TWINS ( taekookvgguk )

HIT ME HARDER

başlık ne güzel değil mi 😊
uzun ve çokkk güzel bir bölümle sizi baş başa bırakıyorum
iyi okumalarrr 💗

-

'' Jungkook niye bu kadar geç kaldı ki? '' dedi Jeongguk, çenesini masada birleştirdiği ellerine yaslamıştı. Önündeki defterleri karıştırıp aradığı şeyi bulmaya çalışan Victory'yi izliyordu.

'' Bilmem... '' diye geçiştirdi Victory başını oğlana çevirmeden. 

Dürüst olmak gerekirse Jeongguk'u ingilizce çalıştırma niyeti hiç olmamıştı, tek amacı onunla oynamaktı. Oynamaktan kastının ne olduğunu açıklamaya gerek var mıydı? Jeongguk'a ne kadar donukur, ona ne kadar çok yakınlaşırsa oğlan o kadar dengesiz oluyordu. Sanki aklını kaybetmişçesine izin veriyordu yapılan her şeye. Karşı koyma yeteneğini kaybediyor ve normalden daha savunmasız oluyordu böyle zamanlarda. Ve bu tek bir şey demek oluyordu, Victory'nin Jeongguk'u tuzağına düşürmesine çok ama çok az kalmıştı. 

Küçük ve saf bir balık olan Jeongguk her yemi yutuyordu, kurnaz ve acımasız olan bir balıkçı olan Victory ise yemlerini bol keseden dağıtıyordu. Ancak son zamanlarda bir sorun vardı, bir şeyler farklı hissettiriyordu. Eğlenmeye, onunla oynamaya, oğlanı kıstırıp durmaya, sürekli öpüp ellemeye devam ediyordu; asıl planları aklına geldiği zamansa birden morali bozuluyordu. Bu eğlencenin kısa süreceğini ve bir gün kesinlikle biteceğini, bittiğindeyse karşılaşacağı Jeongguk'un hiç iyi olmayacağını hatırlıyordu. 

Bunu daha önce kendisini kullanmaya çalışan bir sürü erkeğe yapmıştı, sonunda tek bir gözyaşı dahi akıtmamıştı. Ama Jeongguk'un hisleri onlarınki gibi mi yoksa değil mi asla emin olamıyordu.

Asıl soru, o gün geldiğinde kendisi nasıl hissedeceğiydi. Vicdansız davranabilecek miydi? Adı kadar emindi ki, Jeongguk kandırıldığını öğrendiğinde bir çocuk gibi ağlamaya başlayacaktı. Peki o zaman ne olacaktı? Canı yanacak mıydı? Pişman olacak mıydı? 

Bu sorular, hava karardığı ve Taehyung ile birlikte odalarına çekilip, asıl kimliklerine büründükleri zaman buluyordu onu. Böyle olduğunda Victory göğsüne bir ağırlığın çöktüğünü ve nefes almanın zorlaştığını hissediyordu. Bu yaptıkları sanki büyük bir günahmış gibi ona yük oluyordu. Victory kimi zaman bu sikik oyunun bir an önce bitmesini istiyor, kimi zamansa vazgeçmek istiyordu. Ancak hangisi olursa olsun birileri zarar görecekti. Eğer plan başarılı bir şekilde işlemeye devam eder ve sonuçlanırsa Jeongguk mahvolacaktı, tam tersi olur da plan yarıda kesilirse Victory ikizi Taehyung'un nasıl da çöktüğüne - yine ve yine - şahit olacaktı.

Bıkmıştı tüm insanlardan, yorulmuştu her şeyden. Karamsar yanı, aslı, geri dönüyordu tekrar. Durması gerektiğini işte tam o an anladı Victory. Düşünmeye devam ederse kör bir kuyuya girecekti ve asıl av kendisi olacaktı. Düşünmenin hiçbir faydası yoktu ve asla olmayacaktı. Başında ne yapıyorlarsa onu yapmaya devam etmeliydi.

Nazik, centilmen ve yürek çarptıran o oğlanın maskesini eline aldı. Karamsar, kaba ve insanların ona yüzlerini çevirdiği oğlanın yüzüne taktı yavaşça.

'' Jeongguk, bebeğim? ''

Jeongguk bebeğim sözünü duyar duymaz dudaklarını birbirine bastırdı, yanakları utançla kızarırken '' Hmm? '' diye mırıldandı.

'' Şimdilik bu kadar çalışmak yeterli değil mi? '' diye sordu Victory. Az önce dikkatle sayfalarını karıştırdığı defterleri bir kenara bıraktı ve Jeongguk'un yanına sokuldu. Aralarındaki birkaç adımlık mesafe böylece kapandı.

'' Hmmm? '' diyebildi Jeongguk yine sadece. Bu oğlan onun kalbine iyi gelmiyordu, tek bir bakışıyla, ağzından çıkan bir kelimeyle tav oluyor ve her hareketine yanıp tutuşuyordu. Özellikle de Victory'nin elleri vücudunda arsızca dolaşırken.