Gözlerime vuran güneş yansıması nedeni ile yatağımdan kalkıp balkona çıktım aşağıda polatın arabası duruyordu dün onları arkamda bırakıp haber bile vermeden istanbula gelmiştim büyük ihtimalle evde bulamayınca soluğu burda almışlar üstümü değiştirip odadan çıktım aşağıda bağırış çağrış sesleri geliyor du polat ve adin'in sesiydi bu.
"Milen hanım dayınız odanızdan çıkmamanızı söyledi"
"Tamam odama geriye dönerim sen aşağıya inip bana su getire bilirmisin"
Yanımda ayrılıp aşağıya inince biraz daha yaklaştım olanları duyamıyordum sadece dayımın bağırmasını duydum son cümlesi dengemi bozmaya yetmişti.
"Milen'in sonu babanız gibi olmasına izin vermeyeceğim şimdi evimden çıkıp gidin"
Aşağıya ineceğim sırada güneşin ağlama sesi geliyordu onun odasına doğru ilerledim kapısını açtığım zaman bana bakıp gülümsemeye başladı.
"Günaydın ufaklık gel bakalım buraya mis kokulum benim" kolumdan birinin hızla çekmesi ile irkildim zeynep güneşi kucağımdan alıp yatağına yatırıp beni odadan çıkardı.
"Beni iyi dinle sana karşı kapa olmak asla istemem kocamın biricik yeğenisin onun için değerin herkezin üstünde aynı şekilde adin' de benim için böyle senden rica ediyorum ondan uzak dur bugün olanların sorumlusu sensin polat aden'e silah dayadı ona zarar gelirse ben dayanamam milen uzak dur ondan rica ediyorum çık onun hayatından"
Gözlerimi güneşe çevirdim son kez ona öyle baktım daha sonra ayrıldım oradan arka bahçeden çıkış yolunu kullandım telefon ne varsa herşeyimi geride bıraktım hayat insanları sevdikleri ile sınamayı çok severdi...
Alaçatı'nın adalet sitesinde bir yazlık evin bahçesinde elimde fitre kahvem karşımda ışıl sorgulayıcı gözlerle bana bakıyordu kafamı kaldırmam ile dudaklarını aralayıp beklediğim soruyo sordu...
"Neler oluyor ilk kez seni bu kadar derinden düşünceli gördüm papatyam"
Sesi huzur veriyordu o benim çocukluğum hatta tüm yaşlarım diye bilirim kimsenin bilmediği varlığından haberdar olmadıkları birinci dostum diğeri ömer diğer adıyla altay adin'in kuzeni bunu şimdi öğrenmiştim yani buraya gelmeden önce ışılın araştırması sonucu zoraki olarak kim olduğunu bulmuştuk...
"Sevdiğim insanların beni çıkarları için kullanmalarını ve bunlara rağmen haylana onları seviyor olmam hata kimde diye düşünüyorum ışıl"
Derin bir nefes alıp kollarını iki yana açıp beni kendine çekip sarıldı boşta kalan ellerim ile bende karşılık verdim saçlarıma ufak bir öpücük bırakıp konuştu...
"Gökyüzüne baksana Ay , Yıldız olmadan nasılda özgür ve özgüvenle parlıyor gökyüzü onun himayesi altında"
Kollarını benden ayırıp parmağı ile gökyüzündeki Ayı işaret etti...
"Hayatını kendi himayen altında yaşa inan o zaman kimsenin üzüntüsünü yaşamazsın milen"
Bana yol göstermesini seviyordum ne kadar onun dediklerini yapmasam bile bundan vazgeçmiyordu artık onun dediklerini dinlemem gereken zaman dilimi için de olduğumu ikimizde farkındaydık...
"Artık gerçek milen olucam içimden ne geliyorsa öyle yaşıcam birilerini düşünmeden sadece kendimi düşündüğüm bir hayatın içinde olucam" yüzüme bakıp gülümsedi...
"O zaman yeni hayatına hoş geldin papatyam"
"Hoş buldum canımın içi"
"Biraz daha durursam ağlayacağım fena duygulandım kızcem seni kocaman öpüyorum iyi geceler tatlı rüyalar geç kalma sende uyu"
"Dur baraber çıkalım odalara bende uyuçam iyi geceler sanada"
odalara çekilmiştik kendimi yatağa bırakıp bugün olanları düşündüm ilk kez kendi iradem ile bir karar vermiştim hayat hep beni başkalarının çıkarları uğruna yaşatmıştı şimdiyse kendim olmam için bana fırsat sunmuştu arkamda bıraktığım insanların beni bir gram olsun düşünmediklerini bildiğim için içim rahattı sanırım bir kişi hariç adin üzgünüm ama senden uzak durmam gerektiği için aldım bu kararı ruh hastası sevgilim seni çok seviyorum umarım beni kaybettiğine değecek kadar mutlu olursunuz abiylerim benim sevgim üçümüze yetmiyormuş artık benim sevgim sadece bana yedicek beni harcadığınız her gün için daha çok güçlenip yaşayacağım gözlerimi kapatıp uykuya teslim olmaya hazırlandım son cümlemden sonra uykuya yenildim...
"Elveda milen demir artık sadece milen'im"
################################
Keyifli ve bol heycanlı okumalar dilerim❤
Bölümleri biraz geç yayınlıyorum nedeni ise hayatım olduğundan fazla yoğun sosyal medya olarak tek aktif olduğum yer burası olmasına rağmen vakit ayırmakta zorlanıyorum bölümler ondan gecikiyor arayı fazla açmamaya çalışıcam sizleri çok seviyorum beğenmeyi ve yorum yaparsanız sevinirim🎶🌼
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Geçmişin Çukuru.
Ficção GeralSorun çaresizlik değil, isteksizlik... İsteksiziz, çünkü çocuklukta bize uygulanan ilk şey, içimizdeki isteği öldürmektir. Ben çocukluğumu öldüren onu kendi rızamla büyümeye iden kızdım.. Doğum günümde babamın ölüm yıl dönümü olacağını bilseydim o...
