2. BÖLÜM

414 41 0
                                    

Sahile geldiğimde hemen bir numaralı bakıma oturup deniz havasını içime çektim. Gözlerimi kapattım, bu insana gerçekten huzur veriyordu.

Gözlerimin üzerinde bir çift el hissetmemle Deniz'in geldiğini anlamam bir oldu.

- Uff çocuk musun sen kızım ya.' dedim sanki korkmuşumda onu görünce rahatlamış gibi yaparak. " Çok korktum Deniz, beni kaçıracaklar diye çok korktum" diyip kahkahayı bastım.

Deniz bana önce gözlerini devirsede sonra bana eşlik etti. Biraz oturduk, müzik dinledik, konuştuk.

- Ayy kızım ya sendeki ne nasıl bir şanssa artık okula adım atar atmaz Araf'ın topu kafana düşüyor, deyip kıkırdadı.

- Ne yani komik mi şimdi bu? Bir ara stand up gösterisi falan yap istersen ama gelenler keyif alamadan çıkmak zorunda kalırlar deyip kırkırdadığımda gözlerini devirdi. Ona dil çıkardım ve ikimizde gülüştük.

Evin yolunu tuttum, sanki çok uzunmuş gibi. Sahil eve bir şarkılık mesafe canım daha ne olsun! Tabi benle havalar o biçim takmışım kulaklığı karşıdan karşıya geçicem derken belimde bir bel hissedip yere yapışmam bir oldu.

Ama yere göre fazla yumuşaktı ve nefes alıyordu. Gözlerimi aralayıp baktığımda o kişinin Araf olduğunu gördüm. Aramızda çok az bir mesafe vardı nefes alışverişlerim hızlanmıştı ve onun nefesi de suratıma çarpıyordu. Neler oluyor bakışımı attığımda üstümden kalkta konuşalım bakışıyla karşılaştım.

Hemen toparlanıp üstünden kalkıp ona da kalkması için elimi uzattım. Elimi tutup kalkarken bir an sendelesemde çaktırmamaya dikkat ettim.

- Evet, dedim. Seni dinliyorum.

- Canım ben olmasam sen şuan o arabanın altında kalmıştın, takmışsın kulaklığı sanki klip çekiyormuşsun edalarıyla yürüyordun. Araba o kadar korna çaldı ama duymadın. Dedim bari bende kurtarayım şu kızı.

Hah. Bari kurtarayım demiş, lutfetmiş öküze bak.

- Allah razı olsun ya, dedim alayla ve devam ettim. Sen olmasan ben napardım kurtarıcım benim.

Ne kadar rahattım yanında, ondan hoşlandığım kanıtlanmıştı evet ama onun yanında bu kadar rahat olmakta hoşuma gitmedi değildi.

- Bir ara kahve ısmarlarsan ödeşiriz.

- Okeydir, diyip arkamı dönüp yürümeye başladığımda "Azeeell" diye bir ses duymuştum. Reflex olarak " Hee " dedim. Aramı döndüm vee Araf.

- He değil efendim. Bu arada önemli değil canım ya.

Ah doğru teşekkür etmemiştim ama onu dalgaya alarak uğraşmak hoşuma gitmişti.

- Önemli olmasa beni kurtarmazdın canım yaa.

CANIM YA.

MAVİ SİYAH - ASKIDA -Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin