Mecburiyet |BxB|

Kabullenme

 "Hadi güzel oğlum.. iyi olman için Güzelim hadi.." genç kadın, şefkat dolu sesiyle küçük oğlana yalvarırırken sesinin tınısı çocuğa güven vermişti Annelik duygusunu hissetmiş gibi kadının sütünü kabul etmiş, haftalardır açlıktan bitkin düşen bedeni biraz olsun kendine gelmişti.  Kadın, bebeğin sütünü kabul etmesinin üzerine sevinç çığlıklarını içinde yaşarken, yaşaran gözlerini yumdu ve eğilip, kızıl tutamlara öpücükler bıraktı..

Küçük oğlan, karnını doyurup güzel bir uykuya yenik düştü Kadının Anne kokusunun arasında mışıl mışıl uyuyordu.

Kadın bebeği beşiğe yatırıp, üstüne pikeyi örtü. Beşikten uzaklaşmadan önce minik ellere öpücük bırakmayı ihmal etmedi elbete.

"Ezgi.." Ekin kapının eşiğinde dikilirken sesiz fısıltısıyla Genç kadın ona döndürdü adımlarını. Arkadaşının kucağında onu bekleyen minik kızının beklentiyle kalkan kollarını, belinden kavrayıp kollarına sarmasına izin verdi.

İkili orda dikilmeyi umursamadan birbirlerine baktılar çokça özlem, eksiklikle. Ekin dudak büzerken, arkadaşının kucağındaki  küçük kız çocuğuna baktı. Ortam o kadar duygusaldı ki, ikisinden biri ağzını açsa hüngür hüngür ağlamaya başlayacaklardı tabi buna ikisinin de cesareti yoktu. İkisi de bunun farkındalığıyla sustu sadece.

Tabi Genç kadını huzursuz eden düşünce bu duygusal anı bıçak gibi kesti. Arkadaşının hep iyi olmasını isterdi Ezgi, ama Arkadaşı kaç defa yalnış insanlara iyi kalbi, kişiliği  yüzünden inanmış ve bunun bedelini ödemişti. Tekrar aynı şeyleri yaşamasından korkuyordu Çünkü Ekin toparlanmak için çok çabalamış, çok acı çekmişti.

"Ekinim o adam.." bir anda sıraladığı cümleden sonra devamını nasıl getireceğini şaşırmış, kuşkulu bakışlarını Arkadaşına dikmişti. Ekin gülümseyip, genç kadının kolunu okşadı, yumuşak sesiyle arkadaşını yatıştırmaya çalıştı lâkin söylediği sözler gerçekten hissettiği duygulardı bunu gizlemeden açıkladı ki- arkadaşı yalan söylediğini hemen fark ederdi zaten.

"Ezgim, o gerçekten iyi biri. Bana da çok iyi davranıyor eski Ekin değilim yine yalnış insanlara inanmam tamam mı?" Küçük bebeğin izin verdiği kadarıyla, ikili sarılmaya çalıştığında küçük kız çığlık atarak Ekin'i annesinden uzaklaştırmaya çalıştı Kıskanmıştı.

"Cimcimeye bak sen ya! Sen gelirken ben dönüyordum küçük hanım" Ekin küçük kızla uğraşırken, küçük kız anlamadığı için şaşkın şaşkın bakıyordu. Ekin bu sevimli haline daha fazla dayanamayıp, eğilip dudaklarını tombul ellerin üstüne bastırdı.

"Ayh bıraksana kız" küçük Kız, Ekinin boş anını fırsat bilip Siyah tutamları küçük avuçlarının içine alıp çekiştirdi tüm gücüyle. Annesini kıskanıyordu ve Ekin annesine sarıldığı için pek hoşlanmamıştı kendince bundan.

"Annecim bırak" Genç kadın, kızının bileğinden kavrayıp avuçlarının arasındaki tutamları serbest bırakması için, Ellini öperken küçük kız bundan hayli hoşlanmış Annesinin sözünü dinlemişti.

"Acaba saçımı siyaha boğadığım için mi böyle tepki verdi" Ekin dudak büzdüğünde, Ezgi gülüp alayla mırıldandı.

"Aynen Ekincim küçücük bebek, sen saçını boyamadın diye Saçını çekiştirdi. Ama iyi ki boyadın. Geçen Nehirin telefonundan gördüm fotonu baya akmıştı baya."

"Üni de çok boyadığım için Saçım alışmıştı epeydir de boyayamadım alışmıştım bu renge. Kahverengiden baya sıkıldım son zamanlarda  böyle Güzel oldu" ikili kendince fikir danışmanlığı yaparken, bir gür ses ikilinin sözünü bozdu.