Mysterious University Season 2 (#On - Going)

21

“Ayos kalang ba besh?”

“H-hindi,  hindi ako ayos besh? Sobrang hindi ako ayos. Gusto kung umiyak ng umiyak pero di ko magawa. Di ko kayang ilabas lahat ng sama ng loob ko kasi ayukong makita n‘yo na nahihirapan ako. Ayukong makita n‘yo na nanghihina ako. Pe-pero besh dito.”Turo n‘ya sa puso n’ya.“Sobrang sakit na dito,  anytime sasabog na.”

Natapos kanina ang quiz at kung alam n‘yo lang kung gaano napahiya si Ma’am Thea dahil kay mystein,  Hindi n‘ya sinasagutan bawat tanong kasi gusto n‘yang si kuya n‘ya ang manalo.

Sobrang naaawa na ako sa kan‘ya. Parang halos lahat nalang ng problema sa mundo inako n‘ya na.

“P-papa?”
Napalingon ako sa bandang may pinto ng tumayo si Mystein. Pumasok din ang papa nito at si Marvin.

“Ba-babe?”

(PAAKK!!)

“Te-teto?”

“PA?!”

“Muntik muntikan muna akong mapahiya kanina mystein! Ano na naman bang ginagawa mo at nandon ka huh? Hindi kaba talaga nagtatanda? Sinabi ko naman na sa‘yu na kinamumuhian kita.”

“T-tanggap ko naman po ‘yong mga pagsampal n‘yo sa‘kin,  ta-tanggap ko lahat ka-kasi papa ko kayo. Kahit anong sakit pa? Kinakaya ko alam n’yo ba iyon? Ni hindi ako nagtanim ng sama ng loob sa inyo papa,  pe-pero ngayon?” nagpunas si mystein ng luha n‘ya.“PERO NGAYON PUNONG PUNO NAPO AKO... KAPAG HINDI KO NILABAS ANYTIME SASABOG NA AKO SOBRANG SAKIT NA PAPA.. SOBRANG SAKIT NA TALAGA. pe-pero alam n‘yo ba kung anong pinakamasakit ang ginawa ko sa buhay ko? ‘yo- ‘yong itanggi ko sa lahat na hindi ko kayo kaano ano.. Yon ang pinakamasakit papa kasi di ko manlang nakita sa‘yu na may concern ka sa sinabi ko. Ku-kulang paba? Kulang paba ang pagpapahiya sa‘kin? Kulang paba ang pagtanggi sa‘kin bilang anak mo? Kulang PABA? kasi kung kulang pa idi sana—sana ako nalang ang namatay! Sana ako nalang ang nawala diba? Sana ako nalang lahat. Sobrang nakakaputang*na na! Kung pinagsisihan n‘yo na naging anak n‘yo ‘ko pwes nagsisisi  din ako  na naging magulang ko kayo.”

“M-mystein?”

“WHAT? PAPAGALITAN N‘YO DIN AKO? THEN DO IT! GAN‘YAN NAMAN KAYONG LAHAT DIBA?!”

“Ano pa? Sabihin mulang? Tatanggapin ko? Kahit na anong sakit pa d‘yan kasi kahit anong gawin ko hindi n‘yo padin makalimutan ang lahat bu-but don’t worry pinapanalangin ko na-na sana sa oparation ko tuluyan akong mamaalam.”

Hindi ko alam kung mangingialam ko o hindi pero ang alam ko ngayon sobrang hindi kuna nagugustuhan ang mga nangyayari dito.

“Pa? Kapag sinampal n‘yo pa ulit si Mystein pati ako tatalikod na sa inyo.”

“Marvin?!”

“That’s final. Babe let’s go.”
Sabay hila ni marvin kay mystein sakto namang pag alis nila galit na galit ding bumaba ng hagdan si ate at bigla nalang ding sinampal ang asawa n‘ya.

Anak ng putang*nang ‘yan uso ba sampalan ngayon? Anong klaseng pamilyang meron ba to?

“Kung di kapa nakakamove on sa mga nangyari? Pwes tigilan muna ang pagkagalit mo sa anak mo. Tama na! Huwag sanang dumating sa point na pati ako na asawa mo,  maging kaaway mo. Tandaan mo to ah si mystein at anak mo at anak ko kapag sinampal mo pa ulit ang nag iisa nating anak pati ako makaka—.”

“Hoyyyy!! Halika na nga.”

Nabigla ako sa paghila ni marvin sa‘kin. Ano ba problema nito.“Teka,  lang naman. Di panga tapus ang Away don eh.”