Merhaba ben Emir 28 yaşında avukatım bu kadar bilgi yeter sonuçta buraya benim saçma hikayemi okumaya gelmediniz mi?
Her zaman ki gibi büroya gitmek için hazırlanıp, hızlıca askıdan ceketimi aldım Kapıya doğru gittim ve kapıyı açtım adımımı atacağım an kapının önünde bebek puseti bakış açıma girdi. Ne alaka ya?
Umarım içinde bebek yoktur.
Pusete doğru eğilip içine baktım. Garip yaratık bebek gözlerini kocaman açtığında irkildim. Korktum birden gözlerini gözlerime dikince..
Ellini beyaz bataniyesinden çıkarıp yüzüme uzanmaya çalıştığında geri çekildim. Bana dokunma hayır!
Gözleri kocaman açılmış dudaklarını büzmüştü Ne? İletişim falan mı kurmaya çalışıyordu anlamıyorum.
Birden garip yaratık bebek çığlık çığlığa ağlamaya başladığında irkildim. Ya ben bir şey demedim ki?
"Hey ağlama bak ben sana hiç bir şey demedim ki niye ağlıyorsun ama?" Bir an beni dinlemiş gibi sustu sandım ama nefes almak için dinlenip tekrar ağladığında göz devirdim. Siteyi başımıza yıkacaktı en iyisi içeriye götürmekti..
Pusetinin sapından tutup tekrar içeri geçtim. Diğer elimde duran ceketi askılığa asıp salona ilerledim. Puseti koltuğa bıraktığımda sustuğunu yeni fark etmiştim 10 dakika da nasıl alışmıştım ben bu çocuğa yahu?
Ellini uzatmaya çalışıyordu bir şeyler geveleyip kendi kendine gülüyordu hayat sana güzel be hiç bir şeyden haberin yok öyle anca yat.
Burnunu çektiğinde gözlerimi yumdum sinirle ağlama nolur ağlama-
Ciyak ciyak ağlamaya başladı yine bu çocuğun benimle mi sorunu vardı yahu!?
Susması için uzattığı şişko parmaklarına uzanıp kendime çektim ve ellerimin arasına aldım. Ellerini tutuğum an doğrulmaya çalıştı ama yatığı için zorlanıyordu geriye düşüp duruyordu komikti ama gülemiyordum bulunduğum durumun saçmalığından dolayı..
Sinirlenmiş olmalıydı ki ağlamaya benzer garip sesler çıkarıyordu. Sen kalkamıyorsan ben ne yapayım?
Dudaklarını büzdüğünde tekrar ağlamasını kaldıramayacaktım. Eğilip pusetin içine soktum elimi ve Belinden tutup puseten çıkardım.
Ellerimle belinden sıkıca tutmuş kendimden uzak tutarak çıkarmıştım puseten. Şişko parmakları bileğimde geziyordu ben fena oluyorum umarım elleri salyalı değildir..
Pusetin de gözüme pembe bir not çarptı iki ellimde bu garip yaratık bebek yüzünden doluydu mecburen kucağıma alacaktım bu garip yaratık bebeği. Kendime yaklaştırıp kolumun arasına alarak, kolumla belini destekledim düşmemesi için.
Eğilip notu puseten çıkardım ellerimin arasına aldım.
Bebeğini özlemiş olmalısın uzun zaman oldu siz özlem giderin Avukat bey merak etmeyin bebeğimi senden geri almayacağım sonsuza kadar berabersiniz Baba Oğul..
Ne saçmalıyorsun be! Ben kimseyle bir ilişki yaşamadım liseden beri. Hele ki o iğrenç şeyi asla yapmam bu çocuk nasıl olsun? Ben sırf kariyerim hiç kimseyle muhatap olmadım amk! Kafayı yiyeceğim.
Sakin ol Emir hemen isyan bayraklarını çekme önce bir düşün sakin ol..
Notun arkasında ki sertlikle çevirdim Kimlik kartı? Ah bu bana yardımcı olurdu işte.
Anne adı;
NalanBaba adı;
EmirYa delireceğim ha Hayatımda hiç Nalan diye biri olmadı ki amk?
Kimlik kartını çevirip ön kısmına baktım
İsim;
DoraDoğum tarihi;
20.08.20216 ay önce.. nerdeydim ne yapıyordum hatırla hatırlamak zorundasın...
Kimlik kartım evet ya kimlik kartım kaybolmuştu. Demek ki bu garip yaratık bebeğin ailesi de benim kartımı çalıp bebeği kimliğime almışlardı. Çakalar ben sizi mahvedeceğim!
Ama önce bu bebeği ne yapacağım? Yurda bırakamam zaten en ufak açığımı bulmaya çalışan düşmanlarım var bebek öğrenilirse beni dinlemeden ezmeye çalışacaklar özelikle o Demir pisliği beni alt etmek için sendelediğim anı bekliyor resmen.
Neyse bir süre daha birbirimize katlanmak zorundayız Garip yaratık. En azından gerçek Aileni bulduğumda seni de postalayacağım..
**
Başka bir ficimin konusunu buraya uyarladım çünkü neden olmasın? Umarum seversinizBölüm hakkında ilk izleniminizi buraya yazar mısınız lütfen ❤
Sizi seviyorum 💘💙
Sağlıkla kalın 💖💗
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Mecburiyet |BxB|
General FictionHayatıma aniden giren bu garip yaratığın bütün hayatımı baştan sona kadar değiştireceğini tahmin bile edemezdim