Yeni hayatım

31. Bölüm

Akşam hep beraber güzel bir yemek yedik. Çayımızı kahvemizi içtik özlem giderdik.

Uyumak istediğimizde büyük bir kaos çıktı. Kiminle uyuyacaktım ben.

Onlar kavga ederken ben uzun zamandır görmediğim odama çıktım. Her şey bıraktığım gibi duruyordu. Hiç bir şeyin yeri bir milim dahi kıpırdamamıştı. Odam bolca benim parfümlerim kokuyordu asla uyuyamazdım şuan bu odada.

Üzerimi değiştirdim pijamalarımı giydim ve poyraz abimin odasına girdim.

Yatağının içine girdim. Yastığı sırf o kokuyordu yüzümde bir tebessüm oluşmuştu. 10 dakikanın ardından benim odamın telaşla açılma sesini duydum. Korkmuşlardı. Banane ya ben ne zamandır gelmiyorum buraya hep kavga ediyorlar.

Birden odanın kapısı açılımca poyraz abimin derin bir nefes aldığını duydum.

Kerem " Kayra abicim yüreğim ağzıma geldi niye bırakıp gidiyosun biranda"

Alp" çok özledim prensesim gel de beraber uyuyalım"

Ege " niye seninle uyuyormuş tek bir tane kardeşi var ve benim benimle uyumak ister ablam"

Mert" uzatmayın bücürler yarın sizinle uyur"

Poyraz" şuan benim odamda ve benim yatağımda olduğuna göre ikileyin"

Bunun gibi bir çok ağız dalaşı laf söylediler birbirine sıkıldım artık ama.

" Ya farkındamısınız bilmiyorum ben buraya geleli daha saatler oldu ve siz kavga ediyorsunuz aklımda buraya tamamen gelme kararımı yok ettiniz en kısa sürede geri döneceğimden emin olabilirsiniz" diyip ayağa kalktım ve odadan çıktım.

Bu ne ya geldiğimden beri kavga gürültü.

Misafir odasına gittim ve kapıyı kitledim tek kişilik yatağa girdim ve gözlerimi kapattım. İstemsizce gözlerimdem gelen yaşlara engel olamıyordum.

Ben kavga etmelerini istemiyorum birazcık sakin kalsalar burdayım sonuçta hepsiyle uyumadan gitmem ki zaten bir yere hepsihle ayrı ayrı bile zaman geçirmek istiyorum çünkü çok özlemiştim.

Ceninde ki telefon titreyince poyraz abim anim mesaj atmıştı.
" Abicim nerdesin özür dilerim seni üzmek istememişitm"

Cevap vermicektim uzun bir süre konuşmıcaktım hiç biriyle.

Gözlerimi tekrar kapttım ve ağlayarak uyuya kaldım....

🦋🦋🦋🦋

Sabah gözlerimi açtığımda annemin az bişey sesini duyuyordum.

Abimlere mi kızıyordu acaba ohh canıma değsin.

Odadan sessizce çıktım.  Kendi odama geçtim . Üzerimi değiştirdim ve aşağıya indim.

Yemek salonuna geçtim babam en başta oturmuş gazetesine bakıyordu.

" Günaydın tek aşkım"

Beni görünce o gözlerinde ki mutluluk parıltıları herşeye değerdi.

" Günaydın kızım " dedi yanına doğru gidip arkasındam sarıldım ve iki yanağına da kocaman öpücük kondurdum.

" Napıyosun bakim aşklarım bir tanesi"

" Annen abinlere azar çekiyor kızımı daralmayın diye" dedi

Kocaman sesli bir kahkaha attım.

" İyi oluyor babacım vallahi sıkıldım daha geleli ne kadar oldu gğn gittikçe çıprından çıkıyorlar "

Babamla fısıltılı bir şekilde konuşuyorduk.