Sorun çaresizlik değil, isteksizlik... İsteksiziz, çünkü çocuklukta bize uygulanan ilk şey, içimizdeki isteği öldürmektir.
Ben çocukluğumu öldüren onu kendi rızamla büyümeye iden kızdım..
Doğum günümde babamın ölüm yıl dönümü olacağını bilseydim o...
Sonunda karar verip sesin geldiği yöne doğru ilerledim bu şarkıyı hiç duymamıştım gerçi en son ne zaman şarkı dinledim onu bile bilmiyorum şarkının sözlerini içimde tekrar etmeye başladım...
"İçimde bir şey kanıyor Keskin bir vedanın yarası sızlıyor Yüzümde bir şey soluyor Aynı değil, umudun rengi kayboluyor...
içimde diye tekrar ettiğim sözü sesli söylediğimi fark edince duraksadım"oldu olucak mezarlıkta konser ver milen" ben değil ama şu çocuk vericek kesin iç ses bir mezarlığın başında yere çökmüş elinde gitarla şarkı söylüyordu " ölülere konser veriliyormuydu milen" iç sesimin söylediği cümleyle sesli bir kahka atmam bir oldu gitar çalan çocuk şaşırmış gibi aniden bana döndü afferin sana iç ses bir rezil olmadığım kalmıştı oda oldu arkamı dönüp ilerledigim an arkamdan çıkan nazik sesi durmamı sağladı..
"Sesimi beğenmedin mi"
Sesi çok güzeldi sorun ölülere şarkı söylemesiydi bu sesi daha önce duyduğuma emindim ama. Profilini ilk defa görüyordum arkamı dönüp ona cevap verdim.
"Hayır yani evet"
Resmen ne dediğimi bilmeyerek konuşmuştum verdiğim kararsız cevapa kahka atarak karşılık verdi..
"Hayırmı, evet mi karar vermekde zorlandın galipa"
"Hayır zorlanmadım sadece öyle sorunca bir anda cevap vermekde kararsız kaldım sesin güzel bu arada duyduğum kadarıyla."
"O zaman neden güldün."
"Aha şimdi ne diyeceksin milen" sen bir sussan'mı iç ses yüzünden iyice merak ettiği belliydi günah benden gitti..
"Ölülere konser veriliyormuydu diye aklımdan geçerken bir anda güldüm"
Sorum onu üzmüştü anlaşılan hafif bir temessüm ederek geriye döndü gitarını kılıfına yerleştirirken soruma cevap verdi.
"Aslında niyetim konser vermek değildi burası fazla sesiz biraz müzik iyi gelir diye düşünmüştüm."
"Akıl sağlığından şüpe ediçem az kaldı"
"Fazla açık sözlüsün ama dikkat et başına bela olmasın"
Sinir bozucu ukale şey seni kendini beğenmiş mezarlıkta küfür ettirecek kendine illalah sakin ol milen sakin ol arkamı dönüp onu olduğu yerde bıraktım mezarlığa doğru ilerlerken arkamdan bağırdığını duydum uzaklaşmış olsamda sesizlik içinde olduğumuzdan sesini duymam zor olmadı..
"Senin kadar akıl hastası olmasamda o yolda ilerliyorum. Tanıştığıma memnun oldum milen demir."
Sesi mezarlıkta yankılandı beni nerden tanıyordu resmen gel öldür beni diyordu biraz daha zırvalarsa onun içinde bir yer olacak burda haberi yok arabaya girdigim gibi çalıştırıp eve doğru gitmeye başladım kimdi o beni nerden tanıyordu? Üstelik adını bile sormamıştım içimden bir ses her kimse onunla tekrar karşılaşacağımı söylüyordu bir daki karşılaşmada canını okuyacağım mezarlıkta konser veren adam evin olduğu sokağı görünce yine içimi kaplayan huzursuzluk nefesimi kesmişti bahçeye arabayı bırakıp anahtarı ömere uzatıp eve doğru ilerledim kapıyı açıp içeriye girdiğim an kimse yokdu salonda görünen o ki odalarına çekilmişlerdi odamın kapısını açtığım an karşımda bir gece kıyafeti duruyordu kırmızı olan rengi hafif göğüs dekoltesi bel kısmına kadar iniyordu gercekden baya açıktı
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
sorun o değildi bunu kim almıştı arkamdan sesler gelinçe irkildim odamın kapısında ikiside durmuş fısır fısır konuşuyorlardı..
Selammm milenin olanlara sesiz kalması üstüne birde mezarlıkta şarkı söyleyen adamın onu tanıması şoku ah üzümlü kekim milenim daha başına neler gelicek bakalım..
diğer bölümde görüşmek üzere yorumlarda güzel cümleler okumam dileğiyle...:)
