Rüzgarsız sokakların var mı? Açık denizlerin, gün ışığı eksik olmayan odaların var mı? Kanadı kırık olmayan kuşların, solmamış çiçeklerin, tükenmemiş umutların var mı? Kırılmamış kalemlerin, söylenmemiş sözlerin, sakladığın şiirlerin var mı?
Bak canımın acısı,
Sokaklarındaki rüzgarlar dağıtıyor saçlarını. O bakmaya doyamadığın deniz almış olmalı tüm sevdiklerini. Hiç gün ışığı görmemiş gibi bir halin var. Bembeyaz tenin gibi solmuş çiçeklerin. Kırmışlar kanatlarını. Her şey biraz siyah, her şey biraz gözlerin. Sararmış o sayfalarda şiirler mi var? Neden vazgeçtin sözlerinden.
Anlatsana,
kim kırdı
kalemini,
kalbini?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Anla beni
No FicciónBakışlarımı nereye çevirsem, her şey yağmur renginde, soluk siyah. Tuhaf duygular sarıyor içimi, hepsi soğuk.
