You make me smile.

Hoofdstuk 37.

Na het ontbijt heb ik mijn tas ingepakt en ben ik er klaar voor om weer naar mijn eigen appartement te vertrekken. De afgelopen week was gezellig en ik heb veel gehad aan de hulp van de jongens en Elize. Hier ben ik enorm dankbaar voor, maar ik kijk toch stiekem ook wel erg uit om weer in mijn eigen appartementje te zijn. 

Met een zucht sleep ik mijn tas het bed af en loop ik de logeerkamer uit om vervolgens volop tegen iemand aan te knallen. "Hey Lilly, jouw moest ik net hebben." "Oh hey Matthy, goedemorgen!" Er hangt een beetje ongemakkelijke stilte terwijl ik wacht op Matthy die mij nodig zou moeten hebben, als er geen woord uit zijn mond komt besluit ik dan maar dat het echt tijd is om te gaan. "Mag ik er misschien langs?" "Oh ja natuurlijk" En Matthy stapt opzij zodat ik er langs kan. "Ga je nu al weg?" vraagt Matthy als hij mij achterna loopt. "Ja, ik zou blijven tot ik weer wat zelf kon doen. En omdat mijn hechtingen er uit zijn en ik mijn arm weer prima kan bewegen is het tijd om naar huis te gaan." "Oh." Inmiddels staan we al in de gang en ben ik op zoek naar mijn schoenen. "Hier staan ze." En Matthy geeft mijn schoenen aan. "Thanks Matt." Mijn spullen laat ik in de gang staan en ik maak mijn weg naar de bank om daar mijn schoenen aan te trekken. "Hoe ga je naar huis dan?" "Er gaat een bus naar het station over 10 minuten, die pak ik en daarna loop ik naar huis." "Zeker? Dat is echt ruim een kwartier lopen met je spullen. Ik kan je ook naar huis brengen?" Stelt Matthy voor. "Ik weet het zeker, ik red mezelf wel hoor." En ik geef Matthy een knipoog. "Oh, oke." En het blijft stil terwijl ik mijn vers strik. Als ik vervolgens in de gang sta met mijn jas in mijn handen komt Matthy mij weer achterna de gang in. "Nee ik breng je wel, ik wil ook nog even met je praten." "Hmm, voor uit dan maar."

Eenmaal in de auto onderweg naar mijn huis blijft Matthy erg stil. "Het idee van met iemand praten is dat je ook daadwerkelijk wat zegt he." Zeg ik grappend terwijl ik hem een zetje tegen zijn arm geef. "Ja weet ik." Mompelt Matthy. "Dus?" En ik kijk hem vol verwachting aan, niet dat hij het ziet want Matthy houd zijn blik strak op de weg. "Ja, ik ehm, ik wilde het graag over iets hebben." Ik merk dat Matthy zenuwen heeft en het lastig vind om zijn gedachten in woorden uit te drukken. "Ik ehm, wilde het even over gister hebben." Ik snap dat Matthy er over begint, maar ik had er zelf misschien even meer over na willen denken. "Ik ook." Geef ik toch toe.  En er valt wederom weer een stilte. "Ik heb je gister gezoend." Het kost echt veel in mij om er geen sarcastische opmerking uit te gooien, dus ik blijf stil. "En ik wil jou even laten weten dat ik dit niet zomaar deed." Matthy haalt even diep adem terwijl hij zijn blik strak op de weg houd. "Ik denk dat ik jou leuk vind." Dat komt wel even binnen, Milo had dus toch gelijk. Niet helemaal wetend wat ik moet zeggen blijf ik stil. Ik heb normaal altijd wel mijn woordje klaar, maar de woorden kan ik nu echt even niet vinden. 

De tijd kruipt voorbij, maar uiteindelijk komen we toch bij mijn appartementencomplex aan. Matthy parkeert de auto en ontwijkt nog steeds mijn blik. "Ik denk dat ik jou ook wel leuk vind?" Verbreek ik de stilte. Iets wat er uit moet komen als een feit, komt er nu toch meer uit als een vraag. Matthy breekt eindelijk zijn oogcontact met de voorruit van de auto en legt zijn blik op mij. "Ja?" "Ja." Bevestig ik mijzelf. En nog voordat ik het duidelijk en wel heb uitgesproken voel ik Matthy zijn lippen op de mijne. Het was vluchtig en kort. "Ik zou je graag eens meenemen op een date." "Lijkt mij leuk Matthyas." Ik knipoog naar hem en maak de deur open om naar buiten te gaan. "App mij maar." zeg ik terwijl ik uitstap. "Doe ik!" Roept Matthy mij nog na.

Eenmaal in mijn appartement komen de katten mij tegemoet lopen en geef ik ze een dikke knuffel. Ik heb deze schatjes echt onwijs gemist. Snel pak ik mijn tas uit en zet ik de eerste was aan, waarna ik op de bank plof. Automatisch gaat mijn hand naar de afstandsbediening om de tv aan te zetten. Al snel is de keuze gemaakt en zet ik 'friends' op, niet zo zeer omdat ik de serie graag wil kijken maar meer als achtergrond geluid voor de gedachten die door mijn hoofd spoken. De kus van net bevestigd voor mij dat ik zeker interesse heb in Matthy, maar of dit echt kriebels zijn weet ik niet. En dan is daar ook Robbie, leuke gast waarmee ik uiteraard ook een paar keer een momentje mee heb gedeeld. Maar zitten er ook kriebels? Er is vanuit mij interesse voor beide heren, maar is deze interesse er ook richting mij of zijn de jongens gewoon uit op een pleziertje? Ik weet het gewoon even niet meer. 

~ 

Lieverds! Bedankt weer voor het lezen. Zijn jullie team Matthy of team Robbie? Laat het vooral horen in de reacties!