O gün ne olursa olsun uyumamazlık yapmazdım ben. Ağlamazdım da ne olursa olsun. Kimse için kendimi harab edecek kadar üzmezdim kendimi.
Bunun sebebi babamdı, bizi çok severdi. Eğer bizi erkenden bırakıp gitmeseydi birbirimizi sevecek çok zamanımız olurdu.
Babam polisti. bir suçlunun peşinde koşarken vurulmuştu.
Onu hastaneye yetiştirmeye çalışırlarken, yolda ölmüştü. Mesai arkadaşı olan Mesut amca evimize gelip haber verdiğinde hepimiz kahrolup hastaneye koşmuştuk.
Henüz çok küçük olmama rağmen kendime bir söz vermiştim. Babamdan sonra kimse için ağlamayacaktım.
Kimse için kendimi geceleri yorganın altında ağlayıp burnumu pijamamın koluna silecek kadar üzmeyecektim.
-------------------
Sabah yine söylene söylene kalktım. Hemen dolaptan siyah dar bir şort, üstüne bordo bir tişört çıkartıp hızlıca hazırlandım.
Ayağıma da siyah vanslarımı giyip kapının önünde Azra'yı beklemeye koyuldum. Her sabah o beni beklerdi, uyanmam için çaba harcardı nasıl olmuştu da ben ondan ondan erken kalkmıştımda onu bekliyordum.
Beni çok beklemeden geldi. Tabi yine süslenmiş püslenmiş hiç eksik kalır mı Azra hanım tiki arkadaşlarından.
Servise biner binmez cam kenarındaki köşeme geçip Deniz'e beni kafeteryada beklemesine dair bir mesaj attım. O da beni onaylayan bir mesajla mesajıma karşılık verdi.
Hemen kafeteryaya inip çayımı alıp Deniz'in yanına gittim. Gözlerinde merak vardı.
- Bak Deniz, hiç uzatmadan söze giricem lütfen beni kesme olur mu?
- Tamam hadi başla. Seni dinliyorum.
Kafamı salladım ve anlatacaklarım bittiğinde Deniz'in ağzı açık kalmıştı.
- Tepki ver Deniz. Deyip kolunu cimcikledim.
- Aah! Cimciklemesene kızım ya. Aslında ben fark etmiştim Araf'tan bahsederken ki bakışlarını ama Azra'yı da beklemezdim e yani yuh!
- Çok yardımcı oldun gerçekten. Bana bir akıl ver kızım ya.
Derse girmemeye karar verip kafeteryada uzun uzun konuştuk. Azra benim kardeşimdi ve Araf onu gerçekten severse onları ayırmayı bile düşünmemeliydim.
Şimdilik beklemeye karar vermiştim. Deniz de beni onaylamıştı. Belki bu şekilde Araf'la daha çok iletişim kurabileceğimi söylemişti. Haklı olabilirdi.
Şimdilik sadece bekleyecek ve olan biteni izleyecektim o kadar.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MAVİ SİYAH - ASKIDA -
Novela Juvenil" Sen siyah gibisin. Soyutlamışsın kendini dünyadan, diğer renkleri hiçe saymışsın. Oysa siyahı gökkuşağından bile atmadılar mı? " diye sordum. " Ne gökkuşağına nede diğer renklere ihtiyacım yok, zaten gece bana ait." diye karşılık verdi. Bu cevabı...
