Lütfen Beni Sev!

8.Bölüm "Nişanlı mı?"

Multimedia - Ezra'nın Elbisesi💚

Arkadaşlar hepinize keyifli okumalar dilerim. Lütfen oy vermeyi unutmayın. Çok fazla emek veriyoruz ama birçok insan yıldıza basmayı unutuyor veya önemsemiyor. Bu yazarlar için cidden çok önemli. Lütfen emeğe biraz olsun destek olalım😊

Pamuk eller yıldıza🌟

***

'Arıyorumm bilsen sensiz nasıl yaşıyorummm belli değil inan başı sonu-'

Aklımda dönüp duran şarkıya eşlik ederken omuzumun sert bir şekilde dürtülmesiyle başımı hızla kaldırıp önce bana kaş göz yapan Bilgeye ardından işaret ettiği yere, tahtaya çevirdim.

Kollarını göğsünde bağlamış uyarıcı bakışlarla beni izleyen Matematik öğretmenim Ebru hocaya sahte bir tebessümle bakarken zil sesinin kulaklarıma çarpmasıyla birlikte gerilen omuzlarım anında rahatlamıştı.

Allahım şans ilk defa yüzüme güldü, teşekkür ederim!

Yüzüme ters ters bakarak sınıftan ayrılan matematik hocama mahcup bir yüz ifadesiyle bakıp ardından göz devirdim. Öğrenci olmanın ilk kuralı; Öğretmenlerine sevimli görün!

"Ben çok acıktım ya, pizza yemeye gidelim mi?"

Keyifli bir sesle Bilgeye seslenirken Bilge biraz şaşkın bir yüz ifadesiyle gözlerini üzerime çevirdi.

"Biz mi?"

Şaşırmakta haklıydı aslında Bilgeyle aramız çok da iyi değildi. Yakın arkadaşda sayılmazdık. Ama artık Bilgeyle daha samimi olmak istediğime karar vermiştim. Bunu belli etmek de istiyordum açıkçası.

Tepkisine güldüm "Evet biz, sen de istersen tabi."

Çantasının fermuarını kapatırken gülümseyerek "İsterim." dedi.

Bilgenin kabul etmesinin ardından çantamızı toplayıp beraber okuldan çıkarken kapının önünde beni bekleyen Cevdet amcayı arkadaşımla yemek yiyeceğim diyerek eve yollamış Bilgeyle beraber okulun yakınındaki kafelerden birine gitmiştik.

Pizzalarımızı söyleyip yakında gireceğimiz sınavlardan bahsederken konu bir an da Akına gelmişti. Elbette aklımda Akını konuşmak yoktu ama bir şekilde gelmişti. Çalıstığı Bara gidişimi, olan olaylar silsilesini tek tek Bilgeye anlatırken Bilgenin ağzı şaşkınlıktan açılmış kapanmıyordu.

Garson pizzaları önümüze bırakıp gidince Bilge şaşkınlığını belli edercesine konuştu "Ben basit bir şey zannediyordum ama sen baya baya hoşlanıyorsun bu adamdan."

Derin bir nefes verdim "Farkındayım. Ama platonik takılıyorum sanırım. O benden pek hoşlanmıyor, hatta hiç hoşlanmıyor."

Buruk çıkan ses tonumla Bilge halime üzüldüğünü belli edercesine teselli etmeye çalıştı "Henüz yaşımız çok küçük, yani duygularını küçümsemiyorum ama bu durum olumsuz olsa dahi ileride önüne çok güzel firsatlar çıkabilir bunu unutma."

Başımı sallarken yemeğe çağırdığım kızı daha fazla üzmemek adına konuyu değiştirdim hızla.

"Yaş demişken, haftaya benim doğum günüm. Evde parti gibi bir şey yaparız, siz de gelin olur mu? Ailemiz zaten tanışıyor hep beraber gelin yani."

Bilge sıcak bir tebessümle başını sallarken konu farklı yerlere gelmiş yüzüm birazda olsa gülmüştü. Devamlı düşünmek yerine bir süre konuyu başka yerlere atmak iyi gelmişti. Bilgeyle samimi olmaya karar vermek hayatımda aldığım güzel kararlardan biri olmuştu.