Kelebeğin İsyanı

9. Bölüm

Üzerimdeki elbiseyi çıkarıp banyonun kapısının önüne atmıştım. Bedenimi sıcak suya teslim ettim.

Haddinden fazla sıcak olan su vücudumu kızartıyordu. Alışmıştım, Annem öldüğünde beri kendimi kana bulanmış biri olarak hissediyorum.

Belki bu kanı kaynar su çıkarır.

Gözlerim kapatıp başımı mermere yasladım. Kapı çaldığında gözlerimi açtım.

"Arya hanım polisler geldi ve sizi istiyorlar."

Duyduğum kelimeler ile kalbim sanki tekrar kan pompalamaya başlamıştı.

"Hemen geliyorum"

Küvetten çıkıp havluyu vücuduma sardım. Saçlarım çok Islanmamıştı. 

Hızlıca dolabın kapağını açıp elime ne geldiyse üzerime geçirdim. Odadan çıkıp merdivenlere yaklaştım.

Aşağıdan babamın sesi geldiğinde koşarak merdivenlerden indim. Babamı gördüğümde koşarak ona sarıldım.

"Babam..."

"Kızım, Sana bir şey yaptı mı o adam?"

Ses tonunda bariz bir endişe vardı. "Hayır hayır ben iyiyim sen...sen nasılsın?"

"Bende iyiyim hiçbir şey olmadı."

Polislerden biri yanıma yaklaşıp "Merhaba sizin ile konuşabilir miyiz? 5 dakika sürecek sadece."

Kafamı olumlu bir şekilde salladım. Kullanılmayan bir oturma odasına geçip kapıyı kapattılar.

"Adınız ve soyadınız?"

"Arya Çakır."

Adam elindeki tablete ve bana şüpheci bir bakış attı. "Kayıtlarda 'Arya çakır' bulunmamakta.

Ben evliydim. Salağım bunu tamamen unutmuştum.

"Özür dilerim Arya Dinçer"

Adam tekrar tablete dönüp bir kaç işlem yaptı.

"Sizi zorla alıkoyan kişi kim?"
Nefes bile almadan herşeyi anlatmaya başladım.

"Barın... Barın Dinçer,beni zorla kaçırdı. Beni tehdit ettiği için evlenmek zorunda kaldım."

"Sizi ne ile tehdit etti?"

"Babam ile."

Adam tableti kapatıp koltuk altına koydu. "Devamını karakolda sorguda anlatacaksınız."

Ayağa kalkıp "O şimdi tutuklanacak mı?"

Adam kapıyı açıp "Bunu Karakolda göreceğiz. Lütfen..."

Odadan çıktığımda Barın ve babamı dışarı götürüyorlardı. Dışarı çıktığımızda bütün korumalar polis arabalarına biniyordu.

"Sizde lütfen şu araca geçin."

Polisin yönlendirdiği araca yaklaşıp binecek iken barını gördüm. Son derece rahattı yoksa... hayır hayır o hapise girecek.

Araca bindiğimde bir kaç tane kadın polis geldi. Araba hareket etmeye başladığında içimden dualar etmeye başladım.

Barın içeri girecek ben ve babam artık mutlu olacağız. Aksi halde diğer durumu düşünmek istemiyordum.

.....

"Siz çıldırmışsınız!" 

Etraftaki polis memuru beni her ne kadar sakinleşmeye çalışsada gözüm hiç bir şeyi görmüyordu.

"Hanımefendi Barın Bey'in sizi kaçırdığına dair bir kanıt yok. Ayrıca korumaların,Evdeki çalışanların hepsi sizin isteyerek geldiğinizi söylüyor."

Polis derin bir nefes alıp "Ve Nikâh memuru nikahta ne kadar mutlu olduğunuzu çok heyecanlı olduğunuzu aktardı. Kısacası zorla evlenme durumu yok."

Duyduklarım karşısında afallamıştım. "Yalan...yemin ederim hepsi yalan."

"Peki silah... silahları var. Hepsinin var gördüm."

Polis elindeki dosyayı masaya attı. "Hepsi ruhsatlı."

"Kısacası asılsız bir ifade verdiniz. İyi günler."

Polis odadan çıktığında hızlıca bende arkasından çıktım. Barın bir kaç dosya imzalıyordu.

Daha sonra bana yaklaşıp

"Sevgilim,hadi evimize gidelim. Bu gereksiz emniyet maceran beni oldukça yordu."

Tüm hislerimi kaybetmiştim. Nefes alamıyordum.

Babam aklıma geldiğinde etrafa onu bulmak ümidi ile baktım.

Yoktu.

Elimi bir el kavradığında asla kabul edilemez bir gerçeği kabul ettim.

Bu adamdan kurtuluşum yoktu.

.........

Voahh hikâye inanılmaz derecede okunuyor. #Mafya 3. Sıraya yükselmiştik,cidden gördüğüm zaman şok olmuştum. Çok teşekkür ederim<33

İyi haftasonları diliyorum...