9- Konuşma

55 8 0
                                    

Eve geldiğimde formalarımı çıkarıp çantamı bir kenara koyarak üstüme güzel bir şeyler giydim. Artık balkona çıkmaya bile korkar olmuştum. Ya beni izliyorsa diye düşünceler beynimden çıkmıyordu. Perdemi güzelce kapatmış içeride ders çalışıyordum. Size söylemeyi unuttuğum bir şey var. Ben Fen ve Edebiyat Fakültesi okuyorum. Bir ödevim var ve bu ödev bir hikaye yazma, ben ise 'Hayatımın Aşkı' hikayesini yazıyorum.

Telefonuma bir mesaj geldi. Hemen telefona doğru koştum. Tabi ki bu mesaj gizli hayrandandı.

"İyi akşamlar güzelim, bu akşam nasılsın. Kapıya bakar mısın" tam bunu yazdığı anda kapı çaldı. Koşarak kapıyı açtım. Kapıda bir çiçek ile duran bir adam vardı. Bu çiçek papatyaydı. Acaba bu adam gizli hayran mıydı. Sanmam, sonuçta bu adam kurye kıyafetleri giymiş olan biri olduğuna göre bu bir çalışandı. Rüyamda gördüğüm o papatyalar şimdi ellerimde duruyordu koşarak odama gittim telefonu alıp gizli hayranıma bir teşekkür mesajı yolladım hemen cevap geldi

" Rica ederim güzelim" kısa bir mesaj attı. Hemen bir vazo alıp içine biraz su doldurdum papatyalarımı koydum, yatağıma uzandım hayallere daldım. Bu nasıl oluyordu da rüyamda gördüğüm papatyalar şimdi odamda karşımda duruyordu korkmaya başlamıştım nasıl oluyor da papatyayı sevdiğimi biliyordu, beni bu kadar yakından tanıyan biri olmalıydı. Bu ne zaman karşıma çıkacaktı, merak ediyordum nasıl biriydi. Gerçekten beni seviyor muydu yoksa takıntılı biri miydi kafam çok karışmıştı. Okulun bitmesine az bir zaman kalmıştı derslerime konsantre olamıyordum ya takıntılı biriyse diye düşünmeye başlamıştım, ya bana zarar verirse diye korkuyordum düşünceler kafamda dolanıp duruyordu. Uyuya kalmışım sabah annemin sesiyle uyandım. Gözlerimi zor aralıyordum çok geç uyumuştum. Annem',

" haydi kızım kalk geç kalacaksın kahvaltı hazır biz babanla çıkıyoruz" dedi tam o sırada annem vazodaki çiçekleri görmüş olacak ki

"Bu çiçeklerde ne kim aldı bunları" dedi annemle babam akşam yemeğe gitmişlerdi gece gelen çiçekleri görmemiştiler. Birden yataktan kalktım şimdi ne diyecekti annem yalandan hiç hoşlanmazdı bende ona hiç yalan söylememiştim. Şimdi ne diyecektim annem bu kadar geç bir cevap vermemden bir şeylerden şüphelendi.

" Neyse bu konuyu gelince konuşuruz" deyip odamdan çıktı...

Aşk-ı MedyaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin