His Woman 1: Adam Johnson

DESISAIS

CHAPTER 16

NAPADIGHAY SIYA NG MALAKAS Ng matapos siya sa pagkain. Busog na busog at sarap na sarap siya sa mga inihain nitong pagkain.

" Opsss! Pasensiya na."

Tumingin lang ito sa kanya. Walang sinabing uminom ito ng tubig sa baso nito.

" Ah... Ako na ang mag huhuhas ng mga pinggan. " presinta ta niya dito. Nang tumango ito saka niya niligpit ang mga pinagkainan nila.

Naiilang siyang ginaawa ang paghuhugas ng mga pinggan ng hindi ito umalis at talagang pinanuod pa siya sa ginagawa hanggang sa matapos.

Nagpapahid na siya ng mga kamay ng tumayo ito at inaya akong pumunta sa sala at may sasabihin ito. Saisiping ang sasabihin nito sa kanya ay iyong sinabi nito kanina, madali siyang tumalima pasunod dito.

Umupo ito sa pang isahang upuan na naroon. Siya naman ay sa pang apatan naupo.

Nag hihintay siya sa sasabihin nito. Inaasahan na ipaintindi sa kanya kung ano ang ibig sabihin nito ng 'magsasama kami sa iisang bubong' na parang mag asawa. Ni hindi nga kami mag kasintahan. Kaya bakit gusto nitong mag live in kami?

His living room was spacious and the designed was manly. Malalaman mo talagang lalaki ang may ari. Wala masiyadong gamit. And like in the room where she slept in a while ago, may naka hang rin na chandelier pero this one is a bit big.

" Say it. " Paunang salita nito.

Ano raw? Anong sasabihin ko dito? Teka lang! May dapat ba akong sabihin? Diba ito ang dapat na may sasabihin sa kanya? Did I jump into conclusion again?

Nag tatanong ang mga mata niyang nakatingin dito.

" I called your landlord. I know already that you purposedly leave in that shabby apartment. Tell me, what is your reason? "

Nawalan ng kulay ang mukha niya. Bakit ito nag tatanong sa kanya ng mga ganito? Nag aalala ba ito sa kanya?

Wala sa sariling kinukutkot ni Dnayah ang hinlalaki ng kuko niya. Bakit gusto nitong malaman? Anong binabalak niyo.

" Bakit kaba nag tatanong ng ganyan? ano naman sayo kung nag sinungaling ako sayo kung bakit ako umalis doon at kung ano ang talaga ang totoong rason ko. Wala kana doon. "

Tumitig lang ito sa kanya ng seryoso. Hindi niya mabasa kung ano man ang nasa isip nito ng mga oras na iyon.

This man is really mysterious. Ano ang rason nito? Bakit ito naging malapit sa kanya mula ng may mangyari sa kanila. May binabalak ba ito?

Kahit na iba na ang nararamdaman niya dito na may halaga siya dito. Ayaw parin niyang mag assume. Mahirap na. Ayaw niyang masaktan. Isa pa nakapag desisyon na siya na mag resign sa araw na ito dahil plano niyang umuwi na ng Isla.

Para din naman sa kanya ang gagawin.

" Wag mo akong titigan lang diyan! Sagutin mo ako. Bakit mo ba ito ginagawa? "

Umayos ito sa pag upo. Biglang hindi naging komportable sa kina-uupoan.

" I'm your boss. Of course I need to k- "

"-That's bullshit! "Pinutol niya ang sasabihin pa sana nito. Dnayah stand up. Nakapamaywang pa siya sa harapan nito. Wala siyang pakialam kung umangat man ang t-shirt na niyang sout na halos masilipan siya nito.

" Maging totoo ka nga! Total tayo tayo lang din naman dito bakit hindi kapa magpakatotoo. " Bunganga niya dito. Hindi na niya naisip pa kung tama ba ang mga pinagsasabi niya.

" May gusto kaba sa akin? " Makapal ang mukha niyang sabi. Nilubos lubos na niya ang sinabi. Nang matanto, halos gusto niyang iumpog ang sariling ulo dahil sa padalos dalos na tanong.

Namula ang mukha niya. Nahiya bigla. Halos gusto niyang bumukas ang kinatatayuan at lamunin nawa siya para makaalis lang sa gulat nitong reaksiyon dahil sa walang habas niyang tanong dito.

It's her first time to witness, him being caught of guard by her sudden questions like that.

Gusto niyang mapapadyak sa inis. Nakakahiya at nakakatawa na siya pa talaga ang may ganang mag tanong ng ganoon. E baka nga naman concern lang talaga ito sa kanya bilang PA at Secretary nito. Ang tapang niyang nag tanong ah.

Nauupos siya sa hiyang dahan dahan na umupo pabalik. Hindi na makatingin dito, pero kita parin niya gilid sa ng mga mata niya ang bawat galaw nito.

Adam stares become more intensed.

" What if I said Yes. " Tumayo ito sa kina-uupoan. Hindi siya hinihiwalayan ng tingin. " Maniniwala kaba Dnayah? "

Upon hearing it. Dnayah face him.

Nakamaang niya itong tiningnan. Hindi makapaniwala.

Nag swat ito sa harapan niya. Nasa magkabilang gilid niya ang mga braso nito. Kinukulong siya.

Dnayah eyes dilated when Adam face become more closer. Palapit ng palapit na para bang gusto siya nitong ikulong.

" I want you to be my girlfriend. For real this time baby. " His face say it all. His seriously want her. " I mean it Dnayah..... gusto kita. "

Dnayah can't find words to say to him. Hindi niya alam kung anong tamang isagot sa mga sinabi nito. She feel nervous and her heart is pounding. Gustong lumabas sa kinalalagyan nito. But she only know one word to describe her feelings right now! She's insanely happy!

Ngayon niya lang naramdaman ang ganoong emosyon. Oo nga at hindi ito ang una na may nag sabi sa kanya na gusto siya nito, o gustong maging kasintahan pero ngayon niya lang naramdaman ang ganitong pakiramdam.

Now she realized that she really liked this man. Gusto rin ang taong kaharap. Sino ba naman ang hindi magkakagusto dito? gwapo, sobrang yaman, matalino, mabait kahit hindi halata dito. Well, Dnayah can say that, lahat nalang ng magagandang katangian sa mundo ay meron ito. Maliban lang sa sobrang sungit at malamig itong tao. Kaya madaling tumanda e.

Pero, ano raw? 'Gusto niya akong maging girlfriend ng totohanan? For real?' sigaw ng malanding bahagi ng isip niya.

Nag baba ng tingin si Dnayah sa kamay niyang nakapatong sa mga hita niya ng hawakan nito.

Ang cute tingnan ng kamay nilang magkahawak. Adam hands was so big. Normal lang sa laking tao nito. Ang liit liit tuloy ng kamay niya sa hawak nito. Kayumanggi ang kulay ng balat nito, at dahil normal na maputi ang kulay niya, mas lalo pa itong pumuti sa hawak nito.

'Gatas na choco' Pilyong hagikhik ni Nayah sa isip niya.

" Gusto...... mo rin ba ako Dnayah? " Halos pa bulong na nitong tanong. Kung hindi pa sila magkaharap nungka na maririnig niya ito. Para lang iyong tanong sa sarili nito.

Napangiti siya dito. Dahan dahang tumango dito. Kumunot ang noo nito, hindi na intindihan ang ibig sabihin niya.

Mas lalong lumaki ang ngiti ni Dnayah dito. " Oo Sabi. " habang tumatango dito.

Napapikit ito ng mga mata. At ng nagmulat, naging malamlam itong nakatingin sa kanya. " Ah, tangina. "

Nalukot ang mukha ni Dnayah sa narinig dito. " Chairman iyang bibig mo. "

Ito naman ang nalukot ang mukha. " Call me Adam. Stop calling me that. I'm your boyfriend from now on. "

Inabut nito ang noo niya at mabini siyang hinalikan doon. " I'll do everything to make you stay with me forever. " Adam muttered in her forehead softly. Barely audible, Dnayah hard to know what he means.