Napagusapan na nila ni jerrick na sa mismong kaarawan na ng graduation nya sya pupunta. Hindi kasi sya makakasabay dahil kailangan pa nya isumite ang thesis nya at may dapat pa syang asikasuhin sa eskwela.
"Nay, mauuna na po ko ha." Paalam nya sa ina. Niyakap nya ito bago humalik sa pisngi.
" magiingat ka anak, susunduin ka ba ni jerrick mamaya?" Tanung naman nito. Gusto sana ni jerrick na kasama din nya ang kanyang ina sa pag ppagpunta ng maynila pero ayaw ng nanay nya. Wala daw kasing magaasikaso ng shop nila.
"Hindi po nay, si nadja nalang po ang kasama ko sa pagbiyahe mamaya. " sabi nya.
"Ganoon ba? Mag iingat kayo ha?" Het mom said.
"Opo!" She yelled.
She understand why her mother is overprotective. Normal lang yun para sa kanya. And besides, mother really protective.
She was taking her school things and put it to her bag nang bigla syang nakaramdam ng pagkahilo. She don't understand this, lately nagiging mahiluhin sya. Siguro dala ng pagod at stress. But then, bigla rin mawawala. Aside from that, nagiging sensitibo din ang pang amoy nya. May mga bagay na kahit hindi naman mabaho pero ang amoy nya ay mabaho.
Then, reality strikes her. She must be pregnant! Naalala nya na almost two weeks delay na sya. Could she hope that she was pregnant or it was just a false alarm?
Worried ran to her face. Paano kung tama ang hinala nya? Could she able to bear a child? Kakayanin kaya nya? Kakayanin ba ng puso nya? Sunod-sunod ang tanung sa isip nya. Pero wala syang masagot kahit isa. She must need to consult her doctor. But how?
Jerrick must knew about this. Hindi nya ito pwedeng isambahala. Sooner or later malalaman ito ng nanay nya at madadagdagan ang pagaalala nito para sa kanya.
Kahit hindi maganda ang pakiramdam nya nagpunta pa rin sa iskwela. Kailangan nyang matapos ang mga dapat nyang gawin para mapuntahan na agad nya si jerrick. Kailangan malaman ng binata ang kalagayan nya. Nangangamba sya dahil kung sakaling totoo ang hinala nya paano nya haharapin yun.
Kakalabas lang nya ng comfort room dahil sa biglaan nyang pagsusuka. Lahat ng kinain nya ng agahan ay nilabas nya ngunit nagpatuloy parin ang pagduduwal nya kahit halos wala syang mailabas ng matapos ay lumabas na rin sya. Mas lalong tumibay ang hinala nya na nagdadalang tao sya, base narin sa nangyayari sa kanya ngayon.
Paglabas nya ng comfort room deretso syang naglakad sa corridor ng masalubong nya si melody. She was wearing her usual attire. Red halter dress na hindi pa umabot sa gitna ng hita ang haba. Very provocative ang cut ng dress nito dahil once na yumuko ito makikita at makikita ang hindi dapat makita dito. Also she's wearing her signature shades of lipstick. Red! She was smiling at her, that very unusual. Hindi ppa nangyari na nginitian sya nito kahit kailan.
"Hi, rory!" She smile very sweetly. Then, she waved her right hand flirtiously.
Rory? Kailan pa sila naging close? No one tried to call her that way. Only her jerrick and friend nadja. So kailan pa nagkaroon ito ng authorization? She must be insane.
" hi yourself" matabang nyang sagot. Wala syang oras makipagusap dito.
" hey, not so fast." Awat nito ng bahagya syang humakbang. Deretso nya itong tinignan.
"Anung kailangan mo?" Prangka nyang tanung.
She smile again. " itatanung ko lang sana kung pupunta ka sa graduation ni jerrick."
"Anung klaseng tanung yan? Natural oo" iretableng sagot nya.
"Ipapadala ko sana yung regalo ko. Kung pwede sana." Balewalang sagot nito.
Ano ba talagang plano ng babaing ito? Pwede naman sa kapatid nyang si nadja ipadala ang gusto nyang ipadala tutal kasama naman yun ni aurora pagpunta ng maynila.
"Bahala ka." Pagkuwa'y sabi nya. Hindi nya gustong lumawak at humaba pa ang usapan nila. Higit kanino man sya ang nakakaalam na hindi sila ok. Kung anu mang laro ang gusto nitong laruin nila ay bahala siya.
Pero mas kinagulat nya ang sunod nitong ginawa. Melody hugged her as if they were really friends. And she whispered,
"Thank you, i owe it to you."
She was shocked. She was shiver. She really don't know why. Parang may mali. Parang may hindi tama.
"Kung may HALIK ni HUDAS, mayroon namang YAKAP ni SATANAS."
BINABASA MO ANG
I Love You, Goodbye
RomanceYour young and vulnerable, you were inlove at sixteen happy and glowing, believing in happy ending. Holding in promises and waiting for "forever". you were always believing that there's "happily ever after". But what if fate teases you? that what yo...