You make me smile.

Hoofdstuk 18.

"Oké, misschien hebben we iets te veel besteld." mompelt Raoul als hij met zijn handen vol eten naar de keukentafel loopt. "Dus? Koen betaald, dan ga ik mij niet inhouden." antwoord Milo lachend terwijl hij een tas overneemt en start met het uitpakken van het eten. "Had ook niks anders van jou verwacht skeer studentje." Nog voordat ik de comeback van Milo kan horen stap ik de ruimte al uit, veel te weinig geslapen hiervoor. 

Om toch nog een beetje nuttig te zijn besluit ik om de anderen wakker te maken. Als ik de slaapkamerdeur van Matthy open zie ik dat de beide heren nog diep in slaap zijn en mij totaal niet lijken te missen. Robbie ligt in Matthy zijn armen als kleine lepel en beide hebben een gelukkige, uitgeruste blik op hun gezicht. Zonder al te veel lawaai te maken sluip ik naar hen beide toe en pak ik mijn telefoon om dit moment vast te leggen. Zodra ik dit gedaan heb kijk ik nog heel even naar de oase van rust die ik twee seconden later ruw verstoor. Met een kleine aanloop spring ik op het bed en plof horizontaal boven op de schone slapers. Uit schrik openen ze hun ogen en er is enige verwarring te zien in hun gezichtsuitdrukking. "Goedemorgen schone slaapsters, missen jullie mij al?." "Huh, wat is er aan de hand?" mompelt Robbie nog half slapend. Matthy brengt geen woord uit en lijkt het zwaar te hebben met het wakker worden. "Nadat mijn rust vanmorgen grof was verstoort kon ik niet meer verder slapen, maar jullie hebben hier blijkbaar geen last van." Grinnik ik terwijl ik mezelf verplaats naar het voeteneind van het bed. "Echte bromance dit hoor." Op dat moment lijken beide heren zich te beseffen hoe zij zijn wakker geworden. "Moet toch iets als jij het bed verlaat." Mompelt Matthy. "Eens, en Matthy kan anders heel goed knuffelen hoor." "Dat weet ik." antwoord ik met een knipoog. "Maar genoeg geknuffel, het is tijd voor ontbijt. Zie jullie zo!". Ik spring met een glimlach het bed af en loop de kamer uit. 

Voordat ik bij de anderen aansluit loop ik nog even langs de logeerkamer, benieuwd of de kamer pikker nog in bed ligt.  Voorzichtig en met de beelden van de avond ervoor nog vers in mijn geheugen klop ik op de deur om deze vervolgens open te doen. Ik blaas mijn adem uit, waarvan ik niet doorhad dat ik deze inhield. Er ligt een figuur in bed en deze persoon ligt nog in een diepe slaap. "Goedemorgen! Ontbijt is klaar." Roep ik enigszins luid vanuit de deuropening. De persoon draait zich om richting mij en mompelt dat hij er zo aankomt. Zonder er verder nog woorden aan vuil te maken vertrek ik naar de rest om te beginnen aan het ontbijt. 

Als ik de eetkamer terug in loop zie ik een tafel vol met het bestelde eten staan. "Looking good guys!" "I know en wat vind je van het eten?" reageert Koen terwijl hij een gekke model pose aan neemt. "Ik had het over het eten mafklapper." lach ik hem uit.  "Oh echt? Vind je mij dan niet knap?" zegt Koen met een nep verdrietige blik waardoor ik alleen nog maar harder  moet lachen. "Nee sorry Koentje, val niet op rijke kerels met rood haar en een smerig sikje." "Oeh burn!" roept Robbie die net binnen komt lopen en mijn opmerking hoorde. "En op wat voor types val je dan wel?" vraagt hij wanneer hij zijn arm om mij heen slaat. Ik kijk hem wat bedenkelijk aan en merk dat de aandacht van de rest ook bij ons is. "Ik val op leuke jongens." Trots met mijn antwoord kijk ik Robbie aan die zijn lach probeert in te houden. De rest lukt dat niet en ze schieten tegelijk in de lach, alsof het afgesproken is. "Wat valt er hier te lachen?" vraagt Matthy terwijl hij binnen komt lopen. "Niks hoor, laten we gaan eten." Antwoord ik snel en ik neem plaats aan tafel. 

~

En weer een hoofdstukje, bedankt voor jullie geduld !

Enjoy!