You make me smile.

Hoofdstuk 15.

Heel veel tijd om na te denken hadden wij niet nodig en binnen een kwartier was iedereen omgekleed in leuke outfits uit mijn kast. Zo snel is dat nog nooit gebeurd, dit moet een nieuw record voor ons zijn. Terwijl Claire en Elize hun make-up nog even opfrissen, regel ik een Uber die ons met tien minuten komt ophalen. Vlug gooi ik nog mijn glas wijn naar achter en ik voorzie Hugo en Jack nog even snel van wat voer en drinken en stap achter de meiden de deur uit.

Na een gezellige Uber rit stappen we het terrein op van een maar al te bekende woning, waarvan de voortuin vol staat met auto's en fietsen. Zodra de autodeur opengaat komt de harde muziek mijn oren al tegemoet, er is in ieder geval niet bespaard op de dj-installatie. Snel zwaai ik nog even naar de vriendelijke chauffeur en vervolg ik de weg naar binnen. 

In de zee van onbekende mensen heb ik Rob en Koen al snel gevonden. Ze staan samen op de eettafel met beide een fles drank in hun hand en gieten het in de monden van de mensen die om hun heen staan. Ik lach om wat ik zie en draai mij om naar de meiden die nog achter mij staan "Dat zijn Robbie en Koen. Ik stel jullie later wel voor, maar nu eerst tijd voor een drankje!" "Goed idee!" stemt Claire in. Met de meiden achter mij aan maak ik mijn weg naar de keuken. Overweldigd door de grote keuze aan drank pak ik maar gewoon de wodkafles en een pak appelsap om de bekers voor de meiden te vullen. Nadat deze gevuld zijn deel ik ze uit aan de meiden, maar ik houd er eentje over. Wat verloren sta met twee drankjes in mijn hand. Mijn blik gaat zoekend over de grote groep mensen, maar ik zie Elize echt niet meer. Nog met mijn blik druk zoekend over alle mensen voel ik iemand een arm om mijn schouder heen slaan "Ze staan samen op de gang." "Hey Matt!" zeg ik terwijl ik naar hem toe draai en mijn arm om zijn rug sla. "Hoe wist je dat ik haar zocht?" "Tja ik zag die twee er weer met z'n tweeën vandoor gaan." Zegt Matthy met een grijns "Tja wat zouden die nou gaan doen?" Lach ik terug. "Smeerlappen." "Jaloers Matthyas?" grap ik terwijl ik hem in zijn zij por. "Zeg wie is deze jongeman?" roept Mila voordat Matthy antwoord kan geven. Heel even was ik vergeten dat de meiden er nog bij stonden. Ik draai mij terug om naar de meiden "Ja Matt stel je eens voor!" "Nou ik ben dus Matthyas, maar noem mij alsjeblieft Matthy." Zegt hij terwijl hij zijn arm van mijn schouder afhaalt en uitsteekt naar Mila. Na een korte voorstelronde duw ik mijn tweede beker in Matthy zijn handen en maken wij met zijn allen onze weg naar de tuin, waar de meeste feestgangers en de dj staan.

De meiden zijn inmiddels ieder een eigen kant op gegaan en ik sta gezellig met een groepje te kletsen aan een statafel. Midden in een gesprek word ik weggetrokken door Koen. "Ook hallo Koen, de fuck doe jij?" roep ik naar hem terwijl ik mijn arm lostrek. Koen staat stil en kijkt mij enigszins smekend aan "We gaan beerpongen, maar ik moet nu echt winnen dus ik heb je nodig" "Ahjoh, zeg dat dan direct. Natuurlijk help ik je! Wie moeten we inmaken?" "Dat zie je zo wel, kom mee." Koen pakt mij weer vast aan mijn arm en trekt mij mee naar de woonkamer. Eenmaal in de woonkamer zie ik de tafel al klaar staan en er staan al zat mensen om de tafel heen. "We zijn er, we kunnen starten!" Koen trekt mij tussen de mensen door naar de tafel en we sluiten aan bij Matthy. Tegenover ons staan drie voor mij onbekende jongens. "Zij is jullie geheime wapen?" zegt een van de jongens lachend. "Dit wordt echt een eitje jongens." En al lachend geven ze elkaar een boks. Geïrriteerd kijk ik naar Koen "Laten we die sukkels even op hun plek zetten." "Wat een grote mond, laat maar zien wat je waard bent. Dames eerst." Ik vang het balletje op wat naar mij gegooid wordt en veeg het balletje even schoon aan mijn shirt. Ik richt en gooi gelijk raak in het bekertje. "Pff beginnersgeluk." Moppert de langste van de drie. Ik lach mijn neppe lach. "Minder mopperen en meer drinken." Een erg spannende ronde was het niet, met nog vijf bekers over aan onze kant en een beker aan hun kant is het weer mijn beurt om te gooien. "Nog laatste woorden voordat we jullie inmaken?" zeg ik met een uitdagende grijns op mijn gezicht. De drie jongens kijken geïrriteerd "Gooi die bal nou maar!" Ik schud voor de show even mijn armen uit en ik voel Koen zijn handen lichtjes mijn schouders masseren voor de show. Ik maak mij los van Koen en gooi het balletje richting de laatste beker. Het balletje lijkt wel in slow motion richting de laatste beker te gaan en natuurlijk eindigt het balletje in deze beker. Voldaan kijk ik naar de drie verslagen jongens tegenover mij. Ik hoor de mensen om ons heen juichen en voel hoe Koen op mijn rug springt. "JA LEKKER DAN! DOET ZE EVEN!" Grijnzend kijk ik de jongens tegenover ons aan. "Wat zeiden jullie ook alweer? Kunnen jullie dat nog even herhalen?" "Ja, ja jullie hebben gewonnen. Trots?" Moppert de langste van de drie. "Zeker wel. En nu genoeg gemopperd, de bekers moeten nog leeg." Ik schuif de bekers naar hun toe en kijk toe hoe zij de bekers leegdrinken. Als de bekers leeg zijn maken we onze weg naar buiten samen met Mila en Claire die de beerpongstrijd hebben meegekregen. "Zag je hun gezichten? Geweldig!" Napratend en nagenietend zoeken we de rest op.

De groep feestgangers is een paar uur later al flink uitgedund en we zitten met nog een klein groepje rond het kampvuur in de tuin. De muziek is gedaald tot een lager niveau waardoor we elkaar kunnen verstaan en er bijzondere gesprekken kunnen plaatsvinden. Er gaat een fles drank de groep rond, waarvan ik eerlijk gezegd de naam niet van herken, maar iedereen geniet er van en niemand is meer nuchter.

De fles is weer langs gekomen en de gesprekken vallen stil. Ik kijk met een glimlach de groep rond en merk ineens dat niet alle meiden er zijn, ik check snel mijn telefoon en zie een aantal berichtjes van Suzy, Mila en Claire. Ze zijn een paar uur geleden al naar huis vertrokken met een Uber en zijn veilig thuis gekomen. Slecht van mij dat het mij nog niet eerder is opgevallen dat zij weg zijn gegaan, maar ik ben blij dat zij veilig thuis zijn. Ik wordt uit mijn gedachten gehaald door wat geroep "Lilly doe je ook mee?!" Ik kijk wat verschrikt op. "Sorry wat?" "We gaan truth or dare doen, doe je mee?" vraagt Raoul. "Oh ja tuurlijk, kom maar op!" De gekste dares en vragen komen voorbij en de alcohol blijft rijkelijk vloeien, tot in de vroege ochtend uurtjes.

~

Hier is weer een nieuw hoofdstuk, bedankt voor  de support en jullie geduld! Laat vooral je mening horen en laat in de reacties weten wat jullie in de toekomst graag willen lezen in het verhaal.  

Enjoy!