TWINS ( taekookvgguk )

BLOOD

3.5K bölüm geldi size, valla ellerinizden öper

-

Spor hocası elindeki defteri kapatıp çocuklara '' Yoklama bittiğine göre istediğiniz gibi takılabilirsiniz çocuklar, ben bahçede olacağım bir sorun olursa gelip beni bulun '' demiş ve hemen ardından da spor salonunda çıkıp gitmişti.

Jungkook'un anında yanına gelip ona futbol takımında oynaması için teklifte bulunan oğlanlar nazik bir red ile geri çevrilirken oğlanın gözleri ikizindeydi. Sabah sınıftan çıkıp gittikten sonra geri döndüğünde Jungkook ikizinin üstünde garip bir hava olduğunu sezmişti. Bunun yanı sıra kucağına oturmuş ve kalkmamakta, onu öpmekte kararlı olan Taehyung ise Victory sınıfa girip onlara değişik bir bakış attığında dikkati dağılarak arkasına dönmüş ve Jungkook da bunu fırsat bilip ayakları ile ittiği sıranın bıraktığı açıklık sayesinde oğlanı kucağından iterek ayaklanmıştı. Taehyung arkasını dönerek dikkatini başka yere verdiğinden birden itildiğinde neler olduğunu anlayamamış ve dengesini toplayamayıp kıç üstü yere düşmüştü. Jungkook bu yüzden kısa bir süreliğine, bir ders saati+ders arası, oğlandan trip yemişti, bu durum işine gelmişti çünkü onunla yakın olduğunda eli ayağına dolaşıyordu. Oğlanın karakteri resmen bir gecede değişmişti, alaycı tavırları, oyunları, hepsi gitmiş yerine onun kuyruğu misali dibinden ayrılmayan bir Taehyung gelmişti.

'' Jeongguk basket oynamak istiyorum, benimle oynar mısın? ''

Jungkook kardeşinin kolundan tutup ona bu soruyu yönelttiğinde oğlan bir süre ona öylece bakmış sonra da omuz silkip olur demişti.

Neyi var bunun, sorusu Jungkook'un aklını hiç rahat bırakmıyordu.

Kardeşini, babalarından beri ilk defa bu kadar kötü bir ruh hali içerisinde görüyordu, buna neyin sebep olduğunu deli gibi merak ediyordu. Jeongguk küçük bir çocuk gibiydi, kırıldığı zaman bunu saklayamazdı, göz yaşları akmaya hazır bir vaziyette olurdu hep. Ancak ilk defa yaydığı bu kötü auraya rağmen iyi misin, ne oldu gibisinden sorularına iyi olduğu yalanını atarak cevap vermişti. Jungkook onun en azından ağlayacağını düşünmüştü ancak o da olmamıştı. İşte bunların hepsi aklını kurcalıyor ve geri kalan şeylere odaklanamamasına sebep oluyordu.

Odaklanamadığı ve gözden kaçırdığı şeylerden bir diğeri ise şu an hoplaya zıplaya, etrafına kalpler saçarak onlara doğru gelen sevgi pıtırcığıydı. Evet, Kim Taehyung, onun hiç alışık olmadığı bir başka haliyle, koşarak Jungkook'a geliyordu.

Jeongguk, ikizinin aksine, bir kanguruyu andıran oğlanın onlara doğru geldiğini fark etmiş ve gözlerini oğlana dikmiş, onu izlemeye başlamıştı. Jungkook ise elindekini basket topunu sektirip koşmaya başlayacakken olduğu yerde durmuş gözlerini bir yere dikmiş olan kardeşine bakmıştı, onun gözlerini takip ettiğinde kendisine doğru koşmakta olan Taehyung'u da fark edebilmişti. O, Taehyung'a baktığında gözleri kesişmişti ve bu bile Jungkook'un rahatsız hissetmesine yetmiş de artmıştı. 

Taehyung oğlanın onu gördüğünde asılan suratının aksine kulaklarına kadar sırıtarak bakıyordu ona. 

'' Jungkook '' dedi yanlarına yaklaştığında '' Bende katılmak istiyorum. ''

Jungkook anında teke tek maç yapacakları bahanesini sunarak onu başından savmaya çalışsa da Taehyung'un yalvarıp yakarması çekilecek gibi değildi. Jeongguk sonunda ikizinin yerine duruma el koydu.

'' Oynasın, ben basketbolda iyi değilimdir. Taehyung ile daha çok eğlenirsin. ''

Baygın ifadesiyle aynı olan ses tonu Taehyung'un bile dikkatini çekmişti. Oğlan kaşlarını çattı, ellerini beline koydu ve eğilerek kendisinden kısa olan Jeongguk'un suratına yaklaştırdı suratını.