You make me smile.

Hoofdstuk 10.

De geur van gebakken eieren en afbakbroodjes dringt mijn neus binnen zodra ik mijn ogen opendoe, heerlijk. En ondanks dat ik toch best veel heb gedronken tijdens het feestje, valt mijn hoofdpijn en kater best mee en kan ik zo uit bed stappen. Ik trek mijn trui en joggingsbroek uit de tas die naast mijn bed sta en volg mijn neus naar de keuken. Als ik de keuken binnenloop zie ik Raoul achter het fornuis staan "ruikt goed chef!" "Nou dat dacht ik ja, doe mega mijn best" zegt Raoul terwijl hij zijn spatel neer legt en onzichtbaar zweet van zijn hoofd afveegt. Ik lach hem uit "grapjas". Voordat Raoul wat terug kan zeggen gaat de timer van de oven "Ah, de broodjes zijn klaar. Wil jij iedereen wakker maken? Dan kunnen we ontbijten". "Natuurlijk, maar als ik dingen zie die ik niet wil zien betaal jij mijn trauma therapieafspraken!" roep ik plagend terwijl ik naar de trap loop "Dat risico wil ik wel nemen!" wordt er nageroepen.

Eenmaal op de bovenverdieping bedenk ik mij dat ik geen idee heb van wie welke slaapkamer is en wie waar vannacht heeft geslapen. Op de gok begin ik maar met kloppen op de eerste deur die ik zie. Na meermaals kloppen zonder antwoord open ik voorzichtig de deur en steek ik mijn hoofd om de hoek. Ik zie een hoop kleding op de grond liggen en als ik verder kijk steken er twee hoofden uit de dekens, Milo en Elize. Gelukkig slapen ze en hoef ik ze niet te storen tijdens dat zij bezig zijn, trauma ontweken. Ik loop voorzichtig naar het bed en schud Elize aan de schouder "Hey, wakker worden het ontbijt is klaar.". Elize opent haar ogen en kijkt mij verwart aan "wat doe jij hier?" "Jou wakker maken, het ontbijt is klaar. Maak jij je kerel wakker?" zonder op een antwoord te wachten loop ik de kamer weer uit, op naar de volgende. Op de gang kom ik Koen al tegen "Morgen" mompelt hij met een moeilijk gezicht, vast een kater. "Goedemorgen Koentje, ontbijt en paracetamol wacht beneden op je!". "Ja thanks" mompelt hij terwijl hij zijn weg vervolgd naar beneden. Ik klop op de volgende deur en krijg al direct antwoord "binnen". Ik open de deur en zie Matthy rechtovereind in zijn bed zitten, hij is duidelijk nog niet lang wakker en heeft het zwaar. "Goedemorgen, kom je zo naar beneden? Het ontbijt is klaar" "Oh lekker, zie je zo. Ik moet even wakker worden denk ik" ik lach naar hem "Dat is te zien ja, sterkte" en voordat hij wat terug kan zeggen ben ik al onderweg naar de laatste dichte deur. Na meerdere keren kloppen krijg ik nog geen antwoord dus open ik de deur. Ik zie Rob in zijn bed liggen, nog ver in dromenland. Wat is hij schattig als hij slaapt, beetje jammer dat ik dat nu moet gaan verpesten. Ik pak voorzichtig zijn schouder vast en schud zachtjes "Rob, wakker worden". Zijn ogen gaan een klein stukje open waarna hij mij aankijkt en ze snel weer sluit. "Ik zie dat je wakker bent Rob, kom je uit bed?". Ik heb de zin nog maar net volledig uitgesproken en ik voel twee armen om mij heen die mij het bed in trekken. "Alsjeblieft, nog 5 minuten" zegt hij terwijl hij zijn armen stevig om mij heen houd. "Oke nog heel even dan" lach ik "Maar als het ontbijt door jou straks koud is, dan word ik echt boos". Rob zijn ogen schieten open "Wat? Er is ontbijt? Zeg dat dan eerder" zegt hij verontwaardigt terwijl hij mij los laat en overeind schiet. "Waarvoor dacht je anders dat ik jou kwam wakker maken?" "Ja weet ik veel, om mij te pesten ofzo?" "Ik zou niet durven Robbie" lach ik terwijl ik zijn bed uit stap "Als jij je nou eens gaat aankleden dan kunnen we eindelijk ontbijten" "Ja tot zo". Hoofdschuddend verlaat ik zijn kamer en vertrek ik weer naar beneden. 

Als ik beneden kom zie ik dat iedereen al aan tafel zit en dat alleen Rob en ik nog missen. Ik neem plaats op de lege stoel naast Elize en schenk een kop koffie voor mijzelf in en sluit ik aan bij het gesprek wat gaande is. Als Rob ook eindelijk aan tafel komt zitten kunnen we eindelijk beginnen met ontbijten. "Mhmmm Raoul dit zijn echt de beste eieren die ik ooit heb gegeten. Hoe doe je dat toch steeds?" zegt Rob nadat hij zijn eerste hap heeft genomen. "Tja, heb gewoon talent." Antwoord Raoul en dit levert gelach op. We genieten met zijn allen van het heerlijke ontbijt en kletsen over de afgelopen avond. 

~

Een kort hoofdstuk om het nieuwe jaar mee te beginnen. Ik hoop dat jullie een fijne jaarwisseling hebben gehad en nog de beste wensen voor het nieuwe jaar!