Unicode~
အမှောင်ထုကြီးစိုးလာလေလေ... Ravenမြို့ရဲ့ မြင်ကွင်းက အရိုင်းဆန်ပြီးခြောက်ခြားဖွယ်ကောင်းလာလေလေ။
လက်နက်အပိုင်းအစများ ပြန့်ကျဲနေသော မြို့ရဲ့ လမ်းကြိုးလမ်းကြားတွေမှာ ဒီလို မှောင်ရီပျိုးတဲ့ အချိန်တွေဆို ခွေးအူသံ တအူအူက တဖြေးဖြေးကျယ်လာသည်။ စားပွဲရုံတွေထဲမှာ ကလပ်တွေထဲမှာ သီချင်းသံခပ်မြူးမြူးနဲ့ ကခုန်နေကြတာက အပြင်လောကနဲ့ လားလားမျှမဆိုင်။
သောက်စားမူးယစ်ပျော်ပါးနေကြတဲ့ ကလပ်ရဲ့အပြင်ဘက် တိတ်ဆိတ်ငြိမ်သက်နေသော လမ်းကြားတစ်နေရာမှာ နံရံကို မှီတွယ်ရင်း စီးကရက်ကို နှုတ်ခမ်းဖျား နှစ်ခုကြား ထိကပ်ထားသူ။
"ကျစ်! ရောက်လာပြန်ပြီလား"
"မျက်လုံးကို ပြင်လိုက်စမ်းပါ။ သူများကို ကြောက်လန့်အောင် မလုပ်ပါနဲ့"
"ဒီအတိုင်း အေးအေးဆေးဆေးဖမ်းသွားလိုက်။ အသက်ရှင်ဖို့အကြောင်းမရှိဘူး"
စီးကရက်တစ်လိပ်ကို ပါးစောင်မှာခဲထားရင်း စိတ်ပျက်လက်ပျက်စကားဆိုလာသူ။ ပါးပြင်ပေါ်က လက်သည်းခြစ်ရာကို ကြည့်ခြင်းအားဖြင့် ဝံပုလွေမျိုးနွယ်တွေနဲ့ တိုက်ခိုက်ခဲ့ပြန်ပြီထင်ပါရဲ့။
"ဟေ့ ဘာလုပ်တာလဲ!"
နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာကြားက စီးကရက်ကို ဆွဲယူပြီး ကျွန်တော့်နှုတ်ခမ်းဝမှာတေ့ကာ ရှိုက်လိုက်သည်။ မကြိုက်ဘူး စီးကရက်ရဲ့အရသာကို...ဒါပေမယ့် သူ့နှုတ်ခမ်းနဲ့ထိထားတာမို့ တမင်မြည်းစမ်းကြည့်တာ။
တစ်ဖွာလောက်ရှိုက်ပြီး မြေပြင်ပေါ်ရောက်သွားတဲ့ စီးကရက်ကို ခြေဖျားဖြင့် ဖိချေလိုက်သည်။
မျက်လုံးနီနီနဲ့ ထိုလူသားက ကျွန်တော့်ကို စိုက်ကြည့်နေသည်။
လူသားစင်စစ်တစ်ယောက်ရဲ့ မျက်လုံးတွေလိုမဟုတ်ဘဲ အသည်းကြိမ်းစရာမျက်ဆံနီနီတွေကို ကြောက်လန့်တယ်ပြောပြီး စွဲလမ်းနေခဲ့တာ ဘယ်ကတည်းကများလဲ...။
--------
Zawgyi~
အေမွာင္ထုႀကီးစိုးလာေလေလ... Ravenၿမိဳ႕ရဲ႕ ျမင္ကြင္းက အ႐ိုင္းဆန္ၿပီးေျခာက္ျခားဖြယ္ေကာင္းလာေလေလ။
လက္နက္အပိုင္းအစမ်ား ျပန္႔က်ဲေနေသာ ၿမိဳ႕ရဲ႕ လမ္းႀကိဳးလမ္းၾကားေတြမွာ ဒီလို ေမွာင္ရီပ်ိဳးတဲ့ အခ်ိန္ေတြဆို ေခြးအူသံ တအူအူက တေျဖးေျဖးက်ယ္လာသည္။ စားပြဲ႐ုံေတြထဲမွာ ကလပ္ေတြထဲမွာ သီခ်င္းသံခပ္ျမဴးျမဴးနဲ႔ ကခုန္ေနၾကတာက အျပင္ေလာကနဲ႔ လားလားမွ်မဆိုင္။
ေသာက္စားမူးယစ္ေပ်ာ္ပါးေနၾကတဲ့ ကလပ္ရဲ႕အျပင္ဘက္ တိတ္ဆိတ္ၿငိမ္သက္ေနေသာ လမ္းၾကားတစ္ေနရာမွာ နံရံကို မွီတြယ္ရင္း စီးကရက္ကို ႏႈတ္ခမ္းဖ်ား ႏွစ္ခုၾကား ထိကပ္ထားသူ။
"က်စ္! ေရာက္လာျပန္ၿပီလား"
"မ်က္လုံးကို ျပင္လိုက္စမ္းပါ။ သူမ်ားကို ေၾကာက္လန္႔ေအာင္ မလုပ္ပါနဲ႔"
"ဒီအတိုင္း ေအးေအးေဆးေဆးဖမ္းသြားလိုက္။ အသက္ရွင္ဖို႔အေၾကာင္းမရွိဘူး"
စီးကရက္တစ္လိပ္ကို ပါးေစာင္မွာခဲထားရင္း စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္စကားဆိုလာသူ။ ပါးျပင္ေပၚက လက္သည္းျခစ္ရာကို ၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္ ဝံပုေလြမ်ိဳးႏြယ္ေတြနဲ႔ တိုက္ခိုက္ခဲ့ျပန္ၿပီထင္ပါရဲ႕။
"ေဟ့ ဘာလုပ္တာလဲ!"
ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္လႊာၾကားက စီးကရက္ကို ဆြဲယူၿပီး ကြၽန္ေတာ့္ႏႈတ္ခမ္းဝမွာေတ့ကာ ရႈိက္လိုက္သည္။ မႀကိဳက္ဘူး စီးကရက္ရဲ႕အရသာကို...ဒါေပမယ့္ သူ႔ႏႈတ္ခမ္းနဲ႔ထိထားတာမို႔ တမင္ျမည္းစမ္းၾကည့္တာ။
တစ္ဖြာေလာက္ရႈိက္ၿပီး ေျမျပင္ေပၚေရာက္သြားတဲ့ စီးကရက္ကို ေျခဖ်ားျဖင့္ ဖိေခ်လိုက္သည္။
မ်က္လုံးနီနီနဲ႔ ထိုလူသားက ကြၽန္ေတာ့္ကို စိုက္ၾကည့္ေနသည္။
လူသားစင္စစ္တစ္ေယာက္ရဲ႕ မ်က္လုံးေတြလိုမဟုတ္ဘဲ အသည္းႀကိမ္းစရာမ်က္ဆံနီနီေတြကို ေၾကာက္လန္႔တယ္ေျပာၿပီး စြဲလမ္းေနခဲ့တာ ဘယ္ကတည္းကမ်ားလဲ...။
--------
