4- Buluşma

102 20 0
                                    

Sabah olmuştu ve uyandım. Annem ile babam işe gitmişlerdi. Kahvaltı masası hazır bir halde beni bekliyordu. Kahvaltımı yaptım ve masayı toplamaya başladım. Buzdolabının üstünde bir not duruyordu.

Annemden yapılacak işler listesi

Bir anda moralim bozuldu. Annem yapılacaklar listesi hazırlamıştı. Ev işini hiç sevmezdim.

Bulaşıkları makinaya koy...

Çamaşırları makinadan çıkar ser...

Çok uzun bir listeydi. Ama yapmak zorundaydım. Annem ve babam çalışıyordu. Ve işe koyuldum. Bu arada telefonuma mesajlar gelmeye başlamıştı. Bu mesajlar gruptan geliyordu.

''Bugün ne yapıyoruz'' yazmış Sema

'' Bilmem ne yapalım'' dedi Çisem

''Benim işim var, kusura bakmayın kızlar ben gelemem'' yazdım gruba

''Sen olmadan gitmeyiz biz'' dedi Sema

''Aynen''

''Peki o zaman ben size yazarım bir saate biter zaten''

'' Tamam bekleriz'' diye yazdı Çisem ve telefonu kapatarak işlerime doğru tekrar yöneldim.

İşlerimi bitirip güzelce bir duş aldıktan sonra odama gidip güzel dolabımı açtım, ne giysem diye düşündüm. Tam o sırada gözüme en sevdiğim renk olan dantel detaylı fıstık yeşili elbise çarptı. Düşünmeden aldım ve hemen giydim. Makyajımı yapmaya geçtiğimizde ise yine yeşil renkler kullanmaya karar verdim. Dudağıma ten rengi bir ruj seçtim. Gözüme far olarak yemyeşil bir far sürdüm. En sonunda deri ceketimi ve siyah deri çizmelerimi giydiğimde aynaya şöyle bir baktım.

Çok Güzelim Be

Bunu hesabıma koymam gerektiğini düşündüm. Bir fotoğraf çektim ve hemen paylaştım. Arkasına da bir müzik koydum ve dışarı çıktım. Tam kafeye gitmek için otobüs durağına doğru giderken arkamdan bir korna sesi duyuldu.

Bu Çisem ile Sema'ydı. El sallayarak onlara doğru gittim. Arabaya bindim ve kafeye geldik. Kafede Furkan, Efe, Çisem, Sema ve ben vardık. Furkan bana doğru;

"Hoşgeldin Güzelim" dedi. Artık bana 'GÜZELİM' diyen herkesten şüpheleniyordum. Ya Furkansa diye düşünmeye başladım. Furkan çirkin ama bir o kadar da iyi kalpli bir çocuktu. Ama yine de bunu kaldıramazdım.

Tabi ki kaldıramazsın

Sema'yı çağırıp bütün olayları anlattım. Çünkü Bir Çisem'e birde Sema'ya güveniyorum.
Sema ise bana;

"Yok ya Furkan öyle bir şey yapmaz ben beklemem yani" dedi

Sema ile birlikte Efe'lerin yanına döndük. Yemekler yiyip bir şeyler içtik ve telefonumun çaldığını duydum. Annem arıyordu.

"Güzelim, neredesin?"Ah, yine o kelime. Herkesten şüpheleniyordum bu yüzden anneme bile başka bakar olmuştum.

"Geliyorum anneciğim"

"Tamam kızım haydi gel"

Arkadaşlarıma gitmem gerektiğini söyledim ve onlarda gideceklerini söyledikleri için hep beraber kalktık beni de evime bıraktılar.

Aşk-ı MedyaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin