XVI

324 37 10
                                        

Hata kontrolü için okumayı bırakıp fırlatayım artık bölümü. yoksa atacağım yok 🏃🏻‍♀️ Sürekli bir yer gözüme carpiyor
Yorum yapmayı unutmayın 😔
Keyifli okumalar 💗

× × × × ×

| Anıl

  Telefonumdan her zamankinin aksine arka arkaya bildirim sesi yükselince, televizyondan anime izlemek için dizime yatan Alperen'in bakışlarını üzerimde hissettim.

  "Kim ki?"

  Sorusuyla televizyondaki bakışlarımı çekip ona baktım ve dudaklarımı büzerek "Bilmem." diye cevapladım onu.

  Böyle arka arkaya yazmasını beklediğim birisi yoktu hayatımda. Bu yüzden benim telefonuma bu kadar bildirim gelmesi, ikimizin de alışık olmadığı bir şeydi. Daha doğrusu tek bana değil Alperen'e de fazla bildirim gelmezdi. Ama Alperen dışında arkadaşı ve böyle yazacak kimsesi olmayan bana arka arkaya gelmesi biraz tuhaftı. Alpoşuma gelse daha normal olurdu bu durum.

  Kimden geldiğine bakmak için Alperen'in bakışları eşliğinde sol tarafımdaki telefonuma uzandım.

  "Arka arkaya attı bir de."

  Dediğine başımı sallayıp, mesajların kimden geldiğine baktım. Annemden gelmişti.

  Annemden geldiğini görünce içimi ufak bir huzursuzluk kapladı. Genelde bana bir şey yazmazdı. Yazdığı zamanlarda da Nur ile ilgili bir şeyler olurdu. Bu düşünce aklımdan geçince arka arkaya gelen mesajları yüzünden Nur'a bir şey olduğu için yazabileceğini düşünüp, korkarak hızlı bir şekilde girdim mesajlarına.

Annem: Abi benim Nur❤️❤️
Annem: Bugün sınıfta okuma yarışması yaptık ve okulda bu kalemi kazandım
Annem: *Görüntü*
Annem: Ama sen eve geç geldiğin için sana göstermek için akşama kadar bekleyemedim ve okuldan gelir gelmez telefonu annemden habersiz alıp sana gösterdim
Annem: 💗💗💖💖💞💞💚💚💜💜💙💙🧡🧡🤎🤎🖤🖤💛💛♥️❤️🤍🤍❣️❣️
Annem: Hepsinden iki tane attım çünkü bir tane sana bir tane bana

  Mesajlara korkarak girsem de bunları görünce rahatladığımı hissettim. Kalpleri ikişer göndermesine hafif gülümserken attığı fotoğrafı indirdim.

  Tam onun sevdiği kalemlerdendi. Arka tarafı tüylü, pembe ve üzerinde benim odamdan çıkmadığım zamanlarda yanıma gelip, bayıla bayıla izlediği çizgi film Barbie'nin resimleri vardı.

Anıl: Çok güzelmiş gelince bana verirsin bu kalemi

  "Anıl."

  Alperen'in adımı söylemesiyle daha fazla bir şey yazamadan sadece bunu gönderdim ve telefondaki bakışlarımı ona çevirdim.

  "Efendim."

  Kaşlarını hafif çatmış, keyifsiz gibi duruyordu. Duş aldıktan sonra bir şeyi olmamasına rağmen birdenbire bir yeri falan mı ağrımaya başlamıştı yoksa?

  "Odamda bilgisayar masamın çekmecesinde tofitam vardı. Zahmet olmazsa yemem için getirir misin?"

  Başımı sallayıp "Getiririm." dedim ve telefondan Nur'a eve gittiğimde kalemini bana tekrardan göstermesini istediğimi söyleyerek whatsapptan çıktım. Zaten o da çıkmıştı. Belki telefonu annem almış olabilirdi elinden.

  Alperen dizimden kalkınca telefonumu bırakıp ayaklandım ve odasına doğru ilerledim. Odasına girdiğimde tek çekmecesi olan bilgisayar masasına adımladım ve çekmeceyi çektim.

Belirsiz • [bxb]Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin