His Own Property Mini Series (7)

Chapter 16

a/n:UNEDITED hello thank you for waiting the update here keep safe to all of us biglang taas na naman ang positive sa covid alert level 3 na kami since mataas na rin ang case dito sa amin marami ring natamaan ng flu God bless us all.

PSALMS 86:5 FOR YOU, LORD, ARE GOOD, AND READY TO FORGIVE, ABUNDANT IN LOVING KINDNESS TO ALL THOSE WHO CALL ON YOU.

Chapter 16

WALANG KASING SAYA ang bawat araw na kasama namin siya ni Dhally I'm feeling he was a new person the goodside of Francis napatuptop ako sa labi gulat sa biglaang paghalik sa akin ni Francis sa labi hindi pa rin ako sanay hanggang ngaaon kahit pa araw-araw niyang nakagawiang gawin ito yung bigla niya lang akong kakalabitin o di kaya tatawagin tapos yung halik niya ang sasalubong sa akin and whenever he will do that ilalapit pa niya yung tenga at kakantahin sa akin yung famous kata na " (Ipagpatawad mo) minahal kita agad". Hindi ko na tuloy maisip at makapili kung gusto ko pa bang makaalala siya aaminin kong mas gusto ko yung Francis nakasama namin ngayon malambing maalaga masaya, sweet higit sa lahat masarap kasama masarap ka bonding iyong tipong you can show you ar affection to him freely yung walang halong takot o pangamba masarap pa lang magmahal ng taong alam mong mahal ka yung hindi pilit yung nagkukusa.

"okay ka lang?" I smile at him konting pananahimik ko lang yan na kaagad ang tanong niya I find it sweet this version of Francis super maaalalahanin isa pang bagay na napapansin ko sa kaniya palagi siyang nakangiti malayong malayo sa nakabusangot at galit na Francis na palagiang kong nakikita sa tuwing magkasama kami I am enjoying and savoring every moment with him ewan ko ba pero naiisip ko rin yung napakamaraming tanong ko na "what if?" natatakot akong maging masaya lalo na kung tungkol kay Francis iyon bawat araw na nagdaan pinapanalangin ko sa Diyos na maging okay ang lahat pero yung takot na baka mag iba yung isip niya aaminin kong I was putting some sort of wall mahirap masyadong ma attached ako kasi paniguradong iiyakan ko na naman siya. sa lahat ng taong kilala ko at malapit sa akin si Francis lang talaga yung bukud tanging makakapagpaiyak sa akin ng husto... na para bang siyang yung downfall ko my own self distractions.

Tuwing hapon nakasanayan na namin na ipalakad si Dhally dito sa tabing dagat hindi naman malamig ang simoy ng hangin tamang tama lang Dhally was now little by little can walk all by herself natutuwa ako habang naglalakad ito at maya-maya matutumba but one thing I like to my dsughter hindi siya iyakin kapag natumba siya she would help her self to get up on her own then she will continue to walk pagkatapos nun titingin pa sa akin at ipapalakpak niya ang kaniyang mga kamay.

"wow very good talaga ang baby ni Mommy"

"Mimi..... Wok! Wok!" tuwang tuwang sabi nito habang tinuturo ang sarili

"yes baby...very good ka" sagot ko sa kaniya.

"dada!" sunod ay sabi ni Dhally napalingon naman ako and saw Francis approaching to us.

Pagkalapit niya sa akin nagulat na naman ako dahil hinalikan niya ako sa labi and then he went to Dhally kinarga niya ito at pinugpog ng halik rinig na rinig ang cute na hagikgik ng aking anak matapos ang iilang sandali ng paghaharutan nilang dalawa nagyaya siyang maglakad-lakad kami the sun was starting to set down mula sa magkabilang kamay na hawak namin si Dhally dahan-dahan kaming naglakad.

Huni ng kuliglig mahinang hampas ng alon sa dagat and the warm whisper of the wind it's been awhile since this is have been our daily routine hindi yata ako magsasawa sa gawaing ganito mula dito sa dulo hanggang sa kabilang dulo kung saan nakapaggawa si Francis ng isang kamalig na gawa sa kawayan it has a nice place kitang kita ang ganda ng dagat at mga kalapit isla umupo ulit kami doon while we are both enjoying ourself Dhally try to talk and talk kahit na hindi na namin maintindihan ang pinagsasabi niya.