Zordu Tenine değen teni, gözüne değen gözü unutmak.*
Yüreğine saplanan sancıdan daha çok acı veriyor aşk.
İnsanlar sonunu bile bile niçin bu kadar seviyorlar?
Her aşkın sonunda bir ayrılık vardı. Acı tatlı olsada vardır.
Ve her aşk Fedakarlık ister.
Peki Barın Aşkı için ne fedakarlıkta bulunmuştu?
Öyle inanmıştı ki Sevileceğini. Saçma bir hayal kurmuştu.
Şimdi ise o hayalin bedelin ödüyordu. Tek taraflı.
Aklını toplayamıyordu. Şirketinden ki işler oldukça birikmişti. Rakip şirketler onun bu yokluğunu bilerek diğer rakip şirketleri kışkırtıyordu.
Elindeki içki şişesi yere atıp ayağa kalktı. Heryerde o vardı. Banyoda, mutfakta, salonda...
Kulağına gülüş sesleri geliyordu. Bu kahkaha ona aitti. Elleri ile kulaklarını kapattı. Duymak istemiyordu.
Aşık olduğu kadına daha aşık olmak istemiyordu. Sadece onun için.
Masanın üzerindeki ceketini alıp dış kapıya doğru yaklaştı.
Ev buram buram sigara kokuyordu. Öyleyse Barın neden hala onun kokusunu alıyor?
Biliyordu çünkü Tenine değen ten,kokusuna karışan koku unutulmaz.
Onu bekleyen araca yaklaşıp bir saniye duraksamadan bindi. Gözlerini kapatmak istedi. Ama yapamadı çünkü her defasında onun yüzü gözlerinin önüne geliyor.
Beyni bir kumarhane gibiydi. Ona oyun oynuyordu. Fakat Barın her defasında kaybediyordu.
Hayatından karanlığı çıkarıcam diye sevdiği kadını çıkardı. Bu onun aydınlığa çıkması için en büyük adımdı.
Eğer Arya'dan vazgeçerse herkesten herşeyden vazgeçebilir.
Belki başka birini severdi. Evlenir, çocukları olurdu. Ya öyle olmaz ise...
.............
Kapının kapanması ile Arya bedenini Yatağa bıraktı.
Kalbi sızlıyordu. Nesi vardı?
Başını sallayarak
"Abartıyorsun Arya Sen Ameliyat oldun bunlar fiziksel sızılardı.
Öyle olmak zorundaydı.
Ne yapması gerektiğini bilmiyordu. Daha doğrusu ikiside bilmiyordu.
Cep telefonu,cüzdan ve kimliği eve bırakılmıştı.
Telefonunu alıp İş arkadaşını aradı. Telefon bir kaç kez meşgule atıldı. Arya son kez aradı karşı taraftan bıkkın bir ses tonu işitti.
"Alo"
Arya hafifçe doğrulup
"Benim. Arya."
Hattaki kız telefonu Arya'nın yüzüne kapatmamak için zor duruyordu. İş yerleri Barın yüzünden batmıştı.
"Ne istiyorsun?"
Kız soğuk bir Tavırla konuşunca Arya söyleyeceği bütün kelimeleri yuttu.
"İş...."
Kız kendini tutamayıp
"İş bitti Arya daha küçük bir mekanda çalışıyoruz ve Sen...sen kovuldun. Bir daha beni Arama. Lütfen."
Kapanan Telefonun sesi odayı doldurmuştu. Gözlerini kapattı derin bir nefes aldı. Yeni bir iş bulmalıydı.
Başını yastığa koydu. Saat kaç bilmiyordu. Hangi gün? Ayın kaçı? Zaman iğrenç bir şeydi onun için.
Zaman Bencil bir kavramdır. İnsanlara acı çektirmekten başka hiç bir şey yapmaz. O acımasız bir Kavram.
Çocuk, bebek, yaşlı, genç, kadın,erkek demeden herkesi yutuyordu.
.........
Sandalyesinden kalkıp camın önüne ilerledi. Bu zamana kadar Birini unutmak için başka birini kullanılmasını gerektiğini düşünüyordu.
Bunu kendi için değil onun için yapacaktı. Arya'dan karşılık beklemiyordu. Sadece anlamasını istiyordu. Aşkını anlamasını.
Ama hayır bunun için Arya'yı suçlayamazdı. Arya anlamadı çünkü Barın anlatamadı.
Elini sertçe cama yasladı.
"Yine bütün suç benim."
Küçükken hayali herşeyden önce adam olmaktı. Hayatı boyunca çeşit çeşit insanlar ile karşılaştı. Ve öğrendiği en büyük şey
'Adam doğunmaz olunur.'
Bazen Arya'ya yaptıklarını yeni idrak ediyordu. İşte o zaman Adamlığından şüphe ediyordu.
Çünkü adamlık iki bacak arası değildir. Yürekten gelen bir şeydir.
Masanın üzerindeki telefona ulaşıp sekreterini aradı.
"Odama gel."
Telefonu kapatıp koltuğun üzerine attı. Sekreter kapının önünde kendini hazırlıyordu.
Pis düşünceli bir insandır. Kapıyı çalıp gelecek komutu bekledi. Sert bir ses duyulduğunda içeri girdi.
Barın önüne dönmeden konuşmaya başladı.
"Geçen hafta bir kadın gelmişti Ortaklık için söyle kabul ediyorum."
.............
Kitap 10 bin olmuş!!
Ve 26 Takipçim var. Ben duygusal 😭😓
Çok teşekkür ederim. Bu platformda 26 Takipçi benim için çok değerli.
Ayıptır söylemesi yazarınızın ig'de 5 takipçisi var 😉😎.
Tt'de 17.8K Yapıyoruz bisiler😔🤘
Ayy bana ne olmuş böyle edebiyatçı bana iltifat ettiğinden beri iyi değilim.
Fikirleriniz/Önerilerini
Kitapta en sevdiğiniz
En sevmediğiz (Birde kitap diyorsunuz 😮)
kısım
İyi geceler<<3333
Bu arada Acımasız kitabının yanındaki her 'Ara verildi' yazısını görünce kalbim acıyor bunuda varlığımdan haberdar olmayan yazara ileteyim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kelebeğin İsyanı
Chick-Lit"Neden kelebek?" "Çünkü onlar yanlış anlaşılmış canlılardır. Herkes onların ömürlerinin 24 saatten ibaret olduğunu zannediyor." Derin bir nefes alıp "Bu yüzden bazıları onlara karışmıyor bazıları ise gaddarca davranıyor. Onlar yani Kelebekler benim...
