Mecburiyet |BxB|

Bayram ve mutluluk tohumları

Huysuz Güzel:
Emir, diyelim ki
Ben ölümcül bir hastalığa yakalandım
Eski sevgilini opmen gerekiyor
Benim iyileşmem için

Sevgilim:
Başladı bizim Mesai|
Senden ayrılırdım

Huysuz Güzel:
Oha ne kadar adisin
Ölümcül hastalığından mı korktun?
Geçen gün, senin için
Ölüm orucu tutarım diyordun be
O kaslarından utan adam

Sevgilim:
Yavrum benim
Senden ayrılsam, eski sevgilim olurdun, seni öperdim ve iyileşirdin

Huysuz Güzel:
Yakışıklı olduğunuz kadar
Zekisiniz de beyefendi 😙

Sevgilim:
Teşekkür ederim Güzelim de
Neden yatakta, ve kollarımın arasında değilsin??

Huysuz Güzel:
Dora uyandı, huysuzlandı
Seni uyandırmasın diye oyalıyordum, geliyoruz şimdi

Sevgilim:
Lütfen

*
"Biz geldiiik" Ekin neşeli sesiyle Bağırıp, içeriye girince yatakta doğruldum. Benim bebekler geldi.

"Günaydın, aşk adam"

"Ağzını yerim senin" dememle gözleri şaşkınlıkla açıldı. Hala alışamamıştı.

Ekin, kucağında ki bebeğimizin bayramlıklarını çoktan giydirmiş, slopet takım ona çok yakışmıştı. Kıvırcık turuncu saçlarını da özenle taramıştı. Bal gibi yanakları ' beni öpün' diye çağırıyordu insanı. Siyah gözleri seslenmemle, parladı anında. Kendini Ekin'in kucağından sarkıtarak, ellerini bana uzatınca, uzanıp küçük bedeni kollarımın arasına aldım.

"Bababa"

"Efendim Güzelim?" Dora yumruğunu ağzına sokup çığlık atarak, babasının göğüsüne kafasını yasladı.

"Evde kahvaltı yaparız diye düşündüm ama, Babamlar davet etti. Senin için de bir sakıncası yoks-"

"Gideriz Güzelim, özlemiştim Adnan Beyin imali sözlerini"

"Tamam o zaman, hazır Dora sen de duruyorken ben hazırlanıp geleyim" yanıma gelip, yanağımı öptü, ve doranın kızıl tutamlarını öpüp koşarak gitti.

"Evet küçük bey, haddi anneye yapmamız gereken sürprizi yapalım, tekrar deneyelim bakalım,  A-nn-e" Ekin, ne kadar ben söyleyince kızsa da, Dora'nın Anne demesini çok istiyordu. Arkadaşlarının çocuklarının söylediğini görünce üzülüyordu beli  etmediğini sansa da..