Belirsiz • [bxb]

XXI

Yazarken bu mükemmel parçayı dinlediğim için medyaya koymak istedim. Keyifli okumalar 🥰

× × × × ×

| 6 Gün Sonra

| Anıl

  Alperen'le yaptığımız o şeyden sonra ara sıra mesajlaşmak dışında yüz yüze görüşmeyeli neredeyse on gün oluyordu. Tanıştığımız süre zarfında ilk kez bu kadar uzun süre ayrı kaldığımızı da söyleyebilirdim.

  Alperen'le tanıştıktan sonra aşırı hızlı geçen zaman, o olmadığı için ve nerede ne yaparsam yapayım aklıma akın eden o düşüncelerden olsa gerek bana işkence ederek bir türlü geçmek bilmemişti.

  Artık ondan daha fazla bu şekilde kaçamazdım. Hâlâ tuhaf hissettirse ve attığı mesajlarla beni rahatlatmış olsa da yaptığımız o şey sürekli aklımın ön raflarında yerini alıyor ve gözümün önüne gelip duruyordu. O kadar iyi hissettirmişti ki o anki zirveyi görüşümü istesem bile asla unutamıyordum. Hatta unutmayı geç o anlar, Alperen'in yumuşacık dudakları, parmaklarının dokunuşundaki o sıcaklık aklıma geldikçe o anı tekrar yaşıyormuş gibi hissediyor ve yeni ergenliğe girmiş bir ergen gibi hızla sertleşiyordum.

  Yanaklarımın yandığını hissederken yavaşça yutkundum. Dışarıda böyle bir durum yaşamak istemediğim için o anları en azından şimdilik daha fazla düşünmemeye çalıştım.

  Belki de bu zamana kadar ki isteksizliğim yüzünden kimse dokunmadığı ve böyle bir şeyi hiç deneyimlemediğim için böyle bir konuda fazla hassastım. Ya da belki de bu kadar heyecanlandığıma göre ona karşı içimde arkadaşlık adı altında daha fazla şeyler vardı. Yoksa neden bu kadar kolay bir şekilde bunu yapmasına izin verebilirdim ki?

  Duyduğum kadarıyla aynı cins insanla bunları yapmak pek hoş karşılanan bir şey değildi. İnsan sevmediği ya da istemediği birisinin bu tarz dokunuşuna izin vermez ve rahatsız olurdu.

  Alperen ve benim o geceki hâlimin aksine.

  Bu düşünceyle kalbimin karıncalandığını hissettim. Son zamanlarda kabullenmeye başladığım bu düşüncenin devamını getirmemi telefonuma gelen bildirim sesi bozdu. Kimden geldiğini bilerek telefonumu elime aldım ve mesaja baktım.

Alperen: Geliyorsun değil mi? Tek başıma duracak olsam bile sen gelene kadar durakta seni bekleyeceğim
Alperen: Lütfen gel

  Neredeyse durağın girişinde olduğum için mesajına cevap vermeden görüldü atarak telefonu tekrar cebime koydum. Büyük ihtimalle görüldü atmam yüzünden tekrardan bildirim sesleri yükselen telefonuma aldırış etmedim ve Alperen'i görmek adına gözlerimle girmek üzere olduğum durağı taradım.

  Dediği gibi beni bekliyordu. Bakışları etrafta gezinip, önünden geçen insanları tarıyordu. Havalar ısınmaya başlamış olsa bile ellerim hızla buz kesti. Ancak buz kesen ellerimin aksine o anlar tekrar gözlerimin önünde belirdiği için yüzümün bir kez daha yanmaya başladığını hissettim. Yine domatese dönecektim ve bu sefer bu dönüşüm Alperen'in önünde olacaktı. Hayır, sadece Alperen değil duraktaki her insanın önünde olacaktı.

  Diğerlerinden çok şimdilik Alperen'in beni tekrar kızarık bir yüzle görmesini istemediğim için buradan kaçıp, uzaklaşma fikri aklıma akın ediyordu. Sürekli olarak bu şekilde ondan kaçamayacağımın bilincinde olup, geleceğimi söylemiştim. Ama onu gördükten sonra bu fikirden vazgeçmem saniyeler sürecek gibi duruyordu.

  Yutkundum ve bir kez daha kaçmamak adına ne olacaksa olsun diye mırıldanarak turnikeye kartımı okuttum ve durağa girip hızlıca Alperen'in yanına gittim. Az daha üzerinde düşünürsem durağa girmek yerine hızlı adımlarla evin yolunu tutabilirdim.