Aşk-ı Medya

42- İlk Randevu

Sabah annem başımda "Hayatım kalk bakalım, bugün randevun yok muydu senin?" dedi. Hızlıca uyandım ve hemen ayaklandım. "Saat kaç anne?" diye sordum.

Annem gülerek "Telaş yapma hayatım, saat daha on" dedi. "Kahvaltı hazır baban bizi bekliyor"

"Anne babamla konuştun mu akşam neden öyle davranmış?"

"Evet hayatım konuştum Gökalp'in sana bakışları yakalamış babalar kızlarını paylaşmayı sevmez seni başka bir erkeğin onun elinden almasını istemez"

"Ama anne ben babamı çok seviyorum onun yeri ayrı benim için"

"Biliyorum hayatım babanda bunu biliyor ama paylaşmayı kabullenemiyor, uzun uzun konuştuk. Gökalp ile sevgili olduğunuzu söyledim"

"Anlattım kabullenmesi kolay olmadı. Artık küçük bir kız çocuğu değil birileriyle arkadaşlık edecek hatta evlenecek dedim, bugün yemeğe gideceğinizi de söyledim"

"Anne biraz daha saklasa mıydık?"

"Hayır hayatım bilmesi daha iyi"

"Babam ne dedi anne?"

"Eğer seni üzerse onun bacaklarını kırarmış, hatta o adamı öldürürüm dedi"

"O kadarda değil, yapmaz değil mi anne?" diye sordum. Gözlerim fal taşı gibi açılmıştı, annem kahkaha attı.

"Tabi ki yapmaz ama bacaklarını kırabilir"

"Anneciğim" dedim ve dudaklarımı büzdüm.

Gülümsedi. "Tamam hayatım haydi kalk baban masada bekliyor" dedi.

"Tamam annem geliyorum hemen" dedim. Yataktan kalktım, elimi yüzümü yıkayıp mutfağa gitti. Babama "Günaydın" deyip yanaklarından öptüm.

"Günaydın aşkım" dedi babam. Kahvaltımızı ettik masayı topladık.

Babam "Aşkım kahve yapar mısın?" dedi. Anneme baktım. "Tamam babacım" deyip kahveyi yapmaya gittim.

"Anne babam çok ciddi görünüyor bir şey mi diyecek?"

"Hayatım bu kadar endişelenme, sadece seninle baba kız konuşması yapacak ben mutfaktayım ikiniz yalnız konuşun"

"Tamam annecim" dedim kahveyi alıp babamın yanına gittim.

"Sehpaya kahvesini bıraktım"

"Teşekkür ederim aşkım"

"Afiyet olsun babacım"

"Otur aşkım seninle biraz konuşalım mı?"

"Tabi babacım" dedim karşısındaki koltuğa oturdum, ellerimi ovaladığımı fark etmiş olmalıydı.

"Korkma aşkım rahat ol sadece nasihat edecektim annenle akşam uzun uzun konuştuk sevgilin olması doğal bir şey, yirmi beş yaşındasın, okulunu bitirdin ve işe başladın büyüdüğünün farkındayım. Bizim gözümüzde sen hep küçük bir kız çocuğu olarak kalacaksın" dedi. Gözlerimden yaşlar süzülüyordu.

"Ağlama aşkım ben hep yanında olacağım ama seni uyarmak isterim bu adama fazla güvenme" dedi.

"Neden babacım o iyi biri"

"İyi olabilir ama o adam zengin ve şirket sahibi gözü hep dışarıda olur"

"Ama babacım daha yeni tanıyoruz birbirimizi, zaman ne gösterir bilemem"