagkatapos.

Maingay ang tugtog pero nalilibang ako sa mga dagat ng taong nagkakasayahan at nagsasayawan sa dagat ng mga taong iyan ilan kaya dyan ang totoong nagsasaya? Masyadong traydor ang mukha ng tao nakangiti pero sa loob durog na durog pala.tinungga ko ang bote gumuhit kaagad ang pait at lamig sa aking lalamunan pinatong ko ulit ang bote sa lamesa at inabala ang sariling tumingin tingin sa mga tao naaliw ako hanggang sa hindi ko namalayan naubos ko na pala ang dalawang bote tama na iyon pagpapaalala ko sa sarili lumabas ako ng nightclub and drove back home habang nagmamaneho I received a call from Mama Viah at hindi lang pala si Mama Viah ang may tawag at text maging si Doc Bree rin at Lefroy kinabahan kaagad ako.

"hello ma? Bakit po may problema ba?" tanong ko.

"anak kasi iniwan ko lang si Francis dito sa hospital tapos nawala siya bigla ewan hindi namin alam kung saan pumunta" she said in worried voice kaya naman imbis na direstong uwi sa bahay ng mga magulang ko I u turn and went to Doc Bree's hospital dumating ako doon.

"We are afraid baka pinuntahan niya si Maureen" rinig kong sabi ng isang kaibigan niyang Corban ang pangalan napahinto ako sa paglapit ng banggitin niya iyon napatingin naman sila sa akin kaya tumikhim ako at pinagpatuloy ang paglakad palapit sa kanila.