His Woman 1: Adam Johnson

KATURSI

CHAPTER 14

WALA SA SARILING TINITIGAN NI Nayah ang sira sira niyang kisame sa apartment.

Since it's saturday today, naisipan ni Nayah kanina na maglinis ng boung apartment niya. Kaya ito at  pagod ang katawan niya sa maghapon paglilinis sa apartment niya.

Masakit ang katawan niya mula pa noong nakaraang araw  kaya feeling niya  mas lalo lang yatang sumakit ang boung katawan niya sa mga ginawa boung araw sa apartment. Lalo na ang balakang niya. Kaya heto siya at patihayang nakahiga sa single bed niya.

Nawala ang pag muni–muni niya at pag titig sa sirang kisame ng tumunog ang cellphone niya. May tumatawang.

Dahil sa sakit ng katawan at pagod, kamay lang niya ang ginalaw niya paabot sa bedside table niya na abut kamay lang din niya na kung saan inilagay niya ang telepono kanina.

Kinapa kapa niya ang kamay doon, hanggang sa maabut ng kamay niya ito, pero siya ring pag hinto sa pag iingay nito.

“ Unregistered number?... Hmmm sino naman kaya ito. ” Wala sa sariling naiusal niya.

Hinintay pa niya kung tatawag pa itong muli, pero tatlong minuto na ang lumipas at hindi na muling tumunog ang telepono, kaya ibinalik nalang niya sa bedside table.

Hindi man lang nag thirty seconds mula ng binalik niya sa pinaglagyan niya ng telepono nang galit niyang nilingon ang telepono ng tumunog na muli ito. Anak nga naman ng walang hiya oh! Kung kailan hindi na niya hinintay ang pag ‘ring’ muli nito ay siya rin pag tunog. Nakakapang-init talaga ng ulo.

Dahil sa init ng ulo, lalo na at pagod at masakit ang boung katawan niya,  at nasa isip talaga  na singhalan ang walang hiyang pa importanteng  tumatawag sa kanya ng mga oras na iyon ay marahas siyang bumangon sa pagkakahiga kaya napaigik siya sa sakit.

“ Aray ko po! ” Magkakalagnat ata ako nito ah.

Nanghihina niyang inabut ang teleponong nag iingay, sinagot at inilapit sa kanang tenga niya habang hinihilot ang sumakit biglang ulo.

“ Hello?.... ”

“ ..... ”

Inalis niya ang telepono sa tenga para tingnan kung on call pa, pero nasa linya parin naman, pero bakit wala siyang marinig na ingay sa kabilang linya? Sira ba?

“ Hello? .... Sino to? .... ”

“ ...... ”

kunot na ang noo niya. Is this what they called a prank call? Talaga naman.

“ Hello? Kung ayaw mong mag salita, pwede bang— ”

“ —How are you Dnayah? Seems like you live your life well and forget about me. ”

Dnayah held her breath upon hearing it on the other line. Humigpit at nanginginig ang kamay niyang nakahawak sa telepono na nakatapat sa kanang tenga niya.

This c—can't be! How did he knows my new number!?

“ I will  come to you one of this day Dnayah.....I missed you so much,  see you soon my love..”

Wala sa sariling nabitawan ang telepono niya at parang gusto niyang maiyak sa takot at masuka. Biglang sumama ang pakiramdam niya. Dnayah wants to vomit.

Dali dali niyang tinakbo ang maliit niyang banyo, at doon sinuka ang lahat ng kinain niya kaninang tanghalian.

Naiiyak at Malabo ang mga mata na mahigpit siyang kumapit sa lababo habang  isinusuka ang lahat ng kinain niya kanina.