You make me smile.

Hoofdstuk 38.

Vandaag is het eindelijk het moment dat Matthy en ik onze date hebben. Ik heb de afgelopen dagen veel nagedacht over de situatie waarin ik mij bevind en dat ik beide jongens wel interessant vind. Erg veel duidelijkheid heb ik er echter niet uitgehaald en ik ben geen stap verder dan een paar dagen geleden. Ik ben wel eerlijk geweest tegen beide heren, dit leek mij wel zo fijn. Ik wil Matthy en Robbie niet aan het lijntje houden of valse hoop geven. En het laatste wat ik wil is hun vriendschap verpesten. Beide heren vatte het eigenlijk wel goed op en ze hebben afgesproken dat ze dit niet tussen hun laat komen. 

Wanneer de deurbel gaat ren ik naar de intercom. "Ik kom er aan!" Roep ik door de hoorn terwijl ik nog snel mijn jas van de kapstok gris. Ik stap mijn appartementje uit om vervolgens de deur achter mij op slot te draaien. Als ik beneden ben begroet ik Matthy met een knuffel "Hey!" "Hey, klaar om te gaan?" vraagt Matthy terwijl hij de passagiersdeur van zijn auto voor mij open doet. "Zeker, wat gaan we doen?" "Dat is een verassing." laat Matthy met een knipoog weten terwijl hij de deur weer dicht doet. Hij maakt de weg rondom zijn auto en gaat zelf achter het stuur zitten. "Ik ben niet zo fan van verassingen." Zeg ik als poging om iets te ontfutselen van Matthy. "Dan heb je toch echt pech." Ik zucht diep.

Na de hele autorit over koetjes en kalfjes gepraat te hebben, komen we aan op onze eindbestemming. Matthy parkeert zijn auto op een gigantisch, maar leeg parkeerterrein vlak bij de duinen. "Ik zou je graag mee willen nemen naar mijn lievelingsrestaurant." Ik smelt stiekem van binnen. "Awh wat lief." Matthy loopt licht rood aan. "Ik kan wel lief zijn." Ik glimlach om zijn opmerking. Samen maken we onze weg door de duinen naar het lievelingsrestaurant van Matthy. De wandeling zelf is prachtig en de sfeer is ontspannen. 

Zodra we in het restaurant aankomen krijgen we een tafeltje aangewezen met een prachtig uitzicht over de zee. Matthy gedraagt zich als een echte gentleman en pakt mijn jas aan om vervolgens mijn stoel voor mij aan te schuiven. Als hij de jassen heeft opgehangen en daarna weer tegenover mij zit merk ik dat hij stiekem toch wat nerveus is. Iets wat ik net nog niet opmerkte. Om de sfeer wat ontspannender te krijgen besluit ik om het gesprek te starten. "Het is hier echt prachtig." "En dan heb je het eten nog niet geproefd." Ik lach. "Hoe vind je zo'n pareltje als dit?" Matthy lacht en het lijkt alsof hij terug denkt aan fijne herinneringen. "Ik kom hier al sinds ik klein ben met mijn ouders, hier hadden zij hun eerste date en we komen hier altijd eten met speciale momenten." "Klinkt als een bijzondere plek, bedankt dat je mij hier mee naar toe neemt." Ik kijk hem aan met een glimlach en pak zijn hand die op de tafel licht vast. "Goedenavond, kan ik wat te drinken voor U inschenken?" Matthy en ik breken ons oogcontact "Doe mij maar een ice tea." "En ik wil wel graag een rivella." "Komt er aan voor jullie. Dan heb ik voor jullie onze menukaart en de special van de dag is een zeebaars met citroenroomsaus, gecombineerd met aardpeer en aardappeltjes uit de oven." "Dankjewel." De serveerster loopt weg van de tafel en Matthy en ik hebben het over wat we willen eten vanavond. "De dagspecial klinkt heerlijk, maar de pasta van de chef is mijn favoriet." Laat Matthy weten terwijl hij de menukaart opent. Zonder de menukaart te openen besluit ik om naar hem te luisteren. "Ik neem wat jij neemt." De serveerster komt terug met onze drankjes en neemt onze bestelling op voor het diner, waarna Matthy en ik het gesprek hervatten. 

Na een overheerlijke maaltijd en gesprekken over verschillende onderwerpen besluiten Matthy en ik een dessertplankje samen te delen. Ook het dessertplankje ziet er uit als een feestje en er zitten verschillende kleine desserts op. "Oh deze is echt lekker, die moet je proeven." Laat ik Matthy weten terwijl ik een hapje neem van het ijs. "Hier." En ik steek een lepel met wat ijs richting zijn mond uit. Ik plaag hem even door de lepel weg te trekken terwijl hij op het punt staat om een hapje te nemen. "Hé." Ik lach om zijn reactie en mijn hand beweegt met mijn lach mee. Matthy pakt mijn pols vast een beweegt mijn hand met de ijslepel vervolgens naar zijn mond. Dit moet er hilarisch uitzien en ik kan niet stoppen met lachen. "Hmm, ja is inderdaad lekker! Maar deze smaakt beter hoor." En Matthy steekt een andere lepel met ander ijs naar mij uit. De lepel komt door mijn lachen alleen niet uit bij mijn mond, maar ernaast. Tot grote hilariteit van Matthy. "Er zit hier wat." En hij wijst met zijn wijsvinger naar zijn wang. "Neejoh, echt?" En ik doe een poging om het weg te vegen. "Is het weg?" "Nee, hier zit nog wat." En Matthy zijn hand veegt het laatste beetje weg, waarna zijn hand blijft hangen op mijn wang. We hebben intens oogcontact en ik verdwaal in zijn ogen. "Kan ik nog wat te drinken voor jullie inschenken?" De serveerster verbreekt ons momentje en Matthy laat zijn hand zakken en verbreekt het oogcontact. "Neehoor, dankjewel. Ik wil wel graag de rekening." Ik kijk wat ongemakkelijk naar de tafel als Matthy met de serveerster mee loopt om de rekening te betalen en om onze jassen te halen. 

Na het eten maken Matthy en ik nog een wandeling over het strand, we hebben het gezellig en er vallen soms fijne stiltes. Op een bepaalt punt op het strand besluiten we om even stil te staan en te genieten van de zonsondergang. "Is toch best bijzonder, dat we zo kunnen genieten van een uitzicht als dit. Zo simpel en dagelijks." Ik neem de verschillende kleuren van de zonsondergang in mij op terwijl ik dat zeg. Matthy humt instemmend en slaat zijn arm om mij heen. Ik kijk hem aan en zie dat zijn blik al op mij gericht was. Het oogcontact is zoals eerder in het restaurant, intens. En we verliezen ons in het moment waarna onze gezichten dichterbij komen en onze lippen elkaar uiteindelijk raken. Het kusje verandert in zoenen en ik voel mijn buik kriebelen van geluk. We stoppen met zoenen en blijven nog even met onze voorhoofden tegen elkaar leunen. Ik heb een gelukkige glimlach op mijn gezicht en geniet van het moment. Het moment wordt overstemt door de kou die mij eerder nog niet was opgevallen en ik ril hierdoor even. "Kom, het is koud. Ik breng je weer naar huis." En Matthy pakt mijn hand vast terwijl we over het strand en door de duinen lopen om terug bij de auto te komen. 

De rit naar huis in de verwarmde auto van Matthy vloog voorbij en we staan dan ook weer snel op de parkeerplaats voor mijn appartementencomplex. "Dankjewel voor vandaag Matthy. Ik vond het leuk met je vandaag." Ik klik mijn gordel los en draai mij richting hem. "Het was zeker gezellig, jij bedankt lieverd." Ik druk een kusje op zijn wang "Stuur je zo wel nog even een tikkie?" Dat leverde direct een reactie op bij Matthy en hij draait abrupt zijn gezicht naar mij. "Echt niet. Jij gaat geen cent betalen vandaag." "Nee Matt, ik meen het. Stuur even een tikkie." En ik kijk hem serieus aan, ik krijg een serieuze blik terug. "En ik meen het ook." "Nee maar echt, ik betaal mee en anders vraag ik je rekeningnummer wel aan een van de jongens." Ik blijf eigenwijs en houd voet bij stuk. Ik ben een onafhankelijke vrouw en kan prima voor mijzelf betalen. Matthy is het hier duidelijk niet mee eens en pakt met beide handen mijn gezicht vast en draait deze om oogcontact met mij te maken. "Luister eens goed, jij betaalt niet vandaag. Geen sprake van, neem het nou maar aan." Ik maak oogcontact met hem en mijn eigenwijsheid verdwijnt als sneeuw voor de zon. "Oké dan." Het is even stil en Matthy zijn handen liggen nog steeds op mijn wangen. "Zoen me." Mompel ik. Dit hoef ik geen tweede keer te zeggen en Matthy en ik hebben nog een intense zoen voordat we afscheid van elkaar nemen en ik de auto verruil voor mijn eigen appartementje. 

~

Liebe leute, een nieuw hoofdstukje van mij! Lees, geniet en laat vooral feedback/opmerkingen achter in de reacties of in mijn berichtenbox!