A Few Psychopaths.

[27-Tehtid]

Yb geldiiii oy verin lütfen.

_______________________

Karşımda bahçede gördüğüm korumalardan biri duruyordu...

"Sessiz ol o çok sevdiğin sevgiline zarar gelmesin..."

Kimden bahsediyordu...sevgilim yoktu ki...

"Şimdi sadece sus..."

Bir eli ile belimi sıkıca tutup diğer eli ile kendine bastırıyordu kafasını boynuma gömmüş öpüp yalıyordu...

Çırpınıp kendimi çekmeye çalışıyordum ama boşunaydı...bir anda bir ayağım ile ayağına hızlıca basıp bacağına vurunca sendelemesi ile bahçeye doğru koştum tam çıkacakken saçımdan tutması ile yere düşmüştüm...ayağa kalkarken de jungkook içeri girmişti...

Ve sorun şu ki... şu anda hiç uygun bir pozisyonda değildik...

Ben sanki korumanın önünde ona yalvarır mış gibi görünüyordum...

Jungkook "Aria'm...bahçeye çıkmak için korumaya değil bana soracaksın ve birdaha seni kimsenin önünde eğilirken görmeyeceğim!"

Yanıma yaklaşıp elimi tuttu ve beni bahçeye doğru götürdü...

Boynum morarmış olabilirdi...pis köpek...
Jungkook görürse işler daha da karışırdı...

Saçlarımı ikiye ayırıp boynumu kapatacak şekilde öne almıştım.

Jungkook aniden bana dönüp dibime kadar yaklaştı.

"Güzelim...birşey mi oldu?"

Kafamı yavaşça kaldırıp ona baktım.

"Hayır...olmadı"

Gülümseyip elimi yuttu ve bahçede hazırlanmış kahvaltı masasına doğru götürdü.

Daha demin ki öfkeli adamdan eser yoktu...
Çift karakterli olabilir miydi...

Kahvaltı masasına gelince sandalyemi çekip oturtturdu.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Jungkook'un acil bir işi çıkmıştı ve bende evde yanlız bir şekilde oturuyorum...korumadan hala koktuğum için jungkook'un gitmesini istememiştim...ama söyleyememiştim...

Odama geçip kapıyı kilitleyecek iken yoongi ve taehyung aklıma gelmişti...jungkook,umarım onlara birşey yapmamıştır diye aklımdan geçirdim ve koşar adımlarla alt kata indim.

~~

Taehyung'un bulunduğu odanın kapısını açtım...

Boştu...

Yerde Kanlar vardı...

Kandan kıpkırmızı olmuş halatlar...

Yerde kırık jilet parçaları...

Ne kadar süre boyunca etrafı incelediğimi bilmiyordum... yanaklarım ıslanınca ağladığımı yeni idrak etmiştim...

Ölmüş olabilir miydi...

Ellerimi saçlarımın arasına geçirip kapıyı kapattım ve
yoongi'nin bulunduğu yere gittim...

Derin bir nefes alıp kapıyı açtığımda sinirden bağırmaya başladım...

O da yoktu...

"LANET OLSUN NERDESİNİZ!!?""

Evin içinde çığlık çığlığa sinirden bağırıyordum...yoklardı...
Taehyung'un odası gibiydi...her yer kan...

Sinirden bağırmaya ve hıçkıra hıçkıra ağlamaya devam ederken aniden boynumda hissettiğim iğne ile gözlerim kararmış bedenim uyuşmuştu...ve bunun sonunda da ucunda ışık bulunmayan sessiz karanlık vardı...

.
.
.
.
.
.

Umarım beğenirsiniz...cidden elimden geldiğince merak edeceğiniz,okudukça saracak bir kitap yazmaya çalışıyorum ama okunmanın karşılığını almamak beni sinirlendiriyor...boşa yazıyormuş gibi hissetmekten gerçekten bıktım...ben bazı insanların okuyacağı favori olabileceği destekleyeceği güzel kitaplar yazmaya çalışıyorum ve 51 okunmadan 10 oyun nasıl geldiğini neyin eksik olduğunu düşünmekten bıktım...

Amacınız sadece okumak olmasın sonuçta her kitapta emek var...kimse burda kopyala yapıştır yapmıyor sonuçta değil mi?

Yazıyor yazıyor siliyoruz...klişe gelir diye siliyoruz...bunlar sevilir diye ekliyoruz...lütfen okuduğunuz kitapların değerini bilin...kitap yazmak kurgulamak kolay değil.

Belki boş yaptım ama bu dediklerim sadece kendim için değil...herneyse iyi akşamlar dilerim...ve şunu söylemeliyim ki gerçekten desteklemeyecekseniz okumayın en azından yer kaplamazsınız.